رییس آموزش و پرورش استثنایی کردستان: اتیسم درخودماندگی مهارتهای ارتباطی و روابط اجتماعی است
سنندج(پانا) - رییس آموزش و پرورش استثنایی کردستان اختلال اتیسم را در خودماندگی در مهارت های ارتباطی و روابط اجتماعی عنوان کرد.

خلیل رنجبر رییس آموزش و پرورش استثنایی کردستان اظهار داشت: اتیسم یک اختلال عصبی رفتاری پیچیده و مادام العمر است که تشخیص و انجام مداخلات به هنگام، میتواند نقش موثری در بهبود مهارتهای کودک مبتلا ایفا کند.
وی گفت: درمدارس با نیازهای ویژه ۱۰ شهرستان در سطح استان به ۸۹ دانش آموز دارای اختلال طیف اتیسم خدمات آموزشی، پرورشی و حمایتی ارائه می شود. دانش آموزان مبتلا به اختلال طیف اتیسم در کنار درمان دارویی از آموزش و پرورش استثنایی درمانهای غیردارویی مانند کاردرمانی ذهنی، گفتاردرمانی و بازی درمانی را نیز باید دریافت کنند.
رنجبرافزود: در برنامه سنجش سلامت و ارزیابی تحصیلی نوآموزان بدوورود به دبستان سال تحصیلی جاری ۱۲ نوآموز دارای اختلال طیف اتیسم شناسایی شده و ۵ نفر نوآموز پیش دبستانی نیز در برنامه سنجش سلامت نوآموزان بپیش دبستان مبتلا به اختلال طیف اتیسم تشخیص داده شدند.
رنجبر تصریح کرد: با تشخیص زودهنگام این اختلال در کودک که از سنین زیر ۳ سال آغاز می شود می توان از برنامه های درمانی مؤثرتر و مداخله بهنگام برای کمک به آنان بهره برد در صورت عدم درمان، بیماری پیشرفت خواهد کرد و در ۵۰ درصد موارد موجب عقب ماندگی ذهنی میشود.
رییس آموزش وپرورش استثنایی استان با بیان اینکه اتیسم درمان قطعی ندارد و بخش اعظم درمان در اجتماع و در رفع ضعف مهارتهای اجتماعی است ؛افزود :کودکان اتستیک به مداخلات کمکی وآموزش های زود هنگام نیاز دارند واطلاعات علمی نشان می دهد اگر اختلال اتیسم زود تشخیص داده واز دو سالگی آموزش های لازم آغاز شود قابل بهبود است.
وی در ادامه گفت : میزان شیوع این بیماری یک در هشتاد یا یک در صد است و ابتلا به آن در پسران ۴ برابر دختران می باشد، ژنتیک مهم ترین عامل در ابتلا به آن می باشد و در واقع ناآگاهی خانوادهها و جامعه از این بیماری و عدم اطلاعرسانی مناسب در این زمینه موجب شده تا بسیاری از این کودکان در زمان طلایی درمان شناسایی نشوند.
رنجبر افزود : بهمنظور تشخیص زود هنگام این اختلال، علائم و نشانههای هشداردهندهی زیادی وجود دارد، اما بهطور معمول اختلالات حول مهارتهای اجتماعی، مشکل گفتار و زبان، مشکلات ارتباطی غیرکلامی و رفتارهای انعطافناپذیر می باشد و اگر در سنین پایین به فکر درمان این اختلال نباشیم، در سنین بالاتر هزینههای زیادی به دولت و جامعه تحمیل می شود.
ارسال دیدگاه