‌دانش‌آموزان باید شهدا را الگوی خود قرار دهند

فاطمه فیروزی در افتتاحیه یادواره شهید شاخص دبیرستان دبیرستان شهید طوبی تاحریزی که با حضور جمعی از مسئولان و خانواده شهید فیروزی برگزار شد. افزود: برادر شهیدم را در خانه علی صدا می زدند به دلیل آنکه مادرم اعتقاد داشتند که بچه ها باید اسمی از ائمه هم داشته باشند.

وی افزود: او فرزند اول خانواده بود و با بقیه هم سن و سال هایش متفاوت بود و مادرم احساس می کرد از بقیه بیشتر می فهمد.

وی در ادامه گفت: حواسش به دیگران بود و به حلال و حرام دقت می کرد و با اینکه آن زمان حکومت طاغوت بود و افراد بسیاری حجاب مناسبی نداشتند به محرم و نامحرم توجه می کرد.

وی به این نکته اشاره کرد که شهید فیروزی استعداد های زیادی داشت و درس خوان و اهل مطالعه بود و کتاب های زیادی را در زمینه های مختلف در آن دوره مطالعه می کرد و تعدادی از آن کتاب ها هنوز نزد خانواده است.

خواهر شهید بیان کرد: برادرم اهل تفکر بود و در زندگی اش با یک دیدگاه ویژه ای به رشد و تعالی خودش نگاه می کرد.

وی گفت:من دو ساله بودم که برادرم به شهادت رسید و مادرم برایم این خاطره را تعریف کرد که (ما هر سال برایش کت و شلوار نو می گرفتیم و هیچ وقت همه لباس های نویش را با هم نمی پوشید . یک لباس نو و یک لباس قدیمی را با هم می پوشید و دلیلش هم این بود که هم سن و سال هایش لباس نو ندارند.)

خواهر شهید بیان کرد: وقتی فهمید شهید رحیمی و شهید خامسان به شهادت رسیدند بسیار گریه می کرد، چون آن ها از دوستانش بودند. از این نظر ناراحت بود که چرا دوستانش شهید شدند و او شهید نشده است یعنی من لایق شهادت نبوده ام.

وی با اشاره به اینکه رضایت پدر و مادرش برایش اهمیت زیادی داشت، افزود: دانش آموزان در دوره نوجوانی علاوه بر توجه به رشد در درس ها و قبول شدن در دانشگاه های خوب، به دنبال رشد فکری خودشان هم باید باشند ،چون در جامعه به افرادی نیاز داریم که رشد فکری خوبی داشته باشند و جامع و کامل در همه زمینه ها باشند و شهیدان هم تنها در یک زمینه رشد نکردند بلکه در همه زمینه های مختلف اعتقادی، مسئولیت پذیری و روش درست زندگی خودشان را پرورش دادند.

وی در ادامه بیان کرد: شهید فیروزی در ۹ مردادسال ۱۳۶۲در عملیات والفجر ۳ در مهران به شهادت رسید.

وی گفت: خوشحالم از اینکه امروزه دانش آموزانی هستند که به زندگی شهیدان توجه می کنند و دوست دارم دانش آموزان دیگر هم چند دقیقه فکر کنند که ما هم می توانیم باری از دوش جامعه برداریم و در جامعه تأثیر گذار باشیم و کسی باشیم که جامعه بتواند از ما به عنوان یک الگو وتکیه گاه یاد کند.