سیدحسن خمینی: اگر درد امروز جامعه را ندانیم توان نسخه‌پیچی هم نداریم

به گزارش جماران، حجت الاسلام سید حسن خمینی در دیدار با مدیران و کارکنان سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی در حرم امام خمینی(ره) اظهار کرد: ترویج پیام انقلاب درجهان مرهون این است که ما یک تولید مناسب با آن روزگار داشتیم؛ من احساس می کنم مشکل امروز ما تولید بن مایه های فرهنگی نیست و در این حوزه کمتر مشکل وجود دارد، بلکه مشکل ما 'عدم تولید متناسب' است.

وی ادامه داد: تولید متناسب به این معنی است که اگر مطلبی را برای جامعه لازم فرض کردیم، باید به گونه ای عمل کرد که همه به اندازه نیاز فرهنگی خود به این موضوع آگاهی داشته باشند؛ باید افرادی مجتهد این حوزه باشند اما باید سعی کرد با ساده سازی متون و ترجمه یبین نسلی، آن مطالب را به افراد غیر متخصص و یا نا آشنا هم معرفی کنند.

یادگار امام ادامه داد: این امر محتاج این است که متون را مطابق فهم مخاطب ترجمه کنیم و متوجه باشیم اگر با گروه های مختلف اجتماعی صحبت می کنیم سخن ما مطابق فهم او باشد و این امر نیازمند شناخت درست از مخاطب است.

وی یادآور شد: در حوزه فرهنگ انقلاب کارهای بزرگی انجام شده است، اما باید بیش از این به مخاطب توجه کرد، زیرا اگر مخاطب را نشناسیم و درد امروز جامعه را ندانیم توان نسخه پیچی برای او را نخواهیم داشت.

سید حسن خمینی گفت: چیزی که برای یک نفر خوب است ممکن است برای دیگری مناسب نباشد، به همین دلیل باید مخاطب را بشناسیم و دوم اینکه اگر فکر می کنیم جامعه باید متوجه مطلبی شود آن را ساده سازی کنیم.

نکته بعدی در کار فرهنگی را توزیع دانست و تصریح کرد: ممکن است مطالب خوبی تولید کنیم ولی نتوانیم توزیع کنیم؛ توزیع به معنای رساندن محصول فرهنگی به دست مخاطبی است که ظرفیت شنیدن را دارد.

وی تاکید کرد: برای پیشرفت فرهنگی در مرحله اول باید تولید کرد، اما در مرحله دوم مخاطب باید حاضر باشد تا محصول را استفاده کند؛ گرچه در پزشکی ممکن است بتوانید بیمار را به زور بستری کنید اما در عرصه فرهنگ حتما باید مخاطب به سخن شما اعتماد کند.

یادگار امام ایجاد تقاضا را سومین حوزه مهم در کار فرهنگی ذکر کرد و اظهار داشت : ممکن است محصول را تولید و ساده سازی کنیم و از همه ابزار توزیع هم استفاده کنیم، اما مخاطب خودش را دردمند نداند، در همین زمینه یکی از کارهای معلمان اخلاق این است که ایجاد تشنگی کنند.

وی ادامه داد: دومین نکته در تقاضای محصول فرهنگی این است که توجه داشته باشیم اخلاق نیاز درجه دوم انسانی است؛ کسی که شکمش گرسنه است اخلاق نمی فهمد و حتی دزدی برای او تجویز می شود، بنابراین، مسائل فرهنگی بعد از تأمین نیازهای اولیه انسانی شکل می گیرد.

سید حسن خمینی افزود: نکته بعدی برای اینکه بعضاً تقاضا وجود ندارد این است که دنیای امروز دنیای پر رقیبی است و فقط یک تولید کننده و یک توزیع کننده در میان نیست واگر رقبایی پیدا شدند که توانستند راست یا دروغ، با تبلیغات دروغین یا به صحت، بازار را از شما بگیرند محصول شما بی مشتری می شود.

وی گفت: تمایز دنیای معاصر با قبل این است که امروزه برای بی اخلاقی فلسفه بافی شده است؛ در گذشته اگر فردی فساد داشت می دانست که غلط است ولی می گفت غریزه ام بر عقلم چیرگی پیدا کرد، اما امروز ممکن است فرد نپذیرد که آنچه انجام می دهد فاسد و غلط است.

یادگار امام تأکید کرد: البته شک نکنید که اساسا نگه داشتن دین به خاطر وجود شخص ما نیست و ما باشیم یا نباشیم دین و اخلاق حاضر و مستمراست.

وی علت این امر را نیاز انسان به معنویت عنوان کرد و یادآور شد: ۷۰ سال نظام کمونیستی به تخریب پایه های دینی همت گماشت و بالای کلیساها نوشتند که مذهب مخدر جامعه است اما نتوانست دین را از بین ببرد؛ از همین رو در نظرسنجی پایان دوره کمونیستی شوروی ۹۰ درصد از مردم شوروی به خدا ایمان داشتند.

وی یادآور شد: امروزه با کسانی مواجه هستیم که خودشان را فاسد نمی دانند و این موضوع کار را سخت می کند زیرا کسی که خودش را گناهکار نمی داند با شما همدلی نمی کند.

سید حسن خمینی با تاکید بر اینکه اتکای ما به معنویت فطری و خداباوری ذاتی مردم است، تصریح کرد: سرمایه بزرگ این است که دل های مردم فطرتا معنوی است و باید به این سرمایه توجه کنیم و با توجه به نقاط قوت و ضعف خود آینده را با امید ساخت.

وی در بخش دیگر سخنان خود با تبریک سالروز پیروزی انقلاب اسلامی، این انقلاب را در زمره انقلاب های فرهنگی جهان برشمرد و یادآور شد: در این انقلاب هم پدیدآورندگان، هم شعار و هم آرمان ها فرهنگی بوده و برای حل یک معضل بزرگ فرهنگی در جهان آن روز قیام کرده است.

یادگار امام با بیان اینکه بزرگترین شعار انقلاب این است که فرهنگ نظام سرمایه داری و فرهنگ سوسیالیستی نمی تواند از دیدگاه ما درست و راهگشا باشد، افزود: بحران های عمیقی که در دنیای سرمایه داری و دنیای کمومیسم حاکم بود ، اندیشمندان جهان را به این نتیجه رساند که ایشان برای حل بحران معنویت برنامه‌ ای ندارند‌.

وی ادامه داد: در آن دوره تاریخی از این رو که خدا از جامعه انسانی بیرون برده و پشتوانه اخلاقی از میان برده شده بود، انسان ها با بحران های شدیدی رو به رو شدند که در یک سو منجر به فروپاشی شوروی شد و در سوی دیگر به بحران های اجتماعی دهه ۷۰ میلادی منجر شد.