بهاره رهنما: همسرم، فرزند «حسن عباسی» نیست

به همسرم گفتم سینما مهم نیست اما تئاتر را رها نمی کنم

تهران (پانا) - بهاره رهنما؛ بازیگر تئاتر، سینما و تلویزیون می گوید: متاسفانه فضای مجازی تبدیل به حمام زنانه‎ای شده که پچ‎پچ‎های مزخرف در آن خیلی زیاد است کما اینکه در همین فضا مطرح شده بود که همسر من، پسر آقای «حسن عباسی»؛ از تئوریسین‎های سپاه هستند که به سادگی سرچ کردن می‎توانستند متوجه شوند «حسن عباسی» تنها ۸ سال بزرگتر از همسر من هستند و به لحاظ بیولوژیک، هیچ پسری در سن ۸ سالگی نمی‎تواند پدر شود.

کد مطلب: ۸۳۶۳۲۵
لینک کوتاه کپی شد
بهاره رهنما: همسرم، فرزند «حسن عباسی» نیست

روزنامه آرمان با بهاره رهنما؛ بازیگر تئاتر، سینما و تلویزیون گفتگویی انجام داده است.

اهم حرف های بهاره رهنما به شرح زیر است:

* من خودم را با آقای دایی مقایسه نمی‎کنم چون به نظر من آقای دایی، در ایران پهلوان است و یک پهلوان، جایگاه خیلی ویژه‎ای دارد. برای من «علی دایی» یک اسم خیلی بزرگ است مثلا مگر با این شایعاتی که اخیرا مطرح شد، «علی دایی» بین من و شما خراب شد؟ متاسفانه فضای مجازی تبدیل به حمام زنانه‎ای شده که پچ‎پچ‎های مزخرف در آن خیلی زیاد است کما اینکه در همین فضا مطرح شده بود که همسر من، پسر آقای «حسن عباسی»؛ از تئوریسین‎های سپاه هستند که به سادگی سرچ کردن می‎توانستند متوجه شوند «حسن عباسی» تنها ۸ سال بزرگتر از همسر من هستند و به لحاظ بیولوژیک، هیچ پسری در سن ۸ سالگی نمی‎تواند پدر شود.

* در مورد سلبریتی‎ها، من دیدم یک‎سری لاطائلات راجع پهلوان «علی دایی» گفته شده که آن حرف‎ها را هیچ انسان باشعور و صاحب‎عقلی باور نکرد. شاید این جمله برای پاسخ سوال شما درست باشد که برای من، جامعه باشعور و منصف ایرانی کافی هستند حتی اگر متاسفانه این روزها تعدادشان کمتر باشد.

* انتقادات بسیاری به دولت آقای روحانی وارد است حتی از طرف هنرمندان. خود من یکی از کسانی بودم که چون خیلی از ایشان حمایت کردم، در بسیاری از بحث‎ها مخصوصا در بحث مربوط به زنان، خیلی فکر می‎کردم چرا کارها پیش نمی‎رود و اتفاقی نمی‎افتد و برایم خیلی چیزها جای سوال داشت ولی زمانی که به این کمپین تحریم افطاری دعوت شدم اصلا برایم مهم نبود که حالا عده‎ای می‎خواهند به من ناسزا بگویند.

* آدم وقتی دور است، خیلی چیزها را نمی‎داند. من الان که دارم کار اجرایی می‎کنم، می‎بینم دست ما از آتش دور است و فکر می‎کنیم اینها چرا هیچ کاری نمی‎کنند درحالی‎که این‎قدر این هیچ کاری به هزار تا مساله دیگر وابسته است که آدم فکر می‎کند ما هم اگر در همان جایگاه بودیم، کاری از دستمان برنمی‎آمد ولی مثلا در همین بحث محیط زیست، خود من همیشه می‎گفتم کاش خانم ابتکار، کمی چکشی‎تر و اساسی‎تر با مسائل و قوانینی که هست، برخورد کند.

