حمید حاج اسماعیلی *
بازبینی بروکراسی پیچیده اعطای مجوزها
به نظر من دولت برای ساماندهی وضعیت بازار کار و ایجاد اشتغال پایدار در بخشهایی که پربازده هستند، سه موضوع را باید به عنوان اولویتهای اساسی خودش لحاظ کند و هرچه سریعتر آنها را در دستور کار خود قرار دهد. اول، حفظ اشتغال موجود و بنگاههایی است که امروز در اقتصاد کشورمان در حال فعالیت هستند. دوم، اصلاح ساختارهای اقتصادی است، تا اقتصاد دولتی به بخش خصوصی و تعاونیها واگذار شود. این موضوع مربوط به اصل 44 قانون اساسی است.
اصلی که بارها توسط افراد مختلف شعار داده شده، اما درست اجرا نشده است. یعنی باید یک بازنگری جدی در مورد سیاستهای اصل ۴۴ قانون اساسی صورت گیرد. درعین حال، دولت باید از کسانی که قصد راهاندازی بنگاههای اقتصادی در بخشهای مختلف اقتصادی را دارند، حمایت کند. در این راستا، دولت باید حمایتهایی از قبیل یارانه، معافیتهای مالیاتی و... را درنظر بگیرد و بروکراسی سخت و پیچیدهای که در مورد مجوزها وجود دارد، مورد بازبینی و تجدیدنظر قرار دهد تا بدین ترتیب فضا برای کسب و کار تسهیل شود و مشارکت بخش خصوصی افزایش پیدا کند.
سوم، تغییر جهتگیری اقتصادی از خدمات به سمت تولید است. درست است که ریسک بخش تولیدی بالاست، آن هم در شرایطی که ما در معرض تحریمهای سخت اقتصادی قرار داریم. اما اگر ما برنامهریزی صحیحی داشته باشیم، گام به گام میتوانیم به سمت اقتصاد تولیدی حرکت کنیم که اشتغال آن پایدار است و توانمندی کشور را برای حفظ استقلال بیشتر میکند و در عین حال باید توجه داشت که این موضوع ارزآوری جدی برای کشور به همراه دارد. اما الان راهی که برای تامین ارز وجود دارد، یک راه است و آن هم فروش نفت است.
ما باید برای آینده نیز برنامهریزی داشته باشیم و درآمدهای دیگر را جایگزین درآمدهای نفتی کنیم. ما باید وابستگی خودمان را به نفت به شدت کاهش دهیم و به سمت صادرات کالاهای غیرنفتی برویم. بنابراین باید جهتگیریها تغییر کند تا ظرفیتهای اشتغال از بخش دولتی که به شدت محدود است و سالانه کمتر از ۳۰ الی ۳۵ هزار نفر را میتواند جذب کند، به سمت بخش خصوصی ببریم که بدین ترتیب ظرفیتها تا ۵/۱ میلیون در سال افزایش پیدا کند. ما امروز بخش خصوصی خوبی داریم که اگر به فعالان اقتصادی این بخش فرصت عرضاندام داده شود، میتوانند کمک زیادی به بخش تولید و به ویژه صادرات کشور کنند.
متاسفانه امروز کالاهایی در کشورمان تولید میشود که جنبه صادراتی ندارند و نمیتوانند در بازارهای بینالمللی در مقابل کالاهای خارجی که از کیفیت خیلی خوبی برخوردار هستند، رقابت کنند. در این راستا حتما باید نگاهها تغییر کند تا با تولیداتی صادراتمحور بتوانیم بخش اشتغال کشور را رونق ببخشیم. در واقع باید انگیزه لازم به واحدهای تولیدی ما داده شود که همانطور که عرض کردم لازم است حمایتهای ویژهای از تولیدکنندگان ما صورت گیرد. در ادوار گذشته، خیلی از واحدهای تولیدی ورشکسته و به تعطیلی کشانده شدند که همین موضوع ضربه سنگینی به اقتصاد کشور وارد ساخت. باید در نظر داشته باشیم که ساماندهی چنین مسائلی بسیار زمانبر است و به برنامهریزی دقیق و منسجمی نیاز دارد.
منبع: آرمان
* کارشناس حوزه کار
ارسال دیدگاه