در گفت‌وگو با پانا
هادی انباردار: سینمای خانواده به جایگاه اصلی‌اش نرسیده است
فیلمنامه‌نویسان ما به ذهنیت درستی درباره مفهوم خانواده نرسیده‌اند تا یک فیلمنامه خوب درباره آن بنویسند/ جشنواره حوا یک کار اصولی و ریشه‌ای است
تهران (پانا) - هادی انباردار به تاثیرات سینمای کمدی بر نهاد خانواده را بسیار مهم می‌داندو می گوید خانواده مهم‌ترین رکن یک جامعه و مهم‌ترین مسئله کشور و حساس است که نیازمند موشکافی دقیق و روان‌کاوی است تا بتوان جایگاه خانواده را در سینما پیدا کرد و جشنواره‌ای مانند حوا یک کار اصولی و ریشه‌ای است و می‌تواند یک تلنگر و آگاه‌سازی برای فیلمسازان به منظور پرداختن دقیق به خانواده باشد.
هادی انباردار، تهیه کننده سینما با بیان اینکه سینمای خانواده در ایران و خارج از ایران دارای تفاوت‌های جدی است به پانا گفت: «سینمای خانواده هنوز در سینمای ایران به‌جایگاه اصلی خودش نرسیده است و من فکر می‌کنم قداست این جایگاه حفظ نشده است چراکه اگر بخواهیم این سینما را براساس آموزه‌های دینی و اسلامی دنبال کنیم باید مباحث زیادی را در دل آن بگنجانیم.»
وی شناخت مبانی دینی و قرآنی را مقدمه ورود به سینمای خانواده دانست و عنوان کرد:«اگر فیلمسازان و متصدیان سینما در ایران همگی به مسائل دینی و قرآنی تسلط داشته باشند، به‌بهترین شکل خواهند توانست مبانی خانواده را استخراج کنند و به شکل درست انعکاس دهند. سینمای خانواده هنوز در ایران و بعد از پیروزی انقلاب اسلامی جایگاه اصلی خودش را پیدا نکرده است درحالی که به‌راحتی در فیلم‌هایی که در تلویزیون و سینما تولید می‌شود، می‌توانیم تاثیرات بسزایی داشته باشیم.»
این تهیه‌کننده تصریح کرد: «هرچند قدم‌هایی برداشته شده است اما هنوز در زمینه سینمای خانواده تلاش‌ها ضعیف و کم بوده است چراکه جایگاه خانواده در سینمای ما بعد از گذشت ۴۳ سال بعد از انقلاب کمرنگ بوده است درحالی که خانواده مهم‌ترین رکن یک جامعه و مهم‌ترین مسئله کشور و حساس است که نیازمند موشکافی دقیق و روان‌کاوی است تا بتوان جایگاه خانواده را در سینما پیدا کرد.»
انباردار ضعف فیلمنامه‌نویسی در موضوع خانواده را جدی‌تر از حوزه‌های دیگر سینما دانست و تاکید کرد: «فیلمنامه‌نویسان ما به ذهنیت درستی درباره مفهوم خانواده نرسیده‌اند تا بتوانند یک فیلمنامه خوب درباره این موضوع بنویسند؛ شاید این اتفاق تاثیرگرفته از جامعه و سبک زندگی غیرایرانی باشد. وقتی یک فیلم خانوادگی و یا اجتماعی نمایش داده می‌شود خانواده‌ها اکثراً گروهی به دیدن آن می‌روند درحالی که شاید در یک فیلم، مخاطب فرزند خانواده که یک نوجوان است، نباشد لذا در این فضا تاثیرپذیری کوتاه‌مدت و لحظها‌ی و حتی بلند مدت صورت می‌گیرد. بسیاری از فیلم‌هایی که به اسم خانواده تولید می‌شود اصلا مناسب یک خانواده نیست و باید در این آثار نیز گروه‌بندی و مرزبندی صورت بگیرد.»
وی به آثار کمدی اشاره کرد و با بیان اینکه در بسیاری از این فیلم‌ها جملات سخیفی به‌کار گرفته می‌شود تا مخاطب بخندد، گفت: «در کمدی‌های سینمای ایران شاهدیم محور فیلم، دیالوگ است؛ مخاطبان نوجوان وقتی این فیلم‌ها را می‌بینند یاد می‌گیرند درحالی که این فیلم مناسب این مخاطب نیست. البته این اتفاق در سینمای کودک نیز وجود دارد؛ فیلم‌های کودکان ما را بزرگسالان تماشا می‌کنند و فیلم کودک ما اصلاً مناسب این گروه سنی نیست و همه این‌ها نشان می‌دهد هنوز خانواده در سینمای ما به جایگاه مطلوب خودش نرسیده است که باید توجه بیشتری صورت گیرد و نیاز است در این زمینه کارشناسی در سطوح مختلف صورت گیرد تا بتوانیم تاثیرات این آثار را در دراز مدت در سینما ببینیم.»
انباردار با بیان پیشنهاداتی درباره برگزاری جشنواره فیلم حوا گفت:«جشنواره فیلم حوا به شرط برنامه‌ریزی دقیق و منسجم می‌تواند یک حرکت خوب و تاثیرگذار باشد؛ تداوم داشتن جشنواره از اصل برگزاری آن مهم‌تر است تا نویسنده، تهیه کننده و کارگردان از این فرصت استفاده و با فیلم‌هایشان الگوسازی کنند. جشنواره حوا یک کار اصولی و ریشه‌ای است و می‌تواند یک تلنگر و آگاه‌سازی برای فیلمسازان برای پرداختن دقیق به خانواده باشد.»
نخستین جشنواره بین‌المللی فیلم حوا به دبیری مهدیه سادات محور و به همت بنیاد بین‌المللی گوهرشاد ۱۶ تا ۲۳ تیر ۱۴۰۲ برگزار خواهد شد.
ارسال دیدگاه