سعید ابراهیمی فر: مدیریت ناتوانی در شبکه جم حکم فرما است

افخمی درباره مهاجرت هنرمندان و سینماگران از کشور اظهار کرد : مهاجرت ، در سینماهای دیگر کشورها اتفاق می افتد. در هر جای دنیا اگر فیلمسازان کارشان خوب باشد ، معمولا به آمریکا می روند. البته بعضی ها نیز ممکن است به خاطر سلیقه هایشان به اروپا بروند. برای این مسئله نمی توان یک قاعده کلی را در نظر گرفت.
وی درباره عدم موفقیت فیلمسازان هجرت کرده ایرانی، گفت : این مسئله تقریبا درباره همه فیلمسازان دنیا صدق می کند. آن ها بر اساس دغدغه هایشان فیلم می سازند.
بهروز افخمی درباره حضور فیلم ها و سینماگران ایرانی در جشنواره های خارجی بیان کرد : ممکن است بعضی فیلمسازها موفقیت جهانی واقعی پیدا کنند. اگر فیلمسازی بتواند فیلمی بسازد که مخاطب وادار به دیدن آن شود، کار سخت و استثنایی کرده است. اگر کسی بتواند در جشنواره های خارجی خودش را تثبیت کند و یک موفقیت استثنایی به دست اورد ، توانسته است از فرهنگ، زبان و نگاه ما به دنیا فیلمی بسازد که همه بپسندند. ما نباید جلوی کسی را بگیریم. هر فیلمسازی باید بتواند ارزش های خودش را ثابت کند.
افخمی در پایان با بیان اینکه فصل مناسب برای ساخت فیلم پلیسی اش با نام کاغذ شطرنجی گذشته است، ابراز امیدواری کرد که بتواند فیلم کمدی اش را کلید بزند.

سعید ابراهیمی فر: بیکاری به جز ضرر مالی، ضرر روحی و جسمی نیز داشت

در بخش دوم این برنامه سعید ابراهیمی فر نویسنده، کارگردان و بازیگر سینما و تلویزیون که این اواخر دو فیلم مواجهه و شاید عشق نبود را ر گروه هنر و تجربه در اکران داشت، بیان کرد : هنر و تجربه اتفاق بسیار خوبی است. اگر گروه هنر و تجربه نبود، بسیاری از فیلم ها اکران و دیده نمی شدند. در تمام دنیا سینمای هنری و تجربی در کنار سینمای تجاری است.
ابراهیمی فر درباره سفر و پیشنهاد کاری اش به ترکیه گفت: برای اینکه آدم جایی که در آن رشد و نمو کرده را رها کند و برود، باید انگیزه وجود داشته باشد. آخرین کارگردانی من در سال ۹۰ بود. سریالی به نام پیشواز برای شبکه دو سیما ساختم و به گفته بسیاری ، سریال استانداری بود.
وی ادامه داد: بیکاری به جز ضرر مالی، برای من ضرر روحی و جسمی نیز داشت. وقتی کار از من دریغ می شود یعنی من زنده نیستم. ما با کارکردنمان زنده هستیم و اگر کار نکنیم افسرده می شویم. در این بی کاری فشار روحی بیش از حدی برایم اتفاق افتاد.
ابراهیمی اضافه کرد : من به این فکر کردم که من همان آدمی هستم که همیشه از کارهایم تعریف می شد اما چرا دیگر خبری از کار نیست؟ طبیعتا در این شرایط بد ، با پیشنهاد اغوا کننده ساخت یک سریال در ترکیه مواجه شدم. نویسنده را نمیشناختم ولی فیلمنامه قابل قبولی بود و خطوط قرمز مرسوم در ایران را هم رد نکرده بود.
وی افزد: ما در مرحله انتخاب بازیگر بودیم. قصه درباره ایرانی هایی بود که ترکیه زندگی میکردند . بعد از طولانی شدن پیش تولید بازیگران اصلی کار انصراف دادند. پس از دو ماه تلاش برای این پروژه و پیش تولید به این نتیجه رسیدم که این سریال ساخته نمی شود. متوجه شدم که آن مجموعه آماتور و کار نابلد است. اصولا یک مدیرت ناتوانی در انجا حاکم است.

وقتی یک کار فرهنگی، تجاری می شود

ابراهیمی فر گفت : کارگردانی یک مدیریت فنی است. کارگردان یک فیلمنامه را متناسب با سلیقه و تکنیک و تجربه اش کارگردانی می کند. فیلمسازی یک زبان است و باید به وسیله ی آن دغدغه ی خود را بگوییم. من باید با خط اصلی داستان ارتباط برقرار می کردم و آن را ادامه می دادم. بعد ازچهار تله فیلمی که کار کردم و با توجه به شرایطی که وجود داشت، تصمیم به بازگشت گرفتم.
وی اظهار کرد: در مدتی که بازگشته ام چند فیلمنامه نوشتم. اکنون زمان مناسبی برای فیلمسازی من نیست. این روزها فیلمسازی بیشتر از اینکه یک کار فرهنگی باشد، تجاری شده است. من این ها را به دور از فرهنگ می بینم.

استخدام غیر قانونی ، بدون بیمه همراه با رعب و وحشت درونی و بیرونی

در بخشی گزارشی از برنامه کیوسک که اختصاص به مصاحبه با سعید ابراهیمی فر در ترکیه داشت ، ابراهیمی فر گفته بود: کسانی که دغدغه فرهنگی دارند، وقتی که تصمیم می گیرند کشورشان را ترک کنند، دو راه دارند. یا باید مانند دیگر پناه جویان که فاقد این تخصص هنری هستند به کارهای معمول تن بدهند تا اموراتشان بگذرد و یا باید سعی کنند کاری در راستای تخصصی که دارند پیدا کنند. جاهایی است که به ظاهر کارهای فرهنگی می کنند اما در واقع سیاست کلی یک تبلیغات برای خودشان است. آن ها با ارزان ترین قیمیت این هنرمندان را به شکل غیر قانونی و بدون بیمه استخدام می کنند.
در این گزارش ابراهیمی فر می گوید: مدت ها تحقیق کردم و با بیشتر شدن تحقیقات ، بیشتر به عمق ماجرا پی بردم. متوحه شدم که بسیاری از این افراد از اولین نیازهای زندگیشان برخوردار نیستند .آن ها دائما در یک فضای رعب و وحشت بیرونی و درونی به سر می برند. و یک روحیه افسردگی جمعی آنان را فراگرفته است. آن ها مدام تهدید می شوند که اگر کاری را انجام ندهند اخراج خواهند شد. اصولا چیزی به اسم فرهنگ برای گردانندگان آن فضا نبود و این سوال وجود داشت که چگونه ادعا می کنند در فرهنگسازی جامعه تاثیر دارند؟
گفتنی است برنامه کیوسک شنبه ها پس از اخبار شبانگاهی با اجرای احسان عبد پور از شبکه سوم سیما پخش می شود. این برنامه مجله ای فرهنگی - هنری است که اتفاقات روز این حوزه را بررسی می کند.