در آستانه بررسی صلاحیت ۴ وزیر؛ در راهروهای بهارستان چه می‌گذرد؟
تهران (پانا) - صحن علنی مجلس شورای اسلامی از ساعاتی دیگر شاهد بررسی صلاحیت وزرای پیشنهادی دولت برای چهار وزراتخانه خواهد بود و در این بین شنیده‌ها از راهروهای بهارستان حکایت از اقبال نمایندگان به سکان‌داران پیشنهادی دولت دارد.
نمایندگان مجلس شورای اسلامی از حدود ساعت ۱۳ امروز (شنبه، ۵ آبان) در نشستی فوق‌العاده شاهد بررسی صلاحیت فرهاد دژپسند، وزیر پیشنهادی اقتصاد و دارایی، محمد شریعتمداری، وزیر پیشنهادی کار، تعاون و رفاه اجتماعی، رضا رحمانی، وزیر پیشنهادی صنعت، معدن و تجارت و محمد اسلامی، وزیر پیشنهادی راه و شهرسازی خواهند بود.
فضای مجلس همواره به گونه‌ای است که به هنگام بررسی طرح‌ها و لوایح مهم و تاثیرگذار یا رای اعتماد و استیضاح وزرا، راهروهای تاریک بهارستان تاثیرگذارتر از صحن علنی و شنیده‌ها (بعضا) موثق‌تر از اخبار رسمی است، به این ترتیب برای پیش‌بینی سرنوشت چهار وزیر اقتصادی دولت توجه به لابی‌های مجلس شورای اسلامی امری ضروری به نظر می‌رسد.
شریعتمداری و تغییر بزرگ
محمد شریعتمداری بعد از طرح استیضاح خود در مجلس شورای اسلامی و شرکت نکردن او در نشست بررسی این موضوع در کمیسیون تخصصی (صنعت) از سمت خود به عنوان وزیر صعنت، معدن و تجارت استعفا داد و چندی بعد از سوی حسن روحانی در نامه‌ای به علی لاریجانی به عنوان وزیر پیشنهادی دولت برای وزارتخانه تعاون، کار و رفاه اجتماعی و جایگزین علی ربیعی به مجلس شورای اسلامی معرفی شد.
در ابتدا فضای مجلس و لابی‌های بهارستان چنان بر ضد شریعتمداری بود که کمتر کسی گمان می‌کرد که او از جلسه استیضاح احتمالی با موفقیت خارج شود ولی ساختمان سبز قوه مقننه نه با تغییر بیگانه است و نه با اتفاقات غیر قابل پیش‌بینی.
شریعتمداری در وضعی که حتی نمایندگان فراکسیون امید مجلس شورای اسلامی در قامت مخالف او برخاسته بودند به مجلس معرفی شد و با چند جلسه و حضور در کمیسیون و فراکسیون‌های مختلف همه چیز را ۱۸۰ درجه تغییر داد تا آنجا نماینده اصولگرای شاهین‌شهر که از طرفداران پروپا قرص استیضاح او بود، دم از تغییر عقایدش درباره وزیر پیشنهادی دولت برای وزارت کار بزند.
شنیده‌ها از لابی‌های بهارستان حکایت از آن دارد که شریعتمداری با فضایی نه چندان آرام در صحن علنی مجلس شورای اسلامی به لحاظ ایراد نطق‌های پرسروصدا از سوی مخالفان مواجه خواهد شد ولی با اتکا به برآیند دیدگاه‌های نمایندگان هر سه فراکسیون سیاسی بهارستان (امید، ولایی و مستقلین) می‌توان ادعا کرد که او برای کسب رای اعتماد نمایندگان با مشکلی مواجه نخواهد شد و حضور او را می‌توان در وزارت کار و رفاه اجتماعی که با اتکا به لایحه دولت در دست تفکیک است، قطعی دانست.
