چهاردهمین جشنواره پژوهش و نوآوری در مدیریت شهری برگزار شد
تهران (پانا) - چهاردهمین جشنواره پژوهش و نوآوری در مدیریت شهری امروز به پایان رسید و هیات علمی این رویداد علمی شهری بیانیه ای را در این رابطه منتشر کردند.
در بیانیه پایانی چهاردهمین جشنواره پژوهش و نوآوری در مدیریت شهری «مجمع شهری تهران» عنوان شده است: چهاردهمین جشنواره پژوهش و نوآوری در مدیریت شهری ـ مجمع شهری تهران (TUF) ـ به میزبانی مشترک شهرداری تهران و سازمان شهرداریها و دهیاری های وزارت کشور با هدف ترویج عملِ مبتنی بر اندیشه در حوزه مدیریت شهری و روستایی به پایان رسید.امروزه در شهرهای توسعه یافته، دانش و خدمات محرک اصلی رشد شهر به شمار میآید. شهر دانش بنیان در طول چند دهه گذشته مورد توجه بسیاری از جوامع تحقیقاتی بوده است و در برنامههای استراتژیک توسعه به عنوان رکن مهم در نظر گرفته می شود.
بنابراین به همان اندازه که شناخت یک شهر دانش بنیان لازم است، مدیریت دانش در توسعه شهرها و مناطق نیز موثر است به طوریکه بدون مدیریت، توسعه در هیچ یک از ابعاد اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی امکان پذیر نیست. همچنین نظر به اهداف عالیه نظام جمهوری اسلامی ایران در راستای تحقق تمدن نوین اسلامی، بخشی از تلاش این دوره به موضوع تمدن اسلامی- ایرانی و عدالت شهری اختصاص یافته است و تلاش علمی برای دستیابی به نظریه بومی مکتبی درباره مفهوم عدالت و اندیشه ورزی در محیط آن مورد صورت گرفته است.
در بخش دیگری از بیانیه عنوان شده است: چهاردهمین جشنواره در حالی به پایان میرسد که تعداد ۲۲۳۷ اثر در ۹ محور موضوعی و پنج قالب شکلی دربردارنده کتاب، مقاله، پایاننامه، طرح پژوهشی و ایدههای نوآورانه داوری شده است. این فرآیند با حضور دهها نفر از اساتید دانشگاهی و خبرگان حرفهای در سطح کشور در سه مرحله صورت گرفته است. با توجه به رویکرد کمیته علمی جشنواره در انتخاب آثار نوآورانه، نقادانه و اثرگذار در ارتقاء دانش و عمل مدیریت شهری و سرزمینی، در نهایت ۴ اثر برتر، ۱۴ اثر برگزیده و ۲۹ اثر شایسته تقدیر توسط هیأت داوران کارگروههای نهگانه انتخاب شده است که در مراسم امروز معرفی و از ایشان تقدیر خواهد شد.
لازم به ذکر است که عدم انتخاب دیگر آثار در این میان به معنای ضعف نسبی آنها نیست و میبایست محدودیتهای مختلف در داوری آثار را در نظر گرفت. بر خود لازم میدانیم از حسن نظر و اعتماد همة شرکتکنندگان تشکر و قدردانی به عمل آوریم. در این بیانیه مطرح شده است: بر اساس تجربه این دوره جشنواره و مجموعه مباحث مطروحه چه در قالب آثار ارسالی و منتخب و چه آنچه هیات داوران در جلسهها و نوشتههای خود مطرح داشتهاند ذکر این نکات جهت ارتقاء شیوه مدیریت شهری و سرزمینی ضروری است:
شهر دانش بنیان یکی از آخرین دستاوردهای شهری است که در مفهوم کلی خود دانایی و مهارتهای خلاقانه را در شهر بسط میدهد. این شهر با توجه به گستردگی اصول تحت پوشش خود و بهرهگیری از مجموعهای از علوم درصدد توانمند نمودن شهرها با تاکید بر محور دانش است. بنابراین میبایست برنامهریزی شهری علیرغم تاکید بر سیاستهای کلان بر توسعه مفهوم دانشبنیان، در بعد اجرایی؛ سیاستهای فضایی مناسبی را در راستای ظرفیتسازی آن فراهم نماید تا با ایجاد زیرساختهای مناسب، شرایط لازم برای توسعه بیشتر محقق شود.
