قدردانی یک عضو مجلس خبرگان از مجاهدت‌های محسن رضایی
تهران (پانا) - یک عضو مجلس خبرگان رهبری در قدردانی از مجاهدت های محسن رضایی، بیانیه ای صادر کرد.
در متن بیانیه آیت الله محسن حیدری آمده است:
«در روزهای اخیر حرف و حدیث‌هایی پیرامون عملیات‌های کربلای چهار و پنج در فضای مجازی منتشر گردید و شماتت‌ها و زخم زبان‌هایی از سوی بعضی از سیاسیون نسبت به برخی فرماندهان افتخارآفرین دوران دفاع مقدس زده شد که قلب هر ایرانی را جریحه دار نمود.
از آنجا که دفاع از کرامت بلند مرتبه فرماندهان را به منزله دفاع از ساحت خود آن دوران مقدس می‌بینم، لازم دیدم چند سطر را به این مناسبت بنگارم.
درباره‌ی دوران دفاع مقدس اگر نگوییم در تمام تاریخ اسلام، یقینا در تمامی تاریخ ایران از هر جهت بی نظیر است.
مجموعه حماسه‌هایی که در آن دوران آفریده شد، ارزش‌هایی که به پای آن خون‌های پاک ریخته شد، ایثارگری‌هایی که ملت خداجوی و شهید پرور از خود نشان داد و در پای علم ولایت برای دفاع از وطن راست قامتانه ایستاد، پیروزی های کم نظیری که در مقابل متجاوزان تا بن دندان مسلح و مورد حمایت استکبار جهانی، صهیونیسم و ارتجاع منطقه به دست آمد و زمینه ساز تحولاتی تاریخی نه تنها در داخل کشور و منطقه بلکه در کل جهان گردید، با آن عرض و طول و عمقش، در هیچ برهه‌ای از تاریخ پر فراز و نشیب این کشور کهنسال و پهناور پدید نیامده است.
از طرف دیگر، این حماسه سترگ تاریخی اضلاعی دارد که بدون آنها امکان تحقق نداشت. اضلاعی، چون امت بصیر، شجاع، مقاوم و صبور، پیشتازی خانواده‌های شهیدان و ایثارگران، فرزندان بسیجی و شهیدشان و نیز امام آن امت و فرمانده کل قوا امام خمینی"ره" بود و بازوان توانمندش، فرماندهان لایق و حماسه ساز و در بین فرماندهان آن دوران، چهره‌ی فرمانده برومند سپاه پاسداران انقلاب اسلامی آن دوران سردار رشید و پرآوازه ایران اسلامی، سرلشکر پاسدار دکتر محسن رضایی همچون ماه تابان در شب‌های عملیات می‌درخشید.
بنده به عنوان یک طلبه بسیجی، از نزدیک شاهد رشادتها، مجاهدتها، خستگی ناپذیری‌ها و پختگی‌های آن فرمانده دلاور بودم. این شهادت را برای خدا می گویم و می دانم آن فرمانده عزیز بی نیاز از شهادت‌های همچون منی است.
اما تاسف و تعجبم از کسانی است که بر زخم‌های به جامانده بر دل این فرمانده بزرگوار از همرزمان شهیدش، نمک پاشیده اند، لذا باید به آنها گفت برادران حواستان کجاست؟ مگر امیرالمومنین (ع) نفرموده: "الحرب خدعه" یعنی جنگ نیرنگ و فریب است، چرا که غافلگیری، از اصول و ماهیت هر جنگی است و اصولا پیروزی‌های بزرگ به برکت رشادت رزمندگان و حکمت فرماندهان در غافلگیر ساختن دشمن پدید می‌آید.
پس دادن فریب به دشمن به دنبال کربلای چهار چه اشکالی دارد؟
البته بنابر گفته فرمانده افتخار آفرینمان سردار سلیمانی، کربلای چهار از عملیات‌های اصلی بود، نه فرعی و دشمن به واسطه آن غافلگیر شد و ضربه‌ای سهمگین در کربلای پنج توسط رزمندگان رشیدمان بر پیکر دشمن وارد شد؛ بنابراین اگر فریبی اتفاق افتاده باشد فریب دشمن بود نه دوست!
در حیرتم که چرا نکته‌های ظریف آن فرماندهان عزیز را در نمی‌یابید.
البته شکی نیست که خانواده‌های شهیدان‌مان که با خدای خود معامله کردند و عزیزان خود را به تاسی از سید و سالار شهیدان حسین بن علی (ع) به مسلخ عشق فرستادند، خود از همه بصیرترند و راز و رمز این پیکارگری را بهتر از همه کس می دانند و لازم نیست کسی برای آنها دلسوزی کند!
و آخر دعوانا ان الحمدالله رب العالمین و صلی الله علی محمد و آله الطاهرین
محسن حیدری
عضو مجلس خبرگان رهبری از خوزستان»
ارسال دیدگاه