دلیل انتصاب مهندس بازرگان توسط امام از زبان نخستین فرمانده سپاه
خبرگزاری پانا:نخستین فرمانده سپاه پاسدارن گفت: امام به نکاتی در مورد مهندس بازرگان توجه داشتند که از چشم شورای انقلاب پنهان مانده بود از جمله این ملاحظات شامل ملاحظه‌کاری آقای بازرگان نسبت به ملیگراها و تمایلات وی نسبت به غرب بود.
فارس نوشت:
معاون اطلاع‌رسانی مرکز اسناد انقلاب اسلامی در مورد علت انتخاب مهندس بازرگان به عنوان نخستین نخست‌وزیر موقت انقلاب اسلامی توسط امام اظهار داشت: اکثریت شورای انقلاب آقای مهندس بازرگان را به عنوان نخست‌وزیر موقت انتخاب کردند که علتش هم این بود که آقای بازرگان جز نیروهای مذهبی ملیگراها بود و سوابق مبارزاتی قابل قبولی داشتند و از همراهان آیت‌الله طالقانی بودند.
وی با بیان اینکه مهندس بازرگان در میان اکثریت مبارزین انقلاب اسلامی چهره موجهی داشتند، خاطرنشان کرد: امام به نکاتی در مورد مهندس بازرگان توجه داشتند که از چشم شورای انقلاب پنهان مانده بود از جمله این ملاحظات شامل ملاحظه‌کاری آقای بازرگان نسبت به ملیگراها و تمایلات وی نسبت به غرب بود.همچنین آقای آقای بازرگان تعصبات حزبی داشتند. اما به این دلیل که شورای انقلاب آقای بازرگان را انتخاب کردند امام نظر شورای انقلاب را پذیرفتند.
منصوری با بیان اینکه نکته ظریف این است که امام در بسیاری از موارد برخلاف نظر شخصی خود عمل می‌کردند و نمی‌خواستند این شبهه در رجل سیاسیی و مردم ایجاد شود که امام فقط تابع نظر خودش عمل می‌کند، تصریح کرد: نخستین مصادیق این نکته ظریف؛ انتخاب مهندس بازرگان برای پست نخست وزیری بود امام بین موافقت و مخالفت مخیر بودند اکثر کسانی که در شورای انقلاب آقای بازرگان را تأیید کرده بودند در صورت عدم انتخاب بازرگان از سوی امام این ذهینت منفی در شورای انقلاب به وجود می‌آمد که امام رأی شورای که خودش انتخاب کرده است را نپذیرفته است.
نخستین فرمانده سپاه پاسدارن انقلاب اسلامی در پاسخ به این پرسش که برخی معتقدند که امام در مسئله‌ای به قطعیت می‌رسید مطابق آن عمل می‌کرد به طور مثال آقای رفسنجانی به همراه تنی چند از افراد به خدمت امام رسیدند و از امام خواستند که با نامزد شدن ریاست جمهوری آقای بهشتی موافقت کند حتی آقای هاشمی در آن جلسه گریه کردند ولی امام نپذیرفتند نظر شما در رابطه با این مسئله چیست؟ گفت: امام تا سال ۱۳۶۰ به اصلی اعتقاد داشتند و آن اصل این بودکه روحانیون نباید وارد کار اجرایی شوند ولی اتفاقاتی که از سال ۵۷ تا سال ۶۰ افتاد موجب شد تا امام نظرشان نسبت به عدم مشارکت روحانیون در امر اجرا مورد تعدیل قرار گیرد.
وی در پایان خاطرنشان کرد: امام بر این باور بودند که کار اصلی روحانیون در زمینه فرهنگی، نظارتی و شرعی است حتی بعد از به شهادت رسیدن شهید رجایی دوست داشتند یک فرد غیر روحانی به ریاست جمهوری برسد.
ارسال دیدگاه