* در پاسخ به (غلط‎های املایی که در پست‎های مجازی خود به کار بردید. اتفاقی که کمی بیشتر از انتظار، سروصدا کرد.): اولی «حقوق غذایی» که شوخی بود. دومی «اجالتا» که اصلا درست بود و آن را در کتابت فارسی-عربی داریم که من حتی رفتم از دهخدا درآوردم. ببینید، اینها موج است و من به نتیجه فکر می‎کنم. موجی که مقداری هدفمند عمل می‎کند به دلیل همان قضییه‎ای که جامعه ایرانی فکر می‎کند من می‎خواهم مردان ایرانی را بکوبم. بخشی از آن به‎خاطر موضع‎گیری من برای خشونت علیه زنان است که یک آدم‎هایی را نارحت می‎کند به همین دلیل می‎آیند از من یک ایرادی بگیرند.

* من سالیان سال در زندگی سابقم و بعد، آن سه، چهار سالی که جدا شدم، اصولا بحث حاشیه‎سازی نداشتم. اینکه در زندگی کسی وارد شده باشم، مالی از کسی برده باشم، کاری را ترک کرده باشم، تعهدی را انجام نداده باشم، شما حتی اگر بگردید، یک عکس از من با شکل و شمائل غیرعادی در کل اینترنت وجود ندارد.

* حواشی از بیرون به من الصاق می‎شود و باز هم من فکر می‎کنم نتیجه مهم است چون من اهدافی دارم که یکی از آنها، نشر حال خوب و امید بین زنان ایرانی است که دارم کاملا هدفمند این کار را انجام می‎دهم.

* من خودم ایجاد حاشیه یا چالش نمی‎کنم اما وقتی هم که حاشیه یا چالشی پیش می‎آید، اصولا آدم عقب‎نشینی و ترس نیستم. می‎آیم جواب می‎دهم چون برای روشن شدن اذهان طرفداران تین‎ایجر، چیزهایی باید گفته شود.

* من آدم ساختن حاشیه و چالش نیستم ولی وقتی می‎سازند چون ساکت نمی‎شوم، قضییه بالا می‎گیرد که این، کمی به رگ و ریشه اراکی من برمی‎گردد که در این مواقع، روحیه جنگ‎جویی داریم.

* هر از گاهی دوستان می‎گویند نمی‎توانید در تلویزیون کار کنید و بعدا خودشان می‎آیند و می‎گویند بیا کار کن. من کلا نمی‎دانم داستان تلویزیون چیست! تئاتر «زنان شکسپیر» من که یک کار کاملا کمدی زنانه بود، مشکل پیدا کرد. البته این اندازه‎ای که من تاوان دادم، بسیار کمتر از خیلی از دوستان و همفکرانم است ولی من به اندازه خودم اذیت شدم و هنوز هم دارم می‎شوم.

* من خودم به عنوان یک انسان منصف، می‎دانم جامعه‎ای که آقای روحانی به هر لحاظ، علی‎الخصوص اقتصادی تحویل گرفت، به اندازه‎ای داغان بود که نمی‎شد کار چندان خارق‎العاده‎ای در آن انجام داد. نمی‎خواهم از ایشان دفاع کنم؛ من هم در بخشی مخصوصا بخش مربوط به امور زنان، انتقادهایی جدی دارم ولی اگر زمان به عقب برمی‎گشت باز هم در آن شرایط به آقای روحانی رای می‎دادم.

* یک آقایی از همکاران است که آدم پا به سن گذاشته‎ و بازیگر بسیار مطرحی است که کلی جایزه برده و خانمش هم از همکاران خیلی خوب ماست اما کلا با من مشکل دارد و هیچ‎وقت هم نمی‎دانم چرا اما مرتب می‎شنوم که این مشکل هست. هیچ‎وقت هم پیش نیامده که از ایشان بپرسم داستان چیست. برایم عجیب است.

ارسال دیدگاه

پربازدیدترین ها
آخرین اخبار