روایت تاسیس گروه فیتیله از زبان ناصر آویژه

ناصر آویژه در گفت‌و‌‌‌گو با پانا با اشاره به اهمیت تغییر نگاه هنرمندان در حوزه تئاتر کودک و نوجوان گفت:« ذات تغییر خوب است اما باید دید که این تغییر در چه زمینه‌ای اتفاق می‌افتد، گاهی تغییرات به‌جای اینکه روند مثبت و درستی را پیش بگیرند برعکس روندی منفی را جلو می‌برند در حالت کلی باید روند تغییرات موردبررسی قرار گیرد. ما در هر دوره رشد قابل‌توجهی در موضوعات مختلف داشته‌ایم تنها فرق بزرگ اینجا است که در دوره‌های گذشته رشد و پیشرفت به شکل سنتی بوده است و امروزه این رشد، مدرن و جدید است.»

وی تصریح کرد: « تغییراتی که امروزه تغییرات مدرن نامیده می‌شود موجب این شده است که کودک و نوجوان ما واقع‌بین‌تر و باهوش‌تر عمل کند تنها نقطه منفی این است که در جهت روابط انسانی شکافی عمیق اتفاق افتاده است و این اصلاً برای یک ایرانی اتفاق خوبی نیست البته این امر در تمام جهان‌دیده می‌شود و باید فکری برای آن کرد.»

آویژه در بخش دیگری از سخنان خود به چگونگی حضورش در عرصه هنر تئاتر و نمایش اشاره کرد و افزود:« اساساً ورود من به عرصه تئاتر با نمایش بزرگ‌سال بود به‌طوری‌که تا مدت‌ها نمی‌دانستم چیزی با عنوان تئاتر کودک هم وجود دارد. من از سال 64 به بعد فقط در تئاترهای بزرگ‌سال به ایفای نقش پرداختم. خدمت سربازی من سال 70 و در شهر اهواز آغاز شد. ازآنجاکه مدرک تحصیلی من دیپلم بود، گروهبان و درجه‌دار شدم و می‌توانستم پس از زمان اداری از پادگان خارج شوم. به همین دلیل از این فرصت استفاده کردم و با انجمن سینمای جوانان اهواز آشنا شدم.»

وی ادامه داد : «مدت‌زمان کوتاهی به آزمون ورودی این انجمن فرصت باقی بود و در تمامی شهرستان‌ها این آزمون برگزار شد. من هم در آن شرکت کردم و به‌عنوان نفر سوم پذیرفته شدم. هم‌زمان با دو سال سربازی در این انجمن به ادامه تحصیل پرداختم. یک گروه نمایشی هم در پادگان تشکیل دادم و از افسر و درجه‌دار گرفته تا سربازان در این گروه با من همراه شدند. یک ماه و نیم تمرین داشتیم و در یک کامیون نمایش را به شکل میدانی اجرا می‌کردیم. شهرهای مانند سوسنگرد، دشت آزادگان، دزفول، هفت گل و دیگر شهرها که وابسته به تیپ لشکر 92 ارتش خوزستان بودند، میزبان آثار نمایشی ما شدند و پس از هر دوره اجرا هم مدت‌زمان معینی مرخصی داشتیم. در همان زمان، کلاس آموزشی نمایش عروسکی برگزار کردم و فرزندان افسران ساکن در کوی سازمانی اهواز در کلاس‌‌های من شرکت می‌کردند که بسیاری از آن‌ها هم‌اکنون در همین عرصه فعالیت حرفه‌ای دارند. آن زمان یک نمایش عروسکی را برای این هنرجویان اجرا کردم.»

آویژه اضافه کرد: «به دنبال متن بودم که به یک نوار قصه با عنوان «دالی موشه» برخوردم. بخشی از نمایش را از این نوار قصه برداشتیم و بخش‌های دیگرش را هم از جاهای دیگر و درنهایت با ضبط‌های دو کاست ویرایش نهایی انجام و نمایش آماده اجرا شد. پس از پایان دوره سربازی و در اواخر سال 72 و اوایل سال 73 در نمایشی با عنوان«ت مثل تئاتر» به کارگردانی رضا فیاضی با دستیاری خانم مریم معترف کاری از گروه تئاتر «بازی» حضور داشتم که درواقع ورود من به دنیای حرفه‌ای تئاتر محسوب می‌شود. اوایل فاطمه نقوی و مریم کاظمی بازیگران این نمایش بودند که بعدها خانم شهره سلطانی جایگزین فاطمه نقوی شدند. در ادامه من، حمید گلی، علی فروتن و محمد مسلمی حس کردیم که می‌توانیم به‌اتفاق یک گروه را تشکیل دهیم و آنجا بود که فعالیت گروه «فتیله‌ای‌ها» آغاز شد.»

این هنرمند شناخته‌شده عرصه تئاتر کودک و نوجوان در ادامه به جایگاه نمایش کودک و نوجوان امروز اشاره کرد و گفت: « به نظرم تئاتر کودک جایگاه خوبی ندارد و باید ریل گذاری آن تغییر کند.»

وی تأکید کرد:« کودک باید به‌عنوان عنصر اصلی جامعه شناخته شود.»

این کارگردان تئاتر در ادامه از دغدغه‌مندی هنرمندان و تأثیر این دغدغه در روند فعالیت آنها گفت:« اگر در اثر یک هنرمند نیاز درونی و دغدغه‌ای ذاتی وجود نداشته باشد، اصالت، ماندگاری ارزش هنری و ارزش انسانی نخواهد داشت. برای مثال من اگر بخواهم درباره نوجوان امروز فیلمی بسازم حتماً باید به سراغ نوجوان‌های اطرافم بروم و بررسی‌هایی را درباره آن‌ها انجام دهم این‌گونه حتماً می‌توانم درروند کاری‌ام موفق عمل کنم.»

خبرنگار: فاطمه آبروش