گذری بر زندگی معلم شهید عباس نجفی
اراک (پانا) - شهید عباس نجفی یکی از معلمان شهید و جانبازان شیمیایی هشت سال دفاع مقدس است که در تمامی ۸ سال جنگ تحمیلی حضور داشت و به درجه شهادت نائل شد.
شهید عباس نجفی متولد ۱ بهمن ۱۳۴۰ در محله راه آهن شهر اراک است که پدر ایشان مرحوم محمدعلی نجفی کارمند راه آهن اراک بود. شهید نجفی تحصیلات خود را تا سال ۱۳۵۸ در هنرستان اراک در رشته الکترونیک گذراند و پس از اخذ مدرک دیپلم خود در سال ۱۳۵۲ به خدمت سربازی رفت و پس از اتمام دوران آموزشی خود تمام خدمت وظیفه را در توپخانه لشکر ۲۱ حمزه سیدالشهدا و در جبهههای جنوب سپری کرد و در سال ۱۳۶۲ به عنوان مربی پرورشی در آموزش و پرورش استخدام شد.
پس از حضور شهید عباس نجفی در جنگ اولین جراحت ایشان در سال ۶۳ در عملیات بدر اتفاق افتاد و در عملیات کربلای ۵ ایشان از ناحیه سینه مجروح و مدتی پس از بهبودی کامل دوباره عازم جبهه شد و در منطقه خرمال بر اثر بمباران شدید دچار جراحت و به عنوان جانباز شیمیایی شناخته شد.
شهید عباس نجفی پس از بازگشت از جبهه در سال ۱۳۷۰ در کنکور سراسری رشته مهندسی عمران در دانشگاه تهران پذیرفته شد ولی به خاطر جراحتهایی که از هشت سال جنگ داشت و توصیه مکرر پزشکان تغییر رشته داد و وارد رشته دیگری شده و در سال ۱۳۷۴ لیسانس خود را از دانشگاه اراک گرفت و در مجتمع آموزشی رزمندگان شهید نجفی مشغول به کار شد و سرانجام در سال ۱۳۷۵ مسئولیت هدایت تحصیلی دانشآموزان شاهد را برعهده گرفت.
شهید نجفی در سال ۱۳۸۰ چندین بار دچار حملات تشنجی شدیدی شد و سرانجام پس از سه روز مرگ مغزی در ۴ اردیبهشت سال ۱۳۸۱ در بیمارستان مدائن تهران به درجه رفیع شهادت رسید و از ویژگی های بارز این معلم شهید میتوان به شجاعت، شهامت، بردباری و بزرگواری ایشان اشاره کرد.
از شهید عباس نجفی وصیت نامه مکتوب به یادگار نمانده است؛ با این حال از سفارشهایی که به همسر و خانواده خود داشتند، جملاتی وجود دارد که کمتر از وصیت نیست و زمانی که بر اثر عوارض شدید شیمیایی در بیمارستان بستری ،بود به همسرشان گفتند دعا نکن درد نکشم و کم نیاورم همچنین به برادرانش گفته بود، در این مدت آن قدر درد کشیدهام که حد ندارد؛ ولی نخواستم دیگران بفهمند تا کسی بر من ترحم کند و با حضور در مسجد امام جواد علیه السلام معلم بودن خود را به بچههای مسجد نشان داد و هنوز آنها نام و یاد این معلم شهید را به فراموشی نسپردند.
در روزهای قبل از شهادت به بچههای مسجد سفارش کرد که نیکی کردن به پدر و مادرتان را سرلوحه زندگی قرار دهید و هیچگاه نگذارید امور مسجد به دست کسانی بیفتد که اعتقاد قلبی به راه و سیره شهدا و امام(قدس سره) ندارند.
دانشآموز خبرنگار: مهشید مهدویان
ارسال دیدگاه