چهارشنبه‌سوری؛ نماد خوبی‌ها یا کارزاری مخرب؟

از گذشتگان ما تاکنون بسیاری از آداب و رسوم باب شده است که برای تک تک افراد بسیار حائز اهمیت بوده و دست به دست و سینه به سینه چرخیده است تا به امروز که به دست ما رسیده است. این آداب و رسوم همواره دارای فلسفه و جوهری وجودی بوده اند و بسیاری از آنها برایمان به یادگار مانده‌اند که یکی از این رسوم چهارشنبه‌سوری است.

پیشینیان ایران ما در این جشن رسم قاشق زنی، دورهمی های خانوادگی و پریدن از روی آتش را در پیش می‌گرفتند.

رسم قاشق زنی به این مفهوم است که در این شب عزیز که همگی به مناسبت عید شادی می کنند و جشن می گیرند، شایسته نیست که افرادی در همسایگی ما، گرسنه سر بر روی بالش بگذارند. با این رسم همدلی و مهربانی را نسل به نسل به فرزندانمان آموزش می دهیم و با تقسیم غذا و شیرینی و تنقلات خود برکت را به سفره های خود در این شب عزیز مهمان می کنیم. رسم پریدن از آتش نشان دهنده این است که با شروع سال جدید تمام بیماری ها و زردی ها از تن و بدن انسان خارج شود و در مقابل آن سرخی و زیبایی آتش در وجودمان وارد شود و با دور هم جمع شدن خانواده، اتحاد و پیوستگی را یادآور می شوند و با شادی و همهمه به استقبال سال جدید می روند تا در مقابل آن سال شاد و پر از خیر و برکتی داشته باشند.

غروب آخرین سه شنبه سال مردم ایران زمین با شعار زردی من از تو، سرخی تو از من، بیماری‌ها و ناراحتی‌های سال گذشته را به آتش داده و از بین می‌برند. رسمی نیکو و پسندیده که باعث می‌شود شروع سال جدید همراه با پاکی باشد. اما گاه می‌بینیم به‌جای این جشن و شادی، جنگ خیابانی برگزار می‌شود. کارزاری که هر نفر برای به رخ کشیدن مواد منفجره‌اش انفجاری عظیم در خیابان‌ها برپا می‌کند. کافی است غروب سه شنبه گوشتان را تیز کنید تا صدای انفجارهای پیاپی را این بار در محله خودتان بشنوید.

رفته رفته سنت های مهم و پرمفهوم ایرانیان در حال نابودی است و در مقابل آن رسومات غربی دیگری وارد شده که نه تنها هیچ مفهوم و فایده ای ندارند، بلکه موجی از خطرات و اتفاقات ناگوار را می توانند به همراه داشته باشند. رسم آتش بازی و ترقه و فشفشه که می تواند با یک لحظه غفلت اتفاقی جبران ناپذیر به همراه داشته باشد و تنها چیزی که به جا می گذارند حسرت و پشیمانی است.

بیاییم از پیشینیان خود درس بگیریم و آنها را سرمشق و سرلوحه زندگی خود قرار دهیم و مهربانی و یکدلی و اتحاد و پیوستگی را به جای شادی ها و لذت های لحظه ای جایگزین کنیم، چرا که این آموزه‌های گرانبها نه تنها لحظه ای نیستند، بلکه جاویدان و همیشگی هستند و با اجرای آنها با عشق و خوبی سال خود را آغاز خواهیم کرد.

کافیست به خاطر داشته باشیم که چهارشنبه‌سوری نماد خوبی‌ها؛ آتش زدن بدی‌ها، پریدن از سختی‌ها، روشن کردن عشق و افروختن خوشبختی‌هاست.

*دانش آموز خبرنگار