آیین سنتی و مذهبی خیمه برداری در نوش آباد

به گزارش خبرنگار پانا از نوش آباد ،همزمان با یازدهم محرم، آیین سنتی و مذهبی خیمه برداری، بزرگترین مراسم آئینی کشور در فرهنگسرای عاشورای شهر تاریخی نوش آباد درزمینی به وسعت 20 هکتار برگزار شد.
این مراسم،با اجرای تعزیه شهادت امام حسین(ع)ٰ، هجوم لشگر یزید و آتش زدن خیمه های حسینی و اسارت اهل بیت(ع) و حضور اعراب بنی اسد برای دفن شهدای کربلا را بازآفرینی می کند.
در بخش اول این آیین، در یك سوی میدان كوفیانی دیده می شوند كه ' ابن كوا ' در مورد آنها به معاویه اینگونه هشدار داد: ' آنان در كاری با هم متفق می شوند و سپس دسته دسته خود را از آن بیرون می كشند.'
و در سوی دیگر این میدان، فرزند فاطمه (ع) است كه عمامه رسول الله (ص) را بر سر بسته، زره ازتن برداشته و ردایش را بر دوش و شمشیرش را بدست گرفته است. ' سر مستودع ' فاطمه (س)، همان كه 'ثارالله است و ابن ثاره است'.
در یک سوی میدان، 'عمرو بن حجاج' با لشكر راست، 'شمر بن ذی الجوشن' با لشكر چپ و 'عزره بن قیس' با سواركاران و همه لشكریان 'عمر سعد'، با هم به میدان جنگ یورش می برند'.
و در این میان 'حصین بن تمیم' است كه با سوارانش و 500 تیراندازش یاران امام را در خون غلطاند و حسین دیگر هیچ نداشت كه در راه معشوق ببخشد جز جان خویش.
بخش دوم آیین ، خیمه های حسینی است که در هجوم اشقیا به آتش كشیده می شود. آنگاه که عمر سعد با نگاهی بر شمر كه با نامه ای از ابن زیاد به كربلا آمده است و در آن حكم شده است: 'اگر حسین و اصحابش، تسلیم من نشوند، بر آنان حمله کن، خونشان بریز و به زیر سم ستوران بینداز و بر سینه و پشتش بتاز'.
و اینک فریاد عمر سعد است كه برخاسته است: 'یا خیل الله اركبی...' همه یورش می برند، نیزه داران با نیزه بر پیكر حسین(ع) می زنند، شمشیر به دستان، قلب قبله را می درند و آنها كه پیاده اند، با سنگ بر پیكر سرور جوانان بهشت می كوبند و در این هنگامه است که زنان و كودكان هریك به طرفی می دوند اما صحابه ظلم، در پی غنیمت است و اسارت آل الله برای كاخ یزید.
و نهایت قساوت آنكه اهل بیت رسول الله را بر شتران بی جهاز سوار كردند، زنان و دختران را با تازیانه نواختند و به اسارت بردند.
در مرحله سوم آیین خیمه برداری نوش آباد، گروهی كه سر و روی خود را با پارچه های سیاه و سفید پوشانده اند، حماسه زنان بنی اسد را بازآفرینی می كنند. آنها به میدان وارد شده و برای تشییع و خاكسپاری شهدای كربلا مردان را به یاری می خوانند.
این زنان، تكه هایی از چوب نی در دست گرفته و از بالای سر با ریتمی خاص بر هم زده، می گردند و می گریند: 'ای خیل عرب، حرمت از این كشته بدارید، هرچند شهید است، غریب است، به خاكش بسپارید'.
هر ساله هزاران ایرانی به نوش اباد می ایند تا با شرکت در مراسم خیمه کوبی هشتم محرم و خیمه برداری یازدهم، ثابت کنند که تاریخ در مرز كربلا نماند و بعد از هزار و 400 سال، هنوز با هر قطره آبی كه می خوریم لبهای عطشناك شهدای كربلا در یادها زنده می شود.
خیمه یزید برچیده شد اما پرچم حسین(ع) برافراشته ماند تا زمین و آسمان، شهادت بدهد: ' و سیعلم الذین ظلموا ای منقلب ینقلبون