وضعیت فرهنگی باشگاه‌ها

اعتقادم این است که باشگاه‌ها نتوانسته‌اند رفتار حرفه‌ای و مثبتی را ارائه کنند، این موضوع از کادر مدیریتی باشگاه‌ها تا مربیان و بازیکنان و حتی لیدرهای این مجموعه‌ها را شامل می‌شود. وقتی باشگاه‌ها مسائل فرهنگی را رعایت نمی‌کنند و اخلاق را زیر سوال می‌برند این فضای منفی و مسموم به روی سکوها منتقل می‌شود، مردم این اتفاق‌ها را به‌دقت پیگیری می‌کنند و از ورزش قهرمانی آزرده می‌شوند.

من بارها به این مساله اشاره کردم که گفتمان و رفتار مدیران و بازیکنان الگویی برای همه است، هرگونه رفتار ناهنجاری که از سوی افراد مطرح و مشهور رخ می‌دهد تاثیرهای نامطلوبی بر جامعه می‌گذارد، به‌نظرم باشگاه‌ها باید پیشوند فرهنگی را از پشت نام‌شان بردارند چون به این موضوع مقید نیستند. اجرای کار فرهنگی ساده نیست و باید همه چیز به‌درستی در مورد آن اجرا شود، اینکه رجزخوانی در فرهنگ جامعه جا افتاده است درست نیست.

مدیران باشگاه‌های ما فرهنگی نیستند و برخی مربیان و ورزشکاران منش پهلوانی را فقط در شعار دارند و در عمل آن را اجرا نمی‌کنند. ما تا چه زمانی باید شاهد این موضوع باشیم که مردم آزرده‌ خاطر شوند از اتفاق‌های تلخی که به‌خاطرِ نتیجه یک مسابقه فوتبال رخ داده است. باید این واقعیت را بپذیریم افرادی که باید با خاطیان برخورد کنند به‌جای آنکه تنبیه مناسبی در نظر بگیرند با کدخدامنشی و نصیحت‌های نابه‌جا باعث می‌شوند که این رفتارها نه تنها از بین نرود بلکه به دیگر رشته‌های ورزشی نیز سرایت کند.

به‌نظر من از فوتبال بود که رفتارهای زشت به والیبال، بسکتبال و کشتی سرایت کرد و در ادامه دامن دیگر ورزش‌های ما را می‌گیرد. متاسفانه هیچ مرجعی به اتفاق‌های تلخ فوتبال رسیدگی نمی‌کند و دلیل آن این است که مجمع فدراسیون فوتبال یک مجمع فرمایشی است که براساس باند مشخصی تشکیل شده و هیچ کار مثبتی برای رفع مسائل تلخ فوتبال برنمی‌دارد.

منبع: آرمان

* مدیرعامل سابق استقلال