در گفت‌وگو با پانا
آرش شریف‌زاده: تئاتر کودک یک نمایش دم دستی و شو نیست
مدیران تالارهای نمایشی باید نمایش کودک را بشناسند/ کارگردان‌های تئاترکودک نباید این ژانر را ثقیل و کوچک بدانند
تهران (پانا) - آرش شریف‌زاده می گوید افرادی که در حوزه نمایش کودک فعالیت دارند باید دیدگاه‌های جدید را بشناسند و تنبلی را کنار بگذارند و به دنبال یادگیری مفاهیم جدید تئاترکودک باشند.
آرش شریف‌زاده در گفت‌وگو با پانا درباره نمایش‌هایی که در حال اجرا دارد گفت : «در حال حاضر نمایش‌های قدیمی که روی صحنه برده بودم را به‌صورت رپرتوآر در شهرستان‌های مختلف در حال اجرا دارم.»
وی با اشاره به اینکه کار جدید را در حال تولید دارد افزود: «پیش تولید یک کار جدید را نیز از ۱۰ روز دیگر آغاز می‌کنم همچنین یک نمایش جدید را آماده دارم که به دنبال سالن مناسبی برای آن هستم. قرار بود این نمایش سال گذشته اجرا شود که به دلیل کرونا و مسائل دیگر و همچنین تغییرات سالن تالار هنر به زمان دیگری موکول شد.»
شریف‌زاده تصریح کرد: «این نمایشی که بازبینی آن قبول‌شده است به نویسندگی بهرام جلایی پور بانام «جنگال» است و یکی از کارهای خاص من است که با تعداد زیادی از بازیگران اجرا می‌شود.»
وی خاطرنشان کرد: «اجرای این نمایش سه مرتبه عقب افتاد که نخستین بار به دلیل کرونا، بعدازآن حوادث و اتفاقات سال گذشته و در ادامه به دلیل تعمیرات تالار هنر بود که مجبور شدیم منتظر بمانیم تا نوبت به اجراهای ما برسد.»
شریف‌زاده در بخش دیگری از این گفت‌وگو با اشاره به مشکلات امروز تئاتر کودک و نوجوان گفت: «مشکل امروز تئاتر کودک و نوجوان کارگردانان و مدیران سالن‌های تئاترهای نمایشی تئاتر کودک هستند که سواد کافی درباره هنر نمایش کودک و نوجوان ندارند.»
وی ادامه داد:«برای من سؤال است چگونه مدیری که سالن تئاتر در دستان اوست اطلاعات کافی از نمایش کودک ندارد اگر او اطلاعات مناسبی از تئاتر کودک ایران و جهان داشته باشد هر نمایشی را به‌عنوان تئاتر کودک و نوجوان قبول نمی‌کند.»
این کارگردان شناخته‌شده تئاتر کودک و نوجوان تصریح کرد: « مدیران تئاتر کودک حداقل باید نمایش‌های شناخته‌شده تئاتر کودک ایران و جهان را ببیند تا مبنای مناسبی برای انتخاب گروه‌های نمایشی برای اجراها داشته باشند.»
وی اضافه کرد: «قضیه کرونا از یک‌جهت خوب و از جهت دیگری بد بود، خوب ازاین‌جهت که کارگردان‌هایی که کارهای تئاتر کودک و نوجوان انجام می‌دادند در آن دوره می‌توانستند خود را به‌روز کنند و بیشتر فکر کنند درباره کاری که می‌خواهند انجام دهند، در آن دوره از زمان برای افرادی که احتیاج به مطالعه داشتند دریچه جدیدی باز شد آن‌ها زمان کافی داشتند آموزش‌های جدیدی ببینند تا خود را با کودک امروز همسان کنند و شناخت بیشتری درباره آن‌ها داشته باشند.»
شریف‌زاده تصریح کرد: «متأسفانه امروز شاهد فعالیت بسیاری از کارگردان‌ها هستیم که تنها شو برگزار می‌کنند آن‌ها اجرای موزیکال را با تئاتر کودک اشتباه گرفتند، در نمایشنامه‌های آن‌ها هیچ‌گونه اوج و فرود و تعلیق و مسائل دیگر را نمی‌بینیم و تنها شاهد افرادی هستیم که بالا و پایین می‌پرند و با موزیک می‌خواهند کودکان را آموزش دهند.»
وی خاطرنشان کرد: «نباید نمایش کودک را ثقیل و کوچک دید باید بافکر و برنامه نمایش را برای کودکان تهیه کرد زیرا کودکان امروز دیگر نکته‌ای را به‌راحتی قبول نمی‌کنند، کارگردان‌هایی که مدام برای کودکان کار می‌کنند نباید به نمایش کودک به‌عنوان یک سرگرمی نگاه کنند که کودک تنها در سالن بیاید و جیغ بزند و سالن بیرون برود.»
این کارگردان ادامه داد:«البته در برخی مواقع مانند اجراهای کوتاه که در برخی مکان‌ها اجرا می‌شوند می‌توان روی سرگرمی و شو بودن تکیه کرد اما نمایش کودک نباید به سمت شو و اجرای دم‌دستی برود.»
کارگردان نمایش کلوچه‌های خدا در بخش دیگری از سخنان خود با اشاره به تغییر نسل‌ها گفت: بچه‌های امروز خیلی باهوش هستند و درباره موضوعاتی سخن می‌گویند که کودکان دهه ۶۰ و ۷۰ به آن موضوعات اصلاً فکر نمی‌کردند، بچه‌های امروز را نمی‌توان در یکجا نگاه داشت و به آن‌ها گفت « شب که می‌خواهی بخوابی باید مسواک بزنی» امروز آموزش باید به‌صورت غیرمستقیم باشد زیرا کودکان امروز متفاوت از گذشته فکر می‌کنند.»
