استاد حوزه و دانشگاه: از فرزندان خود متناسب با ظرفیت وجودی شان انتظار داشته باشیم
تبریز (پانا)- استاد حوزه و عضو هیات علمی دانشگاه صنعتی سهند گفت: قرار نیست که همه فرزندان ما فوق تخصص قلب و یا مغز شوند بلکه مهم این است که هر کس به اندازه ظرفیت وجودی خود در کاری که انتخاب می کند موفق و شماره یک باشد.
حجت الاسلام قهرمانی در دوره آموزشی ضمن خدمت اداره کل آموزش و پرورش استان با موضوع " مدیریت خانواده " در محل سالن اجتماعات این اداره با اشاره به معنای لغوی تربیت اظهار داشت: تمام مولود ها بر فطرت الهی هستند و اگر در راستای تربیت خداوند عمل نکنیم این ما هستیم که عامل انحراف آن ها خواهیم بود.
وی کشف، استخراج و هدایت را سه مرحله تربیت عنوان کرد و گفت: ما نمی توانیم استعدادی را در یک فرد خلق کنیم بلکه کار ما انسان ها فقط کشف استعداد ها و پتانسیل های درونی و معدن وجودی افراد و سپس استخراج آن است.
استاد حوزه و دانشگاه تصریح کرد: هر معدنی در جای خود ارزش دارد و هیچ معدنی بی فایده خلق نشده است و نمی توان گفت که معدن طلا باارزش تر از معدن آهک است چرا که هر کدام کاربردهای خاص خود را دارند.
قهرمانی با بیان این که در مورد انسان ها هم همین گونه است و نمی توان گفت که یک انسان با ارزش تر از دیگری است، گفت: قرار نیست که همه فرزندان ما فوق تخصص قلب و یا مغز شوند بلکه مهم این است که هر کس به اندازه ظرفیت وجودی خود در کاری که انتخاب می کند موفق و شماره یک باشد.
وی ادامه داد: این که ما بخواهیم خارج از ظرفیت وجودی فرد از او انتظار داشته باشیم درست مثل این است که بخواهیم مس و یا آهک را به طلا تبدیل کنیم.
استاد حوزه و دانشگاه اضافه کرد: اولین و وحشتناک ترین نتیجه چنین کاری این است که سبب می شود فرزندمان سرخورده شود و احساس حقارت کند و خودمان نیز احساس شکست داشته باشیم.
قهرمانی هدایت استعداد را بسیار مهم عنوان کرد و گفت: اگر ما استعداد فرزندانمان را در مسیر درست هدایت کنیم به جایی که باید برسد خواهد رسید.
وی با اشاره به تفاوت های انسان و جمادات بیان کرد: انسان دارای قدرت اراده و اختیار است و تا زمانی که خود فرد نخواهد در مسیری که ما می خواهیم پیش نخواهد رفت.
استاد حوزه و دانشگاه تصریح کرد: ما باید در تربیت متناسب با فراد روش های مختلفی داشته باشیم در برخی افرا د زبان نرم در برخی زبان نصیحت و در برخی اجبار کارساز است.
قهرمانی اضافه کرد: البته بهترین شیوه این است که به جای امر و نهی کردن به فرزندان خودمان عامل باشیم و تازمانی که این امر محقق نشده در تربیت موفق نخواهیم بود.
ارسال دیدگاه