مراقبان سلامت به کمک خانواده‌ها می‌آیند/اجرای برنامه سنجش ملی سواد سلامت ایرانیان

به گزارش خبرگزاری پانا، علی اکبر سیاری در اولین نشست مدیران گروه آموزش و ارتقای سلامت دانشگاه‌های علوم پزشکی کشور، گفت: در برنامه تحول بهداشتی، هر مراقب سلامت خانواده در مراکز بهداشت شهری، به صورت ادغام یافته به ارائه برنامه‌های سلامتی پرداخته و موظف می‌شود ۳ تا ۴ هزار نفر از جمعیت هر منطقه را تحت پوشش این برنامه‌ها قرار دهد.

وی با بیان این مطلب، گفت: این فرد مراقب از طریق تلفن، رابطان بهداشتی و سفیران سلامت که یک دانش آموز در هر خانواده خواهد بود، با مردم در ارتباط برقرار می‌کند.

سیاری از ترویج خودمراقبتی در بین مردم به عنوان قدم دوم برنامه تحول بهداشتی خبر داد و گفت: نقش مدیران و کارشناسان دفاتر آموزش و ارتقای سلامت در دانشگاه‌ها در این مرحله خطیر خواهد بود.

معاون بهداشت، آموزش کارشناسان و مدیران برای اجرای هر چه بهتر برنامه تحول بهداشت کشور را مورد تاکید قرار داد و افزود: برای حاشیه شهرها که سه فاکتور مهم بیماری‌های واگیر، بیماری‌های غیرواگیر و آسیب‌های اجتماعی در حوزه سلامت در این مناطق وجود دارد، برنامه‌های اجرایی مناسب در نظر داریم.

وی شیب اجرای طرح تحول بهداشتی را از شهرهای کوچک به سمت شهرهای بزرگ اعلام کرد و گفت: با توجه به اهمیت بحث‌های آموزش و ارتقای سلامت افراد، لازم است دانشگاه‌ها ۱۰ درصد از بودجه‌شان را برای این کار کنار بگذارند.

وی در پایان طرح تحول بهداشتی را به طور خلاصه شامل ایجاد تغییرات در سیستم بهداشتی کشور با محوریت کارشناس خودمراقبتی و آموزش همگانی مردمی و ارائه خدمات ادغام یافته اعلام کرد و گفت: در طرح تحول بهداشتی به جای داشتن کارشناسان مختلف بیماری‌های مختلف دو نوع کارشناس یکی در بیماری‌های واگیر و دیگری در بیماری‌های غیرواگیر به ارائه خدمات خواهند پرداخت.

منتظری، سرپرست پژوهشکده علوم بهداشتی جهاد دانشگاهی در این نشست با اشاره به جایگاه و نقش «سواد سلامتی» در پیشبرد اهداف سلامتی در کشورها و کاهش چشمگیر هزینه‌های بهداشتی و درمانی در جوامع، گفت: پرسشنامه‌ای برای سنجش میزان سواد سلامت در بین افراد جامعه تنظیم شده است که در اختیار دانشگاه‌های علوم پزشکی کشور قرار می‌گیرد تا در قالب برنامه سنجش ملی سواد سلامت، بتوان معیار و میزانی برای مقدار سواد سلامت در بین افراد جامعه تعیین و در برنامه ریزی‌های آینده از آن استفاده کرد.

وی سواد سلامت را شامل چهار عامل مهم توانایی کسب و دسترسی به مطالب سلامتی، خوانش و فرآوری آنها، درک درست از مطالب سلامتی و در نهایت عمل به آنها دانست و بیان داشت: از سال ۱۹۸۵ میلادی تاکنون که اصطلاح «سواد سلامت» (Health Literacy) در عرصه سلامت کشورها مطرح شده است، تاکنون بالغ بر ۱۵۰۴ مقاله علمی ایندکس شده درباره آن در سطح بین‌المللی به نگارش درآمده است.

وی افزود: سواد سلامتی از سه سطح پایه یا عملکردی، تعاملی یا ارتباطی و نقادانه یا تحلیلی برخوردار است که در هر سطح فرد با یک لایه از سواد سلامتی آشنا می‌شود.