گفت و گو با علیلیان مسئول شورای بانوان استان ایلام؛
اساس و بنیان کار فرهنگی مدرسه سازی است
مشهد (پانا) - خیر مدرسه ساز ایلامی عنوان کرد: به نظر من اگر ما به یک کار فرهنگی اعتقاد داریم، اساس و بنیانش مدرسه سازی است به همین دلیل جذب خیرین حتی ثوابش بالاتر از مدرسه سازی است زیرا باعث گسترش و ترویج این فرهنگ خیر می شود.
خودش فرهنگی است و نردیک به ۲۱ سال است که به عنوان مسئول شورای بانوان ایلام فعالیت می کند. صحبتش را با این نکته آغار کرد : من یک معلم بازنشسته فرهنگی هستم و در حد ساخت یک مدرسه کوچک بضاعت داشتم اما بیش از ده ها خیر بانوی خیر مدرسه ساز را به این راه جذب کردم که مدارس بسیاری در ایلام ساختند.
وقتی با فرنگیس علیلیان صحبت کردم اثراتی از خستگی از این کار خیر در کلامش نمی بینم دلیلش را از ایشان پرس و جو کردم و گفت: من خودم فرهنگی بازنشسته هستم و سال های سال از نزدیک با دردهای دانش آموزان مناطق محروم ایلام آشنا بودم. در حد بضاعت مالی ام یک مدرسه در دهه ۸۰ در مناطق محروم ایلام ساختم اما به نظرم بهترین کار، خیر پروری بود . به همین دلیل حدود ۲۱ سال پیش شورای بانوان خیرین مدرسه ساز استان را تشکیل دادیم. به نظر من اگر ما به یک کار فرهنگی اعتقاد داریم، اساس و بنیانش مدرسه سازی است به همین دلیل جذب خیرین حتی ثوابش بالاتر از مدرسه سازی است زیرا باعث گسترش و ترویج این فرهنگ خیر می شود.
بانو علیلیان باعث و بانی ساخت مدارس زیادی در ایلام است خودش در این باره گفت: بسیاری از بانوان به شورا می آمدند و توان ساخت یک مدرسه کامل را نداشتند اما خیلی علاقه مند بودند که در این کار خیر مشارکت کنند ، به همین دلیل با مشارکت مدارس را آغاز می کردند. از دیگر ویژگی های بارز شورای بانوان ایلام فکمک در تمام زمینه های تحصیلی به دانش آموزان مناطق محروم از جمله ، کمک به تجهیز مدارس، تأمین نیازهای پوشاک، غذا ، امکانات آموزشی و... دانش آموزان بوده است. این شورا کمک به آموزش را فقط در حد ساخت مدارس ندیده است و دست خیرین را در تمام کمک های آموزشی و فرهنگی باز گذاشته است.
وی با اشاره به اینکه شورای بانوان استان ایلام رتبه های بر کشوری کسب کرده است گفت: موضوعی که باعث شده است خیرین بسیاری به سمت ساخت مدارس در مناطق محروم استان جذب شوند، مسئولیت پذیری اعضای شورای بانوان است که حتی رتبه های برتر استانی کسب کرده اند.
این بانوی نیکوکار در حالی که اشک در چشمانش حلقه زده بود گفت: ۲۰ سال است که در این قدم برمی دارم اما برایم همانند ۲۰ دقیقه گذشته است و حتی وقتی به جشنواره های استانی یا افتتاحیه مدرس ها در روستاهای محروم می روم ساعت ها و دقیقه ها اصلا به نظرم نمی آید و با اینکه ۶۵ سال دارم اما هیچ اثری از خستگی در خودم نمی بینم.
ارسال دیدگاه