آمادگی اجرای نتایج یک پایاننامه دانشجویی در بیمارستانها
تهران (پانا) - مدیرکل اداره سلامت نوزادان وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی با حضور در جلسه دفاعیه پایاننامه یکی از دانشجویان دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی، آمادگی وزارت بهداشت برای حمایت و اجرای این طرح پژوهشی را که روشی برای بهبود تغذیه نوزادان نارس در بخشهای مراقبتهای ویژه نوزادان در بیمارستانها است، اعلام کرد.
به گزارش روابط عمومی سازمان بهزیستی ، حدیثه قمی، دانشجوی مقطع کارشناسی ارشد رشته گفتاردرمانی دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی است که با اجرای طرح پژوهشی (پایاننامه) خود "بررسی اثربخشی پروتکل مداخله حرکتی دهانی نوزادان نارس (PIOMI) بر پیشرفت تغذیه دهانی در نوزادان نارس با سن جنینی ۲۶ تا ۲۹ هفته" در بیمارستانهای اکبرآبادی و آرش تهران، سبب بهبودی در بلع و تغذیه نوزادان نارس در بخشهای مراقبتهای ویژه نوزادان (NICU) و کاهش مدت بستری این نوزادان تا حدود ده روز شده است.
دکتر حبیب اللهی، مدیرکل اداره سلامت نوزادان وزارت بهداشت در جلسه دفاعیه این پایان نامه و پس از ارائه نتایج طرح، در جمع اساتید راهنما، مشاور و داوران شرکت کننده در این جلسه، گفت: اداره سلامت نوزادان وزارت بهداشت آمادگی دارد تا با همکاری محققان و متخصصان دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی، پروتکل و دستورالعمل لازم برای اجرای روش و پروتکل بین المللی " مداخله حرکتی دهانی نوزادان نارس (PIOMI) " را برای اجرا در بخشهای مراقبتهای ویژه نوزادان (NICU) بیمارستانها و زایشگاههای کشور، تدوین کند.
وی افزود: همچنین آمادگی این را داریم که حمایتهای لازم را از برگزاری کارگاههای آموزشی برای مجریان این روش، همچون گفتاردرمانگران، پرستاران بخشهای مراقبتهای ویژه نوزادان و نیز مادران نوزادان نارس به عمل آوریم.
مدیرکل اداره سلامت نوزادان وزارت بهداشت تأکید کرد: اجرای این روش مداخلاتی، با توجه به حساس بودن شرایط نوزادان نارس و نقش تغذیه در بهبود شرایط رشد و تکامل این نوزادان، بسیار موثر است. مهمترین حسن اجرای این تحقیق، بهبود تغذیه نوزادان نارس است که پس از تولد قادر به مکیدن و شیرخوردن نیستند و با توجه به آن که بیش از ۶۰ درصد غذای سالم صرف رشد و تکامل مغز نوزادان می شود، اجرای این طرح پژوهشی کاربردی از اهمیت بسیاری برخوردار است.
حبیباللهی با اشاره به اینکه برخی از نوزادان نارس فقط به خاطر شرایط حساس و عدم توانایی در مکیدن، در بخش مراقبتهای ویژه نوزادان بیمارستانها بستری میشوند، خاطرنشان کرد: با اجرای روش و پروتکل مداخله حرکتی دهانی نوزادان نارس (PIOMI)، در درجه اول، مشکل بلع در این نوزادان بهبود یافته و در نتیجه، مدت زمان بستری این نوزادان در بخشهای مراقبتهای ویژه بیمارستانها تا میزان قابل توجهی کاهش مییابد که این موضوع نیز به نفع نوزاد است.
وی اضافه کرد: با توجه به حساس بودن شرایط نوزادان نارس، ضروری است گفتاردرمانگرانی که با این نوزادان کار می کنند، دوره آموزشی خاص اجرای این طرح را در قالب کارگاه یکی دو روزه بگذرانند تا با آموزش و کسب مهارت لازم، هدف و تاثیرگذاری لازم حاصل شود.
تأثیر معنادار مداخله حرکتی دهانی نوزادان نارس بر دستیابی سریعتر به تغذیه دهانی
حدیثه قمی، محقق این طرح پژوهشی نیز در رابطه با این طرح اظهار کرد: با توجه به این که شیوع تولد و میزان زنده ماندن نوزادان نارس با سن جنینی کمتر از ۳۰ هفته در کشور افزایش یافته است، این مطالعه با هدف " بررسی اثربخشی پروتکل مداخله حرکتی دهانی نوزادان نارس (PIOMI) بر پیشرفت تغذیه دهانی در نوزادان نارس با سن جنینی ۲۶ تا ۲۹ هفته " انجام گرفت.