دژپسند و دوگانگی اصلاح‌طلبان
فرهاد دژپسند، معاون امور اقتصادی و بودجه سازمان برنامه و بودجه کشورمان، در یکی از حساس‌ترین مقاطع اقتصادی جمهوری اسلامی ایران، ۲۹ مهرماه رسما از سوی رئیس‌جمهوری به عنوان وزیرپیشنهادی اقتصاد و دارایی به مجلس شورای اسلامی معرفی شد.
معرفی دژپسند در حالی انجام شد که انتظارها از دولت برای معرفی علی طیب‌نیا، وزیر اقتصاد به گواه آمار موفق و محبوب دولت یازدهم برای جانشینی مسعود کرباسیان بالاگرفته بود بنابراین انتظار اقبال بالای نمایندگان به شخص دیگری از پایه غلط است ولی او نیز از ورود به کمیسیون و فراکسیون‌های مخالف خود نهراسید و به ارائه برنامه‌های خود پرداخت.
نزدیکی دژپسند به محمدباقر نوبخت، رئیس سازمان برنامه و بودجه و حضور به عنوان یکی از اعضای حلقه اعتدال و توسعه‌ای‌ها در دولت به خودی خود توانست حاشیه‌های بسیاری را برای او ایجاد کند.
نمایندگان دو طیف اصلاح‌طلب و اصولگرای مجلس که عملکرد نوبخت در سازمان برنامه و بودجه را غیرقابل قبول می‌دانستند به مخالفت با دژپسند برخاستند ولی در رفت و آمدهای او به بهارستان و جمع خبرنگاران پارلمانی در نهایت مشخص شد که در اقبال نمایندگان به روی او نیز گشوده شده است.
اگر دژپسند با اتکا به جو فعلی بهارستان موفق به اخذ رای اعتماد از نمایندگان مجلس شورای اسلامی نشود باید گفت که یکی از آن اتفاقات غیرقابل پیش‌بینی بهارستان رخ داده است چراکه تا امروز به رغم برخی مخالفت‌ها از سوی چهره‌های نزدیک به جریان اصلاحات، به نظر نمی‌رسد او برای رسیدن به کرسی وزارت اقتصاد و دارایی با مشکل چندانی مواجه باشد به ویژه آنکه شنیده‌ها از بهارستان حکایت از اقبال بالای کمیسیون اقتصادی مجلس شورای اسلامی به حضور او در این وزارتخانه دارد.
رحمانی و میراث نامبارک
رضا رحمانی چهره‌ای نام آشنا برای خبرنگاران پارلمانی است. او در دوره‌های هفتم، هشتم و نهم مجلس شورای اسلامی حضور داشته و در مجلس اصولگرای نهم نیز به ریاست کمیسیون صنایع و معادن بهارستان رسیده است.
او در دولت یازدهم و دوازدهم در وزارت صنعت، معدن و تجارت مشغول به فعالیت بوده و با حضور شریعتمداری به عنوان وزیر در این وزارتخانه به قائم مقامی او در امور تولید نیز رسید.
مشکل رحمانی در بهارستان را عملا می‌توان به دو دسته تقسیم کرد. نخست گرایش سیاسی اوست که در فراکسیون‌های سیاسی بسیار مورد توجه قرار گرفته و دوم بحث نزدیکی او به شریعتمداری و احتمال ادامه راه او در وزارت صنعت و معدن است.
مخالفان شریعتمداری در وزارت صنعت که امروز جزء موافقان حضور او در وزارت کار محسوب می‌شوند، در جلسات با رحمانی بارها تاکید کرده‌اند که خواستار بهبود اوضاع وزارت صنعت، معدن و تجارت و تغییر رویه‌ها هستند و با اتکا به شنیده‌ها باید گفت که او نیز وعده‌هایی برای رفع مشکلات این وزارتخانه و تغییر رویکردها داده است.
