تلویزیون باید حقوق بیکاری به بازیگران بدهد

وی افزود: تلویزیون باید برای دوران بیکاری بازیگران حقوق بیکاری پرداخت کند. حداقل تا زمانی که معضل کم کاری ها برطرف شود. این شرایط در حالی است که این روزها سریال های قدیمی که ما در آن بازی کرده ایم بارها و بارها از تلویزیون بازپخش می شود و تلویزیون می تواند به همین بهانه حقوقی برای بازیگران آن کارها در نظر بگیرد تا گذران زندگی کنند.

این بازیگر با اشاره به این که از آخرین بازی او در یک سریال یک سال می گذرد بیان کرد: من آخرین بار در سریال «پشت بام تهران» به کارگرداین بهرنگ توفیقی نقش کوتاهی را بازی کردم که مربوط به سال گذشته بود. برای آن نقش هم دستمزد کمی دریافت کردم که پرداخت نصف آن به اوایل امسال موکول شد!

وی همچنین ادامه داد: آخرین باری هم که نقش قابل توجه و پررنگی را بازی کردم به چهار سال پیش و سریال «زمانی برای عاشقی» ویژه محرم برمی گردد و شاید این تنها سریالی بود که در ۸ سال اخیر به دلم نشست. در واقع فعالیت من در تلویزیون آنقدر کم شده است که برای یادآوری آخرین نقش خوبم باید به چند سال قبل فکر کنم!

حمیدی با اشاره به موج مهاجرت بازیگران ایرانی به شبکه های ماهواره ای گفت: خود من بارها و بارها از سوی این شبکه ها پیشنهاد همکاری داشتم اما از طرفی واقعا نمی توانم کشورم را ترک کنم و از طرف دیگر هم این بیکاری های مداوم و طولانی من را اذیت می کند. گاهی وسوسه می شوم که مهاجرت کنم اما باز به خودم می گویم که تصمیم درستی نیست و همچنان امیدوارم که اتفاقات خوبی را در تلویزیون و نسبت به وضعیت بازیگران شاهد باشیم. چنانچه نسبت به امسال امیدوارم بودیم اما هنوز که اتفاق خاصی نیافتاده است.

بازیگر سریال «زمانی برای عاشقی» خاطر شان کرد: این وضعیت هیچ راهکاری جز این ندارد که تولیدات نمایشی تلویزیون زیاد شود اما تلویزیونی فعلا تولیدات چندانی ندارد و متاسفانه وقتی هم دارد، سراغ بازیگران ناشناخته می رود. زیرا برای بازیگر شدن پولی نمی گیرند و بنابراین تهیه کنندگان هم آن ها را به بازیگران باتجربه که دستمزدشان بالاتر است ترجیح می دهند.

وی با اشاره به راهکارهای دیگری برای مثابله با وضعیت بیکاری بازیگران زن عنوان کرد تلویزیون باید قانونی را اجرا کند که حداقل ۸۰ درصد بازیگران یک سریال جزو بازیگران باسابقه باشند و بقیه از میان تازه واردها انتخاب شوند. در گذشته هم چنین نظارتی اعمال می شد برای مثال برای یک نقشی اسم ۵ بازیگر توسط تلویزیون تعیین می شد و عوامل باید از بین آن ها بر سر یکی به توافق می رسیدند.. اکنون تلویزیون این نظارت را ندارد. من مخالف ورود تازه واردها نیستم اما جریان ورود آن ها باید کنترل شود. نه اینکه از میان سریال های روی آنتن هیچ کدام از بازیگرانش را نشناسیم!

حمیدی همچنین تصریح کرد: ضمن این که به این مشک باید تکرار شدن عده ای از بازیگران در کارهای مختلف را هم اضافه کرد. از طرفی نقش های زنان هم در تلویزیون چیزی برای عرضه و جای کار ندارد. نش زنان میانسال در قصه معمولا در حاشیه قرار می گیرد. اما در فیلم و سریال های آمریکایی اتفاقا بازیگران وقتی جا افتاده می شوند و به سن پختگی می رسند، نقش های کلیدی، پر تنش و اکشن و دارای تفکر را ایفا می کنند. همین مسائل بازیگران را دلسرد می کند.

این بازیگر در پایان گفت: مردم بسیار هشیار هستند و جای خالی بازیگران را حسمی کنند. از من همیشه می پرسند:"چرا نیستی؟ و وقتی بازپخش سریال «دردسر والدین» یا «تولدی دیگر» را می بینیم یاد خاطره های خوبمان می افتیم." من هم دقیقا نمی دانم چه جوابی بدهم. مردم ما دوست ندارند سریال های ترکیه ای را ببینند اما برای این که بازیگران مطلوب خود را در سریال ها نمی بینند یا کار در سطح سلیقه و در شانشان نیست، ناچار به دنبال کردن سریال های خارجی می شوند.