وی با اشاره به اینکه مطالعه حاضر با همکاری مشترک گروه آموزشی گفتاردرمانی و مرکز تحقیقات توانبخشی اعصاب اطفال دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی و با استفاده از پروتکل بینالمللی پیومی (PIOMI) انجام شده، افزود: نتیجه این مطالعه نشان داد که مداخلات دهانی حرکتی زودهنگام در نوزادان نارس با سن جنینی زیر ۳۰ هفته و وزن پایین، میتواند کاهش مدت زمان انتقال تغذیه نوزاد از طریق گاواژ به تغذیه دهانی را سبب شود و در پی آن، کاهش معنیدار و چشمگیری در طول مدت بستری این نوزادان در بیمارستان ایجاد کند؛ به طوری که نوزادان دارای مداخلات دهانی حرکتی، ۹/۵۳ روز زودتر از نوزادان نارس دیگر از بیمارستان ترخیص شدند.
محقق این طرح جامعه مورد مطالعه آن را "نوزادان نارس با سن جنینی ۲۶ تا ۲۹ هفته بستری در بخشهای مراقبتهای ویژه بیمارستانهای اکبرآبادی و آرش" عنوان کرد و گفت: نوزادان مورد مطالعه به صورت تصادفی در دو گروه ۱۵ نفری " مداخله" و " مشاهده " قرار گرفتند و به گروه مداخله، تحریکات دهانی PIOMI طی ده روز ارائه شد و نوزادان گروه مشاهده، فقط از خدمات روتین پرستاری، استفاده کردند. سپس شرایط نوزادان از نظر سن جنینی، وزن در زمان دستیابی به یک، چهار و هشت مرتبه تغذیه دهانی و زمان ترخیص از بیمارستان، مورد بررسی قرار گرفت.
قمی افزود: براساس یافته های این پژوهش، مداخله با استفاده از پروتکل PIOMI برای این گروه سنی کاملا قابل تحمل است. نتایج نشان میدهد که مداخله منجر به دستیابی سریعتر به تغذیه دهانی مستقل شد، به طوری که گروه مداخله، ۱۳/۴۷ روز زودتر از گروه نوزادان مشاهده، به تغذیه کاملا دهانی دست یافت و در نتیجه، سبب ترخیص زودتر گروه مداخله نسبت به نوزادان گروه مشاهده به میزان ۹/۵۳ روز از بیمارستان شد.
فعالیت مداخلهای گفتاردرمانگران بر رفع مشکلات بلع و تغذیه نوزادان نارس موثر است
به گزارش ایسنا، فریبا یادگاری، مدیر گروه آموزشی گفتاردرمانی دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی نیز در مورد نتایج این طرح تحقیقاتی گفت: در واقع، گفتاردرمانگران علاوه بر رفع اختلالات رشد گفتار و زبان کودکان، مأموریت ویژه در رفع اختلالات بلع و تغذیه نوزادان نارس دارند.
این عضو هیات علمی دانشگاه اضافه کرد: گفتاردرمانگران آموزش دیده و ماهر میتوانند با اجرای روشهای لمس درمانی و ارتباطی برای نوزادان نارس، باعث دستیابی زودتر این نوزادان به توانایی تغذیه مستقل شوند و با توجه به اینکه " تغذیه مستقل " یکی از شاخصهای مهم در رشد و تکامل نوزادان نارس و ترخیص آنها از بخشهای مراقبتهای ویژه بیمارستانها یا زایشگاهها تلقی میشود، اجرای روش های مداخلهای گفتاردرمانگران برای نوزادان نارس، بسیار حائز اهمیت است.
یادگاری ادامه داد: دستیابی زودتر نوزاد به توانایی تغذیه مستقل و ترخیص زودتر او از بخش مراقبتهای ویژه بیمارستان، سبب "پیشگیری از سرایت احتمالی عفونتهای بیمارستانی به نوزاد، کاهش استرسهای ناشی از بستری در بخش مراقبتهای ویژه، برقراری آغوش مادر به طور شبانه روزی برای نوزاد و تقویت ارتباطات هیجانی و عاطفی بین نوزاد و مادر، و در نهایت، کاهش هزینههای بستری برای خانوادهها و مراکز درمانی میشود.
وی که استاد راهنمای این طرح پژوهشی نیز هست، خاطرنشان کرد: نتایج این تحقیق نشان داد که اجرای تمرینات لمس درمانی سبک، باعث ایجاد استرس اضافه در نوزادان نارس مورد مطالعه نشده و روند وزن گیری آنان همانند روند وزن گیری نوزادان نارس دیگر، پیش رفته است.
مدیر گروه آموزشی گفتاردرمانی دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی همچنین در بیان دیگر مزایای اجرای مداخلات گفتاردرمانی در دوره نوزادی، افزود: روشهای مداخله زودهنگام برای تغذیه و بلع در دوره نوزادی میتواند روند رشد بعدی گفتار و زبان کودکان را تحت تاثیر قرار دهد، چرا که کارکردهای تغذیهای به عنوان پیش نیازهای رشد گفتار، تلقی میشوند.
طرح تحقیقاتی مورد اشاره دکتر یادگاری که در قالب پایان نامه اجرا شد، با بالاترین نمره (۲۰)، مورد قبول هیأت داوران دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی قرار گرفت.
ارسال دیدگاه