کشورهای اسلامی نظیر ایران، با داشتن فلسفه زندگی خاص و فرهنگ متفاوت با دیگر کشورها، به نظریات ویژه خود نیاز دارند. این در حالی است که در زمینه شهرسازی و برنامهریزی شهری، چنین مبانی و دانشی که متناسب با داشتههای تاریخی، فرهنگی، بومی و آیینی کشور باشند،کمیاب است. در چنین فقدانی، اندیشههای وارداتی طی دههها و سدههای اخیر، شهرها و سکونتگاههای ما را شکل داده است و سبب شده است انواع مسائل، مشکلات و چالشهای شهری ما به صورت لاینحل پا بر جا باقی بماند.
موضوع شهر اسلامی، موضوعی است که به رغم تلاش برخی صاحبنظران و اساتید و پیگیریهای صورت گرفته توسط برخی نهادهای اجرایی مرتبط و مسئول در حوزه شهر و برنامهریزی شهری به ویژه طی سالهای پس از انقلاب اسلامی و تشکیل نظام مقدس جمهوری اسلامی، همچنان با ابهامات و پرسشهای بیشماری رو به روست که پاسخگویی دقیق و علمی به این پرسشها و رفع ابهامات موجود، نیازمند یک برنامه پژوهشی و علمی منسجم و همه جانبه است.
بر اساس منویات مقام معظم رهبری (مدظله العالی) در شهر اسلامی، عدالت در تقسیم خدمات شهری، تامین آرامش روحی و امنیت معنوی، ظهور و اعتلای مظاهر اسلامی و انقلابی، عمران، آبادی، زیبایی و حفظ فضای طبیعی همه با هم باید مورد توجه قرار گیرد. بنابراین؛ در حوزه برنامهریزی فضایی و شهری، به ویژه در زمینه ایجاد تعادل و عدالت اجتماعی و فضایی در سکونتگاههای شهری، داشتن اصول، راهبردها و راهکارهای متقن و قابل اعتماد اهمیت فراوانی دارد. به این منظور ایجاد یک مدل استراتژی برای سنجش عدالت اجتماعی- فضایی، با همین رویکرد و با بهرهگیری از ادبیات برنامهریزی لازم به نظر میرسد.
در پایان باید تاکید کرد مطالعه و پژوهش، به مثابه امری در سپهر عمومی و نه پشت درهای بسته مراکز مطالعاتی و پژوهشی، همچنان امر کموبیش مغفول عرصة مدیریت شهری و سرزمینی است و این جشنواره به عنوان رویدادی علمی، معتبر و مستمر در حوزه مدیریت شهری ایران، میکوشد تا با شناسایی، تبادل و ترویج دستاوردهای علمی و تجربی در سراسر کشور میان مراکز دانشگاهی و پژوهشی با سازمانهای اجرایی و نخبگان و حرفهمندان به تقویت کاربست پژوهشها کمک کرده و در تکمیل و عملیاتی کردن اجزای زنجیره علم و نوآوری شهری نقشآفرینی نماید.با امید به ارتقاء جایگاه اندیشه و بهرهگیری از نتایج پژوهشها در عرصه سیاستگذاری و تصمیمگیری.های شهری، لازم میدانیم قدرشناسی خود را از تلاش نهادها و مؤسسههایی که به امر آموزش و پژوهش در حوزه مدیریت شهری مشغول هستند و نیز همة شرکتکنندگان و دستاندرکاران این جشنواره ابراز کنیم.
ارسال دیدگاه