دنیای بزرگ اما کوچک نابینایان

به گزارش خبرنگار پانا فارس، در یک زنگ تفریح در مجتمع آموزشی نابینایان شوریده شیرازی، دانش آموزانی را می بینید که با وجود نداشتن بینایی، با امید حتی بیشتر از افراد سالم برای یادگیری تلاش می کنند، دانش آموزانی که اولین آموزه هایشان کمک به یکدیگر و بدور از هرگونه خود خواهی است .

در زمان استراحت آنها زیباترین صحنه ای که میبینی کمک کردن آنها به یکدیگر است طوریکه دانش آموزان، مربیان و دانش آموزان کم بینا به افراد نابینا کمک می کردند تا تغذیه هایشان را بخورند و قدمی در محوطه این مدرسه بزنند و روحی برای زنگ و ساعت درسی بعد تازه کنند.

مجتمع آموزشی شوریده شیرازی یک مجموعه ی آموزشی است که دانش آموزانی از پیش دبستانی تا دبیرستان در آن جا مشغول به تحصیل هستند و بخشی از این مجموعه به دانش آموزانی اختصاص دارد که علاوه بر نداشتن بینایی دچار معلولیت های ذهنی نیز هستند.

با توجه به اینکه این مدرسه مخصوص نابینایان است، اما افراد کم بینا نیز به دلیل نبود امکانات، کلاس های درسی آنها با دانش آموزان نابینا ادغام شده اند.

در گفت و گو با دانش آموزان این مدرسه ، آنها از اینکه می توانستد بخوانند و بنویسند و درک ساده ای از دنیای اطراف خود داشته باشند بسیار خوشحال بودند، و از معلمان و نحوه برخورد با آنها راضی بودند.

در بازدید از کلاس های درسی این دانش آموزان با صحنه هایی مواجه شدیم که جای تأمل دارد، معلمان با کمترین امکانات موجود با مهربانی و صبوری بسیار به این دانش آموزان درس های مختلف را آموزش می دادند و با حرف های خود دنیای اطراف را در ذهن بچه ها تداعی می کردند.

همچنین در تهیه این گزارش با معلمانی زحمت کش رو به رو شدیم که خود نیز نابینا بودند، اما چون بهتر از هر کس دیگری حال این دانش آموزان را درک می کردند با تمام سختی های کار به آموزش این دانش آموزان مشغول بودند.

اما معلمان از ادغام دانش آموزان کم بینا و نابینا با یکدیگر به عنوان یکی از مشکلات یاد کردند و گفتند: چون افراد کم بینا باید کتاب های درشت خط را بخوانند و افراد نابینا خط بریل را فرا میگیرند که این تفاوت خود مشکلات اساسی بسیاری را ایجاد میکند.

مسؤلان این مدرسه از همکاری خوب خانواده ها با مشاوران و مربیان این مجموعه به عنوان یکی از ابزارهای مهم در یادگیری آسان برای دانش اموزان یاد کردند و گفتند: همراهی خانواده ها با مربیان آموزشی روند یادگیری را برای نابینایان تسهیل میکند اما برخی از خانواده ها تنها از بی قراری و بی حوصلگی فرزندشان در خانه شکایت می کنند در صورتیکه همکاری خانواده ها با اولیای مدرسه میتواند به رفع تمام مشکلات انها منجر شود.

مربی پرورشی این مدرسه از نبود کتاب های مناسب برای دانش آموزان برای شرکت در مسابقات قرآنی خبر داد و گفت: کتاب ها از اداره دانش آموزان استثنایی برای ما به صورت یک فایل ارسال می شود، که ما باید با کمک همکاران این کتاب ها را بخوانیم و صدا یمان را ضبط کنیم و به دانش آموزان بدهیم تا با گوش دادن به این فایل صوتی بتوانند در مسابقات شرکت کنند که این امر به همراه تاخیر بسیاری که در زمان ارسال کتاب ها و جود دارد خود موجب عقب افتادن این دانش آموزان از مسابقات فرهنگی می شود.

یکی از معلمان این مدرسه که خود نابینا بود و دوران تحصیلش را در این مدرسه گذرانده بود و الان به عنوان معلم باز به این مکان برگشته بود در گفت و گو با خبرنگار پانا اظهار داشت: امکاناتی که برای افراد نابینا در نظر گرفته شده کافی نیست، و هنوز بسیار جای کار دارد.

وی ادامه داد: تا کنون چندین بار از شهرداری و دیگر ادارات درخواست چراغ راهنمای صوتی داده ایم تا رفت و آمد دانش آموزان به مدرسه تسهیل گردد اما هر بار به بهانه های مختلف این کار انجام نشده است.

او تصریح کرد: در سطح کلان شهری مانند شیراز هیچگونه وسیله و امکانات رفاهی برای تسهیل در امور و رفت و آمد نابینایان وجود ندارد و از مسؤلان خواهشمندم تا هرچه سریع تر این امکانات را برای جامعه نابینایان که تعداد آنها در شهر شیراز هم کم نیست فراهم کنند.

وی افزود: افراد نابینا در شهر به عنوان شهروند درجه ۲ خطاب شده اند که این باعث دید متفاوت دیگران به جامعه نابینایان می شود.

مجتمع آموزشی شوریده شیرازی واقع در کلبه سعدی، نیازمند توجه مسوولان برای بهسازی و نوسازی و تکمیل و تجهیز است وفاز دوم این مدرسه سالهاست نیمه تمام رها شده است.

فاز دوم این مدرسه چندین سال است که تنها ۵ درصد از ساخت آن باقی مانده و نیاز به بودجه ای کمتر از ۲۰۰ میلیون تومان دارد تا تکمیل شده و کمک حالی برای تدریس بهتر دانش آموزان نابینا و کم بینا باشد.

این معلم نابینا در پایاناز خبرگزاری پانا خواست تا مشکلات این مدرسه را به گوش مسئولان برسانیم تا فکری به حال این مجموعه آموزشی که دانش آموزان نابینا از سراسر استان در آن جمع شده اند تا کسب علم کنند، شود و مشکلات آن رفع گردد.

در پایان این بازدید دانش آموزان و مربیان نابینا تنها خواسته ای که از ما داشتند، این بود که بیشتر به جامعه نابینایان توجه کنیم و امکانات و تسهیلات رفاهی که افراد عادی از آن استفاده می کنند را برای آنان نیز تامین شود.

گزارشگر: پوریا کشاورز مؤیدی