سعید محمودی نوش‌آبادی*
عکس آخرین روز و بی‌برنامگی فراغت تابستانی در مناطق روستایی
آخرین روز تدریس امسال برای من یک روز متفاوت و فوق‌العاده بود.امسال آموزگار کلاس دوم در روستای نشلج** بودم و مجبور بودم هر روز مسافت 90 کیلومتری را طی کنم.
۳۶ دانش آموز که انگار برادر ها و خواهرهایم بودند و با هم در یک کلاس درس می خواندیم یا بهتر بگویم، در یک فضای دوستانه زندگی می کردیم و همین دوستی باعث شد که امروز دل کندن از آنها برایم خیلی سخت باشد. از طرفی به پیشرفت های یک ساله آنها که فکر میکردم خوشحال می‌شدم.
خانواده تمام بچه‌ها به مدرسه آمدند و مرا شرمنده کردند. کتاب‌هایی را که از قبل آماده کرده بودم، با مشارکت خانواده‌ها به بچه ها تقدیم کردم زیرا کتاب، مهمترین تشویق من برای بچه‌هاست.
در شرایط امروز که تکنولوژی بر همه ارکان زندگی چمبره انداخته، خیلی سخت است که با فعالیت در مدرسه بتوانی تمام خانواده‌ها و دانش‌آموزان را راضی نگه داری.
برایم خیلی عجیب بود وقتی که با بچه‌ها خداحافظی کردم تا همراه خانواده‌هایشان به خانه بروند اما هیچکدام راضی به رفتن نبودند و همراه خانواده‌ها به خانه نرفتند و در کنار من ماندند. دخترها بغض کرده بودند و پسرها ساکت نشسته بودند و مادرها هم بهت‌زده آنها را نگاه می‌کردند.
خواستم سکوت آنها را بشکنم و گفتم شاید سال آینده ما همدیگر را دیگر نبینیم، ولی من دلم برای شما تنگ می‌شود... حرفم تمام نشده بود که بغض دخترها شکست و همه گریه کردند اما پسرهای مغرور جلوی خودشان را گرفته بودند.
زنگ مدرسه برای چندمین مرتبه زده شد، اما هیچکس برای خداحافظی بلند نشد، امروز خیلی فرق داشت. همه گریه می‌کردند و پسرها هم با بوسیدن من، محبتشان را اینگونه نشان می‌دادند.
امروز بچه‌ها، درس بزرگی به من دادند و محبتی که در یک سال به آنها داشتم در چند لحظه جبران کردند و به من یاد دادند که هیچ چیزی در این دنیا جای محبت را نمی‌گیرد.
می‌توان گفت موثرترین افراد در جامعه، معلمان ابتدایی هستند که در کشور ما متاسفانه به آنها و دوره ابتدایی خیلی کم اهمیت داده می شود.اما، آیا باید خود معلمان هم به مدرسه و دانش‌آموزان بی‌اهمیت باشند؟
به نظر من در قدم اول مهمترین کاری که یک معلم می تواند انجام دهد این است که طوری عمل کند که در قلب دانش‌آموزانش بنشیند و با وجود همه بی مهری‌ها، برزیگر زمزمه محبتی باشد.
مهم تر از علم‌آموزی در مدرسه، انسان‌سازی است. باید به دانش آموزان یاد بدهیم که روابط عاطفی و اجتماعی، رفتار و اخلاق و رعایت بهداشت در مدرسه و جامعه اهمیت زیادی دارد و علاوه بر آموزش کتاب‌های درسی شیوه درست زندگی کردن را به دانش‌آموزان یاد بدهیم. اگر معلم الگوی درستی برای دانش‌آموزان باشد و در قلب دانش‌آموزانش بنشیند، آنها خود، تاثیر مثبت از معلم خواهند گرفت. نکته بعد اینکه وظیفه معلمان و خانواده‌ها برای تابستان دانش‌آموزان چیست؟
وظیفه معلمان در روزهای آخر سال این است که همواره دانش‌آموزان را برای خواندن کتاب و داستان نویسی و...تشویق کنند و وظیفه خانواده‌ها این است که فضای مناسبی برای دانش‌آموزان فراهم کنند. برای تربیت و آموزش دانش‌آموزان خانواده‌ها باید فضایی را ایجاد کنند تا بچه‌ها کنجکاو باشند و برایشان سوال پیش بیاید و با صبر و حوصله به تک‌تک سوالاتشان پاسخ درست و مناسب بدهند.
نکته آخر آینکه، متاسفانه نظام آموزشی برای روزهای تعطیل دانش‌آموزان به ویژه در مناطق روستایی و حتی معلمان برنامه خاصی ندارد و این ضعفی است که هیچ زمان راه چاره‌ای برای آن اندیشیده نشده است. فصل تابستان می‌تواند فرصتی باشد برای تقویت نظام پنهان درسی تا دانش‌آموزان بتوانند به شیوه دلخواه خود در مدرسه، سبک باهم زیستن، تحمل و مدارا را تمرین کنند.
*آموزگار
** یکی از روستاهای شهرستان کاشان
ارسال دیدگاه