همکاری‌های بین‌المللی برای حل بحران ریزگردها تاکنون نتیجه قابل توجهی نداشته است

اسماعیل نجار در اجلاس عالی تخصصی - مشورتی مدیریت اطلاعات بلایا برای آسیا و اقیانوسیه که صبح امروز در هتل اسپیناس پالاس تهران آغاز شد با بیان این مطلب افزود: منطقه آسیا و اقیانوسیه مستعدترین منطقه جهان برای وقوع انواع حوادث طبیعی است و وقوع هر ساله زلزله‌های مرگبار طوفان‌‌های ویرانگر خشکسالی‌های طولانی مدت سیل‌های مخرب و انواع دیگر حوادث اهمیت مدیریت ریسک حوادث طبیعی و لزوم همکاری‌های بین‌المللی را بیشتر ضروری می‌سازد.

وی با اشاره به این نکته که امروزه دانش و تجربه کافی در مورد حوادث وجود دارد، ادامه داد: اما این دانش باید از سطوح محلی به سطوح ملی و از سطوح ملی به سطح بین‌امللی منتقل شود و این وظیفه سازمان‌های منطقه‌ای و بین المللی است که انتظار می‌رود دست اندرکاران اپدیم برنامه عمل مشخص در این زمینه داشته باشند.

نجار اضافه کرد: موضوعات انسان دوستانه مانند حوادث طبیعی مرزهای سیاسی رنگ می‌بازند، ریسک حوادث چالش جهانی تلقی می‌شود، رنگ نژاد ملیت و جنسیت یکسان نگریسته می‌شود.

وی با اشاره به اندیشه متعالی کلام و وحی و قرآن گفت: این کلام وحی که می‌فرماید نجات جان یک نفر نجات بشریت است، باید سرلوحه تلاش زمامداران کشورها و دست اندرکاران سازمان‌های بین المللی قرار گیرد.

نجار به درس آموخته‌های مدیریت بحران در ایران اشاره کرد و افزود: جمهوری اسلامی ایران در کنار حوادثی چون زلزله سیل خشکسالی و سرمازدگی در سال‌های اخیر از ابر بحران‌هایی مانند ریزگردها و کاهش حقابه‌های مرزی رنج می‌برد که منشا آن در خارج از مرزهای ایران است و همکاری‌های بین المللی در این زمینه تا کنون نتیجه قابل توجهی به همراه نداشته است.

وی افزود: تجربه ایران در مواجهه با حوادث مختلف نشان داده هرگاه تمامی دستگاه‌ها به نقش خود عمل کردند موفقیت بیشتری حاصل شده است و هرگاه یکی از عوامل نادیده گرفته شد همانند یک پازل عملکرد با نقص همراه بود و این امر به دلیل چند بعدی بودن حوادث است. هرجا که دولت‌های محلی و جوامع توانمندتر بودند و مسئولیت در دست افراد کاردان بود، حوادث در سطح ملی باقی مانده و کشور از التهاب دور ماند. هر جا در برنامه‌ریزی‌های شهری عوامل پیشگیری و آمادگی بیشتر مد نظر قرار گرفت اثرات بلایای طبیعی به طرز قابل توجهی کاهش یافت.

رئیس سازمان مدیریت بحران کشور ادامه داد: امروزه در ایران موضوع حوادث طبیعی بیش ازگذشته در جامعه نهادینه شده است. ساختارهای اداری بیش از گذشته در این مسیر نقش به عهده گرفته‌اند اما هنوز تا ایجاد باور و حساسیت نزد مسئولان کلان دولت راه درازی در پیش است. استفاده از ظرفیت‌های بخش خصوصی در پیشگیری و کاهش اثرات بلایای طبیعی هنوز هم یکی از چالش‌های اساسی است. در بکار گرفتن شرکت‌های بیمه‌ای در جبران خسارت ناشی از حوادث توفیق چندانی حاصل نشده است و هنوز هم بار سنگین اقدامات پیشگیرانه آمادگی و جبران خسارت پس از حوادث بر عهده دولت است که هر ساله رقم بسیار زیادی را شامل می‌شود.