رقابت نماینده ایرلند در اسکار ۲۰۱۸ در جشنواره جهانی فیلم فجر
تهران (پانا) - درام زندگینامهای «ترانه گرانیت» به کارگردانی پت کالینز که سال گذشته به عنوان نماینده ایرلند به اسکار ۲۰۱۸ معرفی شده بود در بخش مسابقه بینالملل جشنواره جهانی فیلم فجر رقابت میکند.
به گزارش ستاد خبری سی و ششمین جشنواره جهانی فیلم فجر، فیلم «ترانه گرانیت» محصول ۲۰۱۷ ایرلند، کانادا از جمله آثار حاضر در بخش مسابقه بینالملل سی و ششمین جشنواره جهانی فیلم فجر است.
درام زندگینامهای «ترانه گرانیت» به کارگردانی پت کالینز سال گذشته به عنوان نماینده رسمی سینمای ایرلند به بخش اسکار بهترین فیلم خارجیزبان معرفی شد.
کارگردان اثر؛ که زندگی جو هینی یکی از بزرگترین خوانندههای «سبک قدیمی» قرن بیستم را روایت می کند، زمانی که فیلمش به اسکار معرفی شد در سخنانی گفت: «جو هینی هنوز یکی از خوانندههای بیهمتای دوران و سبک خودش است. فکر میکنم او از انتخاب چنین فیلمی به عنوان نماینده سینمای ایرلند در رقابت بینالمللی چون اسکار خیلی خوشحال میشد.»
این فیلم که اولین نمایش جهانیاش را در جشنواره SXSW پشت سر گذاشت، در ساختارش از تصاویر مستند هینی هم بهره برده است.
«ترانه گرانیت» دومین فیلم بلند داستانی پت کالینز پس از درام «سکوت» (۲۰۱۲) است که به جشنواره فیلم دوبلین همان سال و جوایز فیلم و تلویزیون ایرلند ۲۰۱۳ راه پیدا کرد و موفقیتهایی را هم به دست آورد.
کالینز که فعالیتهای سینماییاش را از ۲۰۰۲ با مستندسازی آغاز کرد با فیلم جدیدش در سال ۲۰۱۷ به جشنوارههای فیلم گالوِی (که جایزه بهترین فیلمبرداری را در آن برنده شد) و هامبورگ رفت.
استیون دالتن منتقد «هالیوود ریپورتر» درباره درام یک میلیون و سیصد هزار یورویی «ترانه گرانیت» چنین نوشته است: «اگر آندری تارکوفسکی در مناطق روستایی ایرلند بزرگ شده بود، احتمالاً درام زندگینامهای زیبایی مانند این فیلم میساخت.»
داستان فیلم از این قرارست: جو هینی را خیلیها یکی از بزرگترین خوانندههای «سبک قدیمی» (یا در اصل sean nós) قرن بیستم میدادند؛ هنرمندی که در مناطق ساحلی و دورافتاده کانِمارا در استان گالوِی بزرگ شد و به خاطر استعدادش در هنر موسیقی بورسیه شد و در دوبلین تحصیل کرد. با این وجود، او به خاطر کمرویی تا دهه سوم زندگیاش اجرای عمومی نداشت. هینی در بزرگسالی زندگی پرفرازونشیبی داشت و برای دورههای بلندمدتی در لندن و گلاسکو، کارگری کرد و در طول این زمان بود که همسر و خانوادهاش را هم رها کرد اما پس از اینکه برای اجرا در جشنواره نیوپورت فوک سال ۱۹۶۵ در رود آیلند دعوت شد در آمریکا مستقرو پس از دربانی در نیویورک سیتی به عنوان معلم دانشکدهای در ایالت کِنِتیکِت مشغول به کار شد.
ارسال دیدگاه