بینایی تأثیرگذارترین احساس انسان‌ها به شمار می‌رود

قوۀ بینایی از آغاز تولد نوزاد نقش بسزایی در یادگیری کودکان ایفا می‌کند. آنها در این سنین از طریق محسوسات به یادگیری عمیق و بنیادین دست پیدا می‌کنند. هرچند نابینایان از نعمت چشم محروم هستند اما هوش سرشار، شنوایی فوق‌العاده و حس لامسه بسیار قوی دارند.

با این حال نبود امکانات کافی، نداشتن سهم از بازار اشتغال و نامناسب بودن محیط شهرها برای نابینایان موجب می‌شود که بسیاری از این افراد نتوانند همۀ توانایی‌های خود را بروز دهند و زندگی مستقلی داشته باشند. به همین دلیل است که نهادهای بسیاری از جمله مؤسسه های خیریه توجه به نیازهای درمانی و معیشتی افراد نابینای نیازمند را از اهداف خود می‌دانند.

در سال ۱۹۴۴ هنگام جنگ جهانی دوم، دکتر ریچارد ای هوور در بیمارستان نظامی ولی فورگ، عصای سفید را برای توانبخشی آسیب‌دیدگان جنگ به شکل امروزین آن درآورد. این عصا در ابتدا یک عصای ساده و چوبی به رنگ سفید بود. ولی دکتر هوور حدود یک هفته روی آن کار کرد تا چیزی را که الان به عنوان عصای سفید می‌شناسیم بیافریند. عصایی که هوور طراحی کرد یک عصایی پلاستیکی و بلند بود.

سال‌ها بعد یعنی ۱۵ اکتبر ۱۹۶۴ در کنگره آمریکا لایحه‌ای در حمایت از حقوق نابینایان با عنوان «قانون عصای سفید» به امضای نمایندگان رسید و ۱۵اکتبر به عنوان روز عصای سفید یا همان روز جهانی نابینایان نام گذاری شد.

نابینایی محدودیت نیست، افرادی که قوۀ بینایی خود را از دست داده‌اند، با تکیه بر توانمندی دیگر حواس خود می‌توانند، بیاموزند، خلق کنند و در زندگی موفق باشند. اگر نگاهی به تاریخ علم و هنر جهان بیندازیم، مشاهیر بسیاری را خواهیم یافت که نابیناییی سد راهشان نبود و توانستند آثار علمی، هنری و ادبی بزرگی خلق کنند. مانند رودکی؛ شاعر بزرگ ایرانی.

نهادهای خیریه از جمله مراکزی هستند که به افراد توان‌خواه از جمله نابینایان توجه خاصی دارند. نابینایان و کم‌بینایان بسیاری هستند که برای تأمین هزینه‌های درمان، خرید دارو، عینک، عصای سفید و امکانات آموزشی به کمک نیاز دارند..

دانش آموز خبرنگار: ستایش بخشی