گفت‌وگو راه‌حل مشکلات کشور

در این مقطع تاریخی که چهلمین سال از انقلاب اسلامی را پشت سر می‌گذاریم، گاه همزیستی را تجربه کرده‌ایم و گاه دوگانه‌زیستی را. در مدت این ۴۰ سال مشخص شده که اگر هرکس بخواهد آن‌طور که خود فکر می‌کند عمل کند، زیانش به مردم خواهد رسید که این مساله موجب کاهش اعتماد عمومی به ساختارها می‌شود. از این جهت به‌نظر می‌رسد که اگر مقوله گفت‌وگوی ملی را به عنوان دغدغه اصلی، البته نه در قالب شعار بلکه در قالب عمل پیاده کرده و در راستای منافع ملی حرکت کنیم، می‌توانیم شرایط به مراتب بهتری را برای جامعه فراهم کنیم.

در حال حاضر مردم به شدت نسبت به جریانات سیاسی بی‌تفاوت و خسته شده و احساس می‌کنند که این جریانات فقط منافع خود را دنبال می‌کنند و به مطالبات مردم توجهی ندارند. این در حالی است که احزاب و گروه‌های سیاسی همواره در تلاش بوده‌اند که نشان دهند در جهت ثبات و امنیت کشور و منافع ملی حرکت می‌کنند و برای اینکه بتوانند شرایط بهتری را ایجاد کنند، به بهره‌گیری از تجربیات گذشته، دیدگا‌ه‌های کارشناسی و چهره‌هایی که می‌توانند در بهبود شرایط اجتماعی و سیاسی موثر باشند نیاز دارند.

از سوی دیگر طی سالیان اخیر مشاهده کردیم که چهره‌هایی کنار گذاشته‌ شده‌‌ و مورد توجه قرار نگرفتند که در گذشته از جایگاه و ارزش والایی برخوردار بودند. این در حالی است که اغلب کوله‌باری از تجربه‌اند و نظام برای اثرگذاری آنها در جامعه هزینه‌ها کرده است. این حس عدم اعتماد میان جریان‌های سیاسی بوده و سپس به مردم تسری پیدا کرده است. البته در بین گروه‌های سیاسی چهره‌هایی وجود دارند که به بهبود شرایط کشور، رفع مشکلات اجتماعی و همزیستی توسعه‌یافته‌ای که بتواند به حل مشکلات جامعه کمک کند علاقه‌مند هستند و در راستای آن تلاش می‌کنند.

به هر صورت دغدغه آقای اسحاق جهانگیری مساله‌ای ملی و دغدغه علاقه‌مندان به نظام است، اما به نظر می‌‌رسد مهم‌ترین گام برای قدم گذاشتن در این راه و عملیاتی نمودن این کار صداقت، اخلاص، انتقال تجربه و پذیرش دیدگاه‌های طرف مقابل است. البته پذیرش دیدگاه‌های طرف مقابل به معنی قبول کردن آن آرا و عقاید و برتری دادن آن نسبت به دیدگاه‌ خود نیست.

از طرف دیگر به دلیل شرایط سیاسی و مخاطره آمیزی که در منطقه وجود دارد کشور به وفاق ملی و نزدیکی رویکردها نیاز دارد تا همه جریانات کشور با صدایی واحد و فهمی مشترک از مخاطرات بین‌المللی سخن بگویند. این فهم مشترک و صدای واحد می‌تواند به دشمنان کشور نشان دهد که با وجود اختلاف دیدگاه یا سلیقه میان جریان‌های سیاسی که امری طبیعی است، در مسائل بین‌المللی همگان با یک فکر و در راستای منافع ملی به ابراز عقیده خواهند پرداخت .

منبع:آرمان

* رئیس کتابخانه ملی