مرتضوی،‌ رئیس انجمن آرد: عرضه گندم در بورس متوقف شود

محمدرضا مرتضوی، رئیس انجمن آرد ایران در گفت وگو با خبرنگار پانا با بیان اینکه تمام گندمی که در کشور توزیع می‌شود، گندم سوبسیدی است، گفت: به همین دلیل توزیع گندم در کشور باید تحت نظارت باشد.عرضه گندم به فعالان صنف و صنعت محدود است و به همین دلیل عرضه گندم در بورس معنایی ندارد.

وی افزود: بخشی از گندم در حدود ۷ میلیون تن با نرخ ۶۶۰ تومان توزیع می‌شود بنابراین یک و نیم میلیون تن گندمی که به نرخ ۸۰۰ تومان برا‌ی آزادپزها عرضه می‌شود باید در سیستم نظارتی و کنترلی عرضه شود و چیزی به نام بورس و رقابت در عرضه گندم وجود خارجی ندارد، بنابراین عرضه گندم در بورس کالا باید متوقف شود.

مرتضوی گفت:‌ عرضه گندم در بورس نه برای تولیدکنندگان و نه برای دولت مزیتی ندارد و قادر به کنترل مصرف نیز نبوده است. عرضه گندم در بورس تنها در زمانی معنادار خواهد بود که رقابت قیمتی در عرضه گندم وجود داشته باشد، با توجه به اینکه گندم ۹۰۰ تومانی گندمی است که دولت با سوبسید ۷۰۰ تومانی به آن زیان می‌دهد بنابراین مشمول عرضه در بورس نخواهد بود و باید در سامانه شرکت بازرگانی دولتی پنجره‌ای نیز برای گندم ۹۰۰ تومانی و مدیریت عرضه این نوع از گندم فراهم شود.

دولت تجربه خروج از قیمت‌گذاری گندم را داشته است

وی ادامه داد: دولت یک بار تجربه خروج از گندم یارانه‌ای را داشته است اما با توجه به اینکه نرخ خرید تضمینی گندم هرساله در حال بالا رفتن است و با توجه به کاهش ارزش پولی ملی دولت حساسیت ویژه‌ای در نان مصرفی مردم دارد. البته حمایت از گروه‌های هدفی که دولت یارانه سنگینی را با هدف حمایت از آنها میان همه اعضای جامعه توزیع می‌کند کار چندان پیچیده و دشواری نیست.

به جای پرداخت یارانه مستقیم به تولید ثروت در کشور کمک شود

مرتضوی با انتقاد از پرداخت یارانه به خرید گندم و آرد در کشور گفت: به ۸۰ میلیون ایرانی یارانه پرداخت می‌شود درحالی که بخشی از افراد جامعه هستندکه به یارانه احتیاج دارند. در زمانی که۴۰ هزار میلیارد تومان یارانه پرداخت شد، بودجه جاری کشور ۶۰ هزار میلیارد تومان بود و در همان زمان نیز اعلام شد که اگر این بودجه صرف امور عمرانی شود به ایجاد شغل در جامعه و تولید ثروت کمک می‌کند و نیاز به ارایه یارانه به افراد جامعه از بین می‌رود.

وی ادامه داد: این روش غلط در اقتصاد ایران ۴۰ سال است که تجربه شده است. سیستم غلطی در کشور از ابتدا پایه‌ریزی شده است و سیاست حمایتی دولت بر پایه آن استوار شده است؛ سیاستی که در نهایت هدف دولت از گروه‌های آسیب‌پذیر جامعه را محقق نکرده است.