فاطمه رجب زاده*
شکست هیمنه اسرائیل
در حالی که بسیاری از کشورهای غربی و حامیان تروریسم و صهیونیسم در جهان سرمست از آخرین نشست مجمع عمومی سازمان ملل متحد آماده عادی‌سازی روابط میان رژیم صهیونیستی و بزرگترین کشور عرب جهان اسلام بودند، جنبش حماس به عنوان یکی از نمادهای آزادی‌خواهی مشت محکمی بر دهان یاوه گویان و خام اندیشان کوبید.
در حالی که در سالیان گذشته برخی از کشورهای عرب و حکام مرتجع آنها ضمن عادی‌سازی با رژیم صهیونیستی کوشیده بودند تا جاده را برای عادی شدن روابط میان عربستان سعودی و رژیم اشغالگر قدس صاف کنند در روزهای اخیر با شوک بزرگی مواجه شده‌اند.
کشورهای عربی با قدرتی که دارند به راحتی می‌توانستند در بزنگاه‌های مختلف رژیم صهیونیستی و متحدان پیدا و پنهانش را شکست دهند، اما چون به قدرت مردم خویش اعتماد و اعتقادی نداشتند حاضر نبودند خطر مقابله با رژیم صهیونیستی را بپذیرند. نکته قابل تأمل اینجاست که این کشورها در دوره ریاست جمال عبدالناصر بر کشور مصر به عنوان لیدر و رهبر جهان عرب شانس خود را برای مبارزه با رژیم صهیونیستی در میدان جنگ آزموده بودند، اما کشورهای عربی در همان نبرد نشان دادند بیش از آنکه به توان و قدرت مردم خود اتکا داشته باشند از نام‌های پشت سر رژیم اشغالگر قدس هراس دارند. این هراس تا بدانجا بود که دستپاچگی ناشی از آن سبب شد تا از وجود شخصیت‌هایی مانند الی کوهن بزرگترین جاسوس رژیم صهیونیستی که تا مقام مشاور رئیس جمهور وقت سوریه ارتقا یافت و یا از داماد انور سادات رئیس جمهور مصر به عنوان نیروی نفوذی صهیونیست‌ها، غافل شوند.
اما جنبش حماس و جهاد اسلامی از این گذشته نکبت بار بهترین درس‌ها را گرفتند و با اتکا به توان مردم خود تمامی اصول اولیه غافلگیری را رعایت کرده و باعث شدند تا بزرگترین ضربه امنیتی از نبرد یوم کیپور تا به امروز را به رژیم اشغالگر قدس وارد کنند، ضربه‌ای که اگر رژیم اشغالگر قدس را از بین نبرد تا سال‌ها باعث گیجی و منگی آنها خواهد شد.
حماس در نبرد طوفان الاقصی دو هدف بزرگ را محقق کرد. نخست اینکه سبب شد تا رژیم‌های خود فروخته عربی بفهمند که اگر بر توان داخلی و مردم خود اتکا کنند به راحتی می‌توانند رژیم اشغالگر قدس را نابود کنند و دیگر اینکه هیمنه رژیم اشغالگر قدس با یک کار اصولی و امنیتی به راحتی قابل شکسته شدن است. هرچه بیشتر از زمان انجام عملیات الاقصی می‌گذرد، جهان به بزرگی کار حماس بیشتر پی می‌برد. نکته قابل توجه اینجاست که در سال های پس از خروج اسرائیل از غزه یعنی از ۲۰۰۷ به بعد، مردم این منطقه به عنوان متراکم‌ترین بخش جهان از نظر جمعیتی، همواره شرایط جنگی را تجربه کردند و هر روز صدها و هزاران بمب بر سرشان فرو ریخته شده است و به معنای دیگر شرایط موجود یعنی حمله اسرائیل به نوار غزه عملاً تغییری در وضعیت مردم آن منطقه ایجاد نمی‌کند؛ تنها سیلی محکمی بوده است بر گونه کشورهای عربی در خواب فرو رفته.
*کارشناس رسانه
ارسال دیدگاه