نزدیکی او به جریان‌های سیاسی نیز تا حدود بسیاری باتوجه به همکاری‌اش با چهره‌های نزدیک به جریان اعتدال‌گرا برطرف شده است بنابراین به نظر می‌رسد رضا رحمانی نیز در نهایت و البته با کش‌وقوس‌هایی در صحن علنی موفق به اخذ رای اعتماد نمایندگان شود به ویژه آنکه شنیده‌ها از فراکسیون مستقلین به عنوان فراکسیون نزدیک به لاریجانی و تاثیرگذار مجلس، از موافقت آن‌ها با تداوم حضور او در وزارت صنعت با عنوان وزیر حکایت دارد.
اسلامی و معضل گمنامی
محمد اسلامی عملا گمنام‌ترین چهره معرفی‌شده حسن روحانی برای رسیدن به مقام وزارت در طول دولت دوازدهم محسوب می‌شود. او به رغم سوابق تحصیلی مرتبط با حوزه راه و ساختمان که عمده آن‌ها در دانشگاه‌های خارج از کشور سپری شده در مقام اجرایی به مقامی بالاتر از استانداری نرسیده است.
گزینه پیشنهادی دولت دوازدهم برای جانشینی عباس آخوندی در وزارت راه و شهرسازی تا بیست و هفتم مهرماه استاندار مازندران بود که بعد از انتخاب به عنوان سرپرست وزارتخانه مذکور از مقام خود استعفا داده است و در نهایت نیز به عنوان وزیر پیشنهادی دولت به مجلس شورای اسلامی معرفی شد.
اسلامی نه به لحاظ عقاید سیاسی (برخلاف رحمانی)، نه بر اساس مخالفان قبلی (همچون شریعتمداری) و نه به لحاظ نزدیکی به فلان مسئول دولتی (نظیر دژپسند) در مجلس شورای اسلامی با مشکل مواجه نیست ولی بزرگترین مشکل او ناشناس بودن برای قشر قابل توجهی از نمایندگان مجلس است.
عمده جلساتی که با حضور او در فراکسیون و کمیسیون‌های سیاسی و تخصصی مجلس شورای اسلامی برگزار شده به معرفی اسلامی و سوابق کاری و اقدامات پژوهشی او گذشته است.
اسلامی با حضور در جمع خبرنگاران پارلمانی عملا تلاش کرد برنامه‌های خود برای وزارت راه وشهرسازی را تبیین کند ولی در میان سوالات کوتاه و بلند خبرنگاران غرق شد.
شنیده‌ها از جلسات تخصصی مجلس شورای اسلامی حکایت از آن دارد که عمده برنامه‌های اسلامی بر محور مسکن بنا شده تا بتواند این آشفته بازار ایجاد شده در بازار مسکن کشور را سامان دهد.
او نگاهی به مراتب متفاوت‌تر به بحث مسکن مهر در قیاس با عباس آخوندی داشته و همین مسئله موجب اقبال اعضای فراکسیون ولایی به عنوان اصولگرایان بهارستان به اسلامی شده است.
با تمام این تفاسیر نقطه اتکا و قوت اسلامی حمایت تمام و کمال اعضای فراکسیون مستقلین مجلس شورای اسلامی یا حداقل قشر تاثیرگذار آنان از اوست. امیدی‌ها نیز نگاه به اسلامی را از مسائل سیاسی به برنامه‌های تخصصی تغییر داده و عملا مخالفتی با او ندارند.
اسلامی نیز جزء گزینه‌هایی است که به نظر می‌رسد روز سختی برای کسب رای اعتماد در مجلس شورای اسلامی نخواهد داشت مشروط به آنکه بتواند برنامه‌های خود را به طور کامل برای نمایندگان تشریح کرده و در مقابل انتقادات سرخم نکند.
با این حال تنها ۳ ساعت دیگر تا آغاز دو ماراتن حداقل پنج ساعته در مجلس شورای اسلامی برای بررسی وزرای پیشنهادی باقی است و باید دید در نهایت تیم اقتصادی دولت در آستانه دور دوم تحریم‌های ایالات متحده آمریکا که به طور مستقیم اقتصاد کشور را هدف قرار داده، تکمیل خواهد شد یا خیر.
ارسال دیدگاه