آخرین حرف باران؛ مصاحبه منتشرنشده  مرحوم «» درباره هنرمقاومت

به گزارش روابط عمومی پنجمین جشنواره هنر مقاومت این گفتگو در حاشیه عیادت جمعی از مدیران بنیاد فرهنگی روایت فتح و جشنواره هنر مقاومت از مرحوم دالوند و کمتر از ۲۴ساعت پیش از درگذشت وی انجام گردیده است.
در این دیدار دالوند درباره کتاب بخش علمی پژوهشی جشنواره هنر مقاومت و رویش های نسل جدید هنر انقلاب و تفاوت های آن با نسل اول هنر انقلاب و شرایط فضاهای هنری کشور و ... توضیحاتی ارائه می‌کند.
احمدرضا دالوند استاد برجسته گرافیگ ایران دوشنبه ۱۹ آذر ماه۹۷ و پس از ابتلا به عوارض بیماری دیابت جان به جان آفرین تسلیم کرد.
لازم به ذکر است فایل صوتی مصاحبه، درآرشیو روابط عمومی جشنواره هنر مقاومت موجود است و به احترام این عزیز سفرکرده حرف های وی که در شرایط سخت جسمی و روی تخت بیمارستان ایراد شده است ، عینا تقدیم دوستداران و علاقمندان وی می شود.
«نسل دوم رویش های انقلاب نیازی به تعریف نداره...نیازی به بزرگنمایی نداره...نسل اول به خاطر مواجهه با شرایط جنگ و انقلاب و دسیسه های داخلی شرایطی پیدا کرد که چهره شد...خوب چهره شد،اشکالی هم نداره...اما نسل دوم رویش های انقلاب چهره نیستند و ما روی اینها کار می کنیم...این پیشنهاد آقای نجابتی بود و عالی هم بود و من سعی کردم کتابی بنویسم که وقتی مشاهده شد نسل دوم راه بهتری رابه نسبت نسل اول بپیمایند...
حالا هم این کتاب حدودا ۹۰درصدش انجام شده و اسمش هم "پیامی به تاریخ" ، بررسی رویش های هنر انقلابه ...
حالا این پیام چرا به تاریخه؟ برای اینکه ما مشابه انقلاب خودمان را در روسیه مکزیک کره داشته ایم و هنر انقلاب اینها هم به سبک خودشان بوده وامروزه بچه های هنرمند ما که عمدتا هم همه گرافیستند...(صحبتهای استاد نیمه کاره می ماند)
گرافیک هنر روز جهان است و یک سری تازگی هایی دارد که در عین حال تلاش کردم شان بچه های قدیم مخدوش نشود و وارد انتقاد نشدیم ... ما الان در جهان کنونی با فضایی متفاوت روبرو هستیم... مثلا رسانه ها به اتفاقات میانمار یا مثلا قتل خاشقچی می پردازند و این میشه سوژه اصلی و لی پشت صحنه یمن را می کوبند و در محاق خبری قرار می گیره...ما باید حواسمون به اینها هم باشه...الان بچه ها جای خوبی ایستادند اما کامل نیستند....جا پاشون خوبه....ولی به شرط اینکه بهشون نگند استاد...استاد!! (خنده حضار)
اینها باید حمایت شوند...رویش ها جاپای خوبی دارند ولی باید حمایت بشن..این حمایت هم دوجوره...یکی اینکه بهشون تریبون بدیم چون فاقد تریبونند...دوم هم اینکه حمایت بشن...اینها با شرکت در مسابقات گهگاه جایزه ای میبرن یا چیزی...اما سفارش ندارن...درآمد ندارن و همین عاملی برای ریزش میشه برای نسل دوم هنر انقلاب... خیلی جاها می تونن روی هنر انقلاب نظر داشته باشند ولی من احساس می کنم جای هنر انقلاب تو بنیادفرهنگی روایت فتحه...هیچ جای دیگه هم نه...هنر مقاومت اینجا میتونه رشد و نمو کنه...هنرمند ما نباید دچار تذبذب بشه محیط های هنری مون گالری ها باید جاهایی باشه که هنرمندان واقعی در انها تردد کنن نه کسانی که دنبال تجارتند...ساختار خیلی ازمحیط های فرهنگی هنری عریض و طویل باید تغییر کنه...ما درکتاب پیامی به تاریخ بررسی نسل اول و دوم و ریل گذاری فرهنگی رو تو سه بخش پیاده کردیم...
نسل اول هنر انقلاب به نظرم بیچاره است...چون زمان شاه ریل گذاری به سمت غرب بود ولی الان بلبشویی است توی ریل‌گذاری فرهنگی کشور واین زشته چرا؟ چون ساختار ضعیفه...اگر هم بخوام دو نفر هنر مند شاخص و برجسته نسال اول رو نام ببرم فقط دونفر کاظم چلیپا و حبیب صادقی ...اینها جزو بهترین هنرمندان نسل اول هنر انقلاب هستن...»