سقز و بانه، شهرهایی که مردمش شیمیایی شده‌اند اما مرکز شیمی‌درمانی ندارند

او افزود: در وضعی که بسیاری از مردم ما در این شهرها در حملات شیمیایی صدام دچار مشکلات جسمی شدند و مدام درباره کمبود امکانات درمانی و متخصص به ما مراجعه می‌کنند، اما هنوز یک بیمارستان شیمی‌درمانی در این شهرها وجود ندارد، فقط وعده می‌دهند و کاری انجام نمی‌شود. بارها گفته‌ایم که در سقز، بانه، بوکان، سردشت و ... به فوق تخصص انکولوژی نیاز است اما جوابی که می‌دهند این است که متخصص کم است. آماری از مصدومان شیمیایی این مناطق ندارم اما می‌دانم که تاثیر این اتفاق بر زندگی آنها بسیار زیاد بوده و نباید بدون کمک رها شوند.

نماینده سقز و بانه همچنین با بیان اینکه قدرت خرید مردم در شهرهای کردستان کاهش پیدا کرده است، گفت:‌ البته این وضع در بسیاری از استان‌ها حاکم است و مخصوصا مناطق مرزی و شهرستان‌های محروم چنین مشکلاتی را دارند که اقدامات دولت و خیران را می‌طلبد. اخیرا توجه بیشتری به منطقه سیستان و بلوچستان شده که این توجه و حساسیت برای مردم این منطقه که از بسیاری امکانات محروم هستند بسیار لازم است، امیدوارم به کردستان هم نگاه ویژه‌ای به وجود بیاید و مردمی را که سختی‌ها را تاب می‌آورند بیشتر از گذشته مورد حمایت قرار بگیرند و دست‌کم در حداقل‌های زندگی مشکل نداشته باشند.

عضو کمیسیون برنامه،‌ بودجه و محاسبات مجلس درباره تاثیر گرانی‌ها بر معیشت مردم بانه و سقز گفت:‌ وضع اشتغال در شهرهای کردستان مناسب نیست، گرانی‌ها باعث شده بسیاری از مشاغل تعطیل شوند،‌ تولید کارخانجات کم شود، ساخت‌وسازها کاهش داشته باشد، بعضی افرادی که مجوز ساخت گرفته‌اند به دلیل ناتوانی مالی مجوزشان را باطل می‌کنند و بسیاری از افرادی که از این مشاغل و فعالیت در صنعت ساخت و ساز درآمد کسب می‌کردند، نتوانند زندگی روزمره‌شان را تامین کنند.

بیگلری گفت: مردم مناطق محروم در وضعی با بحران اشتغال مواجه هستند که میزان یارانه‌ای هم که دریافت می‌کنند کفاف زندگی‌شان را نمی‌دهد، آن زمانی که یارانه به آنها تعلق می‌گرفت معادل چهل دلار بود ولی حالا با چهل و پنج هزار تومان سال ۸۹ که معادل چهار دلار است چه کاری می‌توانند انجام بدهند و چطور باد مخارج روزانه‌شان را تامین کنند؟ مخصوصا حالا که کولبری هم به عنوان یک شغل از مردم سلب شده و جایگزینی برای آنها به وجود نیامده است.