وی ادامه داد: «بچه‌های امروز به خاطر اینکه انیمیشن‌های زیادی را دیده‌اند عنصر سکوت تعلیق و ... را به‌خوبی می‌شناسند و می‌فهمند زیرابه داستان و ماجرا فکر می‌کنند و حواسشان به همه موارد ریز نیز است و اگر او را به نمایشی ببری که خیلی مستقیم آموزش می‌دهد نمایش را پس می‌زند زیرا نحوه گفتن نکته‌های آموزشی در جهان امروز متفاوت است گذشته است.»
شریف‌زاده تصریح کرد: «کودک امروز دیگر با موسیقی و سه نفر که برای او دست می‌زند ارتباط برقرار نمی‌کند نمایش ثقیل به‌راحتی از ذهن کودک پاک می‌شود به‌عنوان‌مثال من نمایشی داشتم که کودک ۶ ساله به تماشای آن آمده بود و الان که ۶ سال از آن می‌گذرد بار دیگر به تماشای این نمایش می‌آید زیرا سعی ما بر این بود مفاهیم را به‌صورت غیرمستقیم به آن‌ها آموزش دهیم.»
کارگردان نمایش دزد لالایی‌ها در ادامه با اشاره به نیاز پیش‌تولید کافی برای تمرین و اجراهای نمایش کودک اظهار کرد: «امروز برخی از افرادی که در حوزه نمایش کودک فعالیت دارند تنها به این نکته فکر می‌کنند که یک نمایش را به روی صحنه ببرند و پولش را بگیرند و بار دیگر نمایش دیگری را اجرا کنند این امر باعث می‌شود تئاتر کودکی که به روی صحنه می‌رود با کمترین تفکر و ایده اجرایی شود.»
وی اضافه کرد: «به نظر من باید کارگاه‌های آموزشی و کلاس‌هایی را برای کارگردانان و عوامل تئاتر برگزار کنیم تا آن‌ها به‌روز شوند و اطلاعات جدیدی را کسب کنند، من این نیاز را بارها در خودم دیده‌ام که خود را به‌روزرسانی کنم و به همین دلیل کتاب‌ها و نمایش‌های متفاوت را تماشا می‌کنم که نکات جدیدی را بیاموزم.»
شریف‌زاده تأکید کرد: «به‌عنوان فردی که تخصصش تئاتر کودک است می‌گویم افرادی که در حوزه نمایش کودک فعالیت دارند باید دیدگاه‌های جدید را بشناسیم و تنبلی را کنار بگذاریم.»
وی در ادامه با اشاره به این مطلب که در تئاتر امروز می‌بینیم فاصله نمایش کودک و بزرگ‌سال از بین رفته است، گفت:«امروز برخی از کارهای کودک ازلحاظ مفهومی مرزی با نمایش بزرگ‌سال ندارد و کودک تعلیق سکوت و حتی عنصر رنگ را به‌خوبی می‌شناسد.»
شریف‌زاده در ادامه به برگزاری جشنواره تئاتر کودک و نوجوان در اردکان یزد اشاره کرد و گفت: «برای من خیلی عجیب بود که جشنواره تئاتر کودک از همدان به اردکان یزد منتقل شد البته باید بگویم یزد یکی از شهرهای تئاتر خیز ایران است و خود من نزدیک به ۶ ماه در این شهر آموزش تئاتر می‌دادم و امیدوارم جشنواره تئاتر کودک و نوجوان نیز به یک ثبات برسد.»
وی در ادامه به اهمیت حضور گروه‌های بین‌المللی در جشنواره تئاتر کودک و نوجوان اشاره کرد و گفت: «خوشبختانه تاکنون نمایش‌های بین‌المللی که در جشنواره کودک و نوجوان حضور داشتند نمایش‌های بسیار خوبی بودند و امید است شاهد حضور گروه‌های بین‌المللی خوبی در جشنواره باشیم.»
این کارگردان تصریح کرد: «اردکان یزد نیز باید برگزاری جشنواره تئاتر کودک و نوجوان را در این شهر غنیمت بداند اتفاقات خوبی را برای شهر خود رقم بزند و سعی کند زیرساخت‌های مناسبی را برای اجراهای تئاتر کودک و نوجوان در شهر خود پدید بیاورد.»
وی تصریح کرد: «بار دیگر می‌گویم همیشه نیاز کودکان آموزش غیرمستقیم است تئاتر برخلاف دیگر هنرها همیشه آموزش می‌دهد زیرا زنده است و می‌تواند به‌خوبی به کودکان آموزش دهد. به همین دلیل است که اعتقاد دارم گروه‌های نمایشی باید با نمایش کودک حرفه‌ای برخورد کنند و از طراحی صحنه ، رنگ و از موسیقی و بازی‌ها نیز به‌درستی استفاده کنند..»
شریف‌زاده ادامه داد: «متأسفانه مدت‌زمانی است که کارگردان‌ها به این موضوعات اهمیت نمی‌دهند و تئاتر کودک و نوجوان به یک نمایش دم‌دستی تبدیل‌شده است درصورتی‌که برخی از کارگردان‌ها ایده‌های خوبی دارند و علاقه‌مندان شاهد اجراهای حرفه‌ای در این رویداد هنری باشند.»
وی در پایان سخنان خود با اشاره به اهمیت تئاترهای دانش‌آموزی و دانشگاهی گفت: «نباید از نقش تئاتر دانش‌آموزی و دانشگاهی نیز گذر کرد و باید نگاه ویژه‌ای به این به این مقوله داشت و با برگزاری کارگاه‌ها و کلاس‌های آموزشی به تئاتر کودک کمک کرد.»
ارسال دیدگاه