حضور قرقیزستان با دو فیلم در سی و ششمین جشنواره جهانی فیلم فجر

به گزارش ستاد خبری سی و ششمین جشنواره جهانی فیلم فجر، جشنواره جهانی فیلم فجر که از ابتدا با هدف گشودن پنجره‌ای به سینمای منطقه فعالیت خود را آغاز کرده بود، در این دوره دو فیلم ارزشمند از سینمای قرقیزستان را برای نمایش انتخاب کرده است.

فیلمی که در بخش مسابقه بین‌الملل حضور دارد «حادثه شبانه» (Night Accident) به کارگردانی تِمیربِک بیرنازاروف است.

«حادثه شبانه» محصول ۲۰۱۷ قرقیزستان و قصه آن درباره فردی به نام تِنتایک است که از دنیا خسته شده و سال‌های کهنسالی را در تنهایی، سرخوردگی و ناامیدی از زندگی سخت و پرمشغله‌اش به‌سر می‌برد.

کار عذاب‌آور او تمیز کردن چاه‌های مرد پولدار و گردن‌کلفتی است که به‌واسطه بازی بی‌رحم سرنوشت، همان کسی است که سال‌ها پیش همسر او را ربوده و از آنِ خود کرده است! تنتایک پس از مواجهه تحقیرآمیز با رقیب سابقش، خیلی دیر به این تصمیم می‌رسد که باید از او انتقام بگیرد اما نقشه‌هایش طبق برنامه پیش نمی‌رود چون به طور تصادفی با زن جوان مرموزی برخورد می‌کند.

تِمیربِک بیرنازاروف از اواسط دهه ۱۹۹۰ کارگردانی را با ساخت فیلم‌های کوتاه آغاز کرد که اولین‌شان در سال ۱۹۹۴ با عنوان «گریه نکن، کرگدن!» بود. بیرنازاروف پس از ساخت سه مستند کوتاه، با سومین فیلم کوتاه داستانی‌اش با نام «وظیفه پسر»/ (Parz) محصول ۲۰۰۷ به جشنواره فیلم کوتاه تهران آمد و جایزه بخش رقابت آسیا را برنده شد. وی اولین فیلم بلندش را یک سال بعد جلوی دوربین برد که کمدی درامی است با نام «مسیر نامشخص».

«حادثه شبانه» سومین فیلم بلند بیرنازاروف است که پیش از این در جشنواره فیلم «شب‌های سیاه تالین» برنده جایزه بزرگ شده است. در ضمن، این فیلم بر اساس داستان کوتاه «پیرمرد و فرشته» اثر تالیپ ایبرایموف شکل گرفته است.

همچنین در بخش نمایش‌های ویژه سی و ششمین جشنواره جهانی فیلم فجر، فیلم «قنطورس» (Centaur) محصول ۲۰۱۷ قرقیزستان، آلمان، هلند، فرانسه به نمایش درمی آید.

قنطورس مردی کوچک، آرام و فروتن، پدر دوست‌داشتنی پسری که هرگز یک کلمه هم سخن نگفته است و شوهر همسری جوان به نام ماریپا است که کر و لال است. این سه در کنار هم زندگی ساده‌ای را در یک دهکده کوچک در قرقیزستان سپری می‌کنند. مهم است که قنطورس مردی محترم در میان همسایگانش است و هیچ‌کس ظنی به او ندارد. اما او باوری قلبی و عمیق دارد که برایش مشکل‌ساز می‌شود. او همچنان معتقد است که مردمان قرقیز که زمانی متحد بودند به لطف اسب‌های‌شان شکست‌ناپذیر از قدرت‌شان برای دستیابی به اهدافی مزدورانه سوءاستفاده می‌کنند و به همین دلیل قنطورس به دزد اسب بدل می‌شود چون فکر می‌کند فقط یک سوارکار حقیقی و اصیل که شب هنگام می‌تازد و برای بخشش دعا می‌کند، می‌تواند این نفرین را از مردمان سرزمینش دور کند. راز او برای مدت زمان زیادی مخفی نمی‌ماند و او باید درباره سرنوشت خانواده، هم‌روستاییان و در نهایت خودش تصمیم بگیرد.

«قنطورس» به کارگردانی آکتان آریم کوبات (یا آکتان عبدیکالیکوف) به نمایندگی از قرقیزستان به بخش اسکار بهترین فیلم خارجی‌زبان سال گذشته معرفی شد؛ فیلمی که دهمین نماینده رسمی قرقیزستان بعد از استقلال این کشور در سال ۱۹۹۱ بود و در نهایت مثل دیگر نماینده‌های این کشور از راه‌یابی به جمع پنج نامزد نهایی بازماند.

«قنطورس» اولین بار در فوریه سال میلادی گذشته در بخش پانورامای جشنواره فیلم برلین روی پرده رفت و دست‌آخر جایزه CICAE را برد.

آریم کوبات که بازیگر هم هست و فیلمسازی را از اوایل دهه ۱۹۹۰ با درام ۷۴ دقیقه‌ای «خانه‌ات کجاست، حلزون؟» شروع کرد، فیلم «فرزند‌خوانده» را هم در کارنامه دارد که سال ۱۹۹۸ در جشنواره لوکارنو برنده جایزه یوزپلنگ نقره‌ای شد. «دزد نور» دیگر فیلم اوست که در ۲۰۱۰ در بخش دو هفته کارگردانان جشنواره کن نمایش داده شد.