محقق و تاریخ‌نگار پاکدشتی:
با انتقال فلسفه جشن‌های اصیل ایرانی به فرزندان، از انقراض رسوم ایرانی جلوگیری کنیم
پاکدشت (پانا) - یک تاریخ‌نگار پاکدشتی، بر پاسداشت و انتقال فلسفه جشن‌های اصیل ایرانی به فرزندان و جلوگیری از انقراض رسوم شاد اجداد ایرانی، تاکید کرد.
جعفر گرمابسری، محقق پاکدشتی، مردم‌شناس و نویسنده کتاب«پاکدشت جزیره اقوام»، که حدود ۱۲ سال در رابطه با فرهنگ و تاریخ پاکدشت و ورامین به تحقیقات می‌پردازد، به مناسبت شب یلدا در گفت‌وگو با پانا عنوان کرد: «شب چله که به آن جشن ۹۰ هم می‌گویند، یعنی ۹۰ روز مانده به نوروز؛ برافروختن آتش بر برج‌ها و رقص و آواز به دور آتش از این شب تا عید نوروز هر ۱۵ روز تکرار می‌شد که خورشید با آتش جان بگیرد و بهار زود بیاید و آخرین جشن سال چهارشنبه‌سوری که معمولا ۲۶ اسفند بوده است.»
وی افزود: «در پاکدشت زمستان را به دو بخش چله بزرگ گپه و چله کوچکه تقسیم می‌کنند؛ یا به عبارتی چله بزرگ که شامل چهل روز اول زمستان چله کوچک شامل بیست روز بعدی زمستان است.»
نویسنده کتاب پاکدشت جزیره اقوام، اذعان کرد: «شب یلدا در پاکدشت با دو نام "شو چلّه" و "شو اول قارّه (قاهاره)"برای شب یلدا یا "سردی و سپیدی برف" برای اولین روز زمستان است.»
گرمابسری تصریح کرد:«این شب در عین حال بعنوان یکی از شب‌های به یاد ماندنی جشن و شادمانی است که کلیه افراد فامیل اعم از کوچک و بزرگ و زن و مرد همچون اجدادشان با نشستن و جمع شدن به دور یکدیگر می‌گذرانند.»
جعفر گرمابسری ادامه داد: «خواندن شعر و ترانه "شوهنومه خوونی"، گرفتن فال، تناول آجیل به مخصوص گندم برشته و گندم شیر، تعریف افسانه، متل و قصه‌گویی و بالاخره دو بازی و سرگرمی شال دُر کنی و قاشق زنی، ضمن شب‌نشینی، دید وبازدید و شادمانی با یکدیگر خود را آماده استقبال از زمستان سرد و پر برکت می کنند.»
این مردم‌شناس پاکدشتی افزود: «معمولا اکثر روستانشینان و عشایر پاکدشت پیشتر گوسفندی را برای مراسم این شب کنار گذاشته و آن را تا شب چله پروار می‌کنند که در این شب برای مهمانان ذبح خواهند کرد.»
جعفر گرمابسری نویسنده کتاب پاکدشت جزیره اقوام در پایان گفت: «حیف است بچه‌های ما اینها را نشنوند و این دانسته‌ها از صفحه روزگار محو شود، بنابراین با پاسداشت و انتقال فلسفه جشن‌های اصیل ایرامی از انقراض آن جلوگیری کنیم.»
خبرنگار: ریحانه رستگار
ارسال دیدگاه