تجریه یک حس ناب؛ لحظه دیدار با رهبرم

شور و اشتیاق فراوانی وجودم را فراگرفت ؛ اشتیاقی که مسلما مرا وادار می‌کرد بی صبرانه در انتظار وعده ی دیدار بنشینم . دیداری که برای اولین بار صورت می‌گرفت و من در ذهن خویش تصاویر زیادی از لحظه دیدار ساخته بودم ؛ دیدار با رهبر معظم انقلاب ! با هر بار یادآوری این موضوع و تامل در آن احساس افتخار و خرسندی می کردم و به خود می بالیدم که چنین فرصت چشمگیری را کسب کرده ام هرچند در ساعاتی پیش از حرکت اضطراب و نگرانی ناگهانی که شاید ناشی از شور و کنجکاوی من بود افکارم را چنگ میزد و مرا تحت تاثیر قرار داده بود، اما با دیدن انبوهی از دانش آموزان و نوجوانان حاضر و اشتیاق و وحدتی که در چشمانشان موج میزد احساس خوب و
خوشایندی پیدا کردم با ورود به بیت رهبری و تماشای انبوهی از نوجوانان و دانش آموزان انقلابی و گروه های مختلفی از قشر دانش آموز که از نقاط گوناگون کشور حضور به هم رسانده بودند ، خیلی زود اضطرابی که داشتم به کمترین میزان خود رسید و جای خود را به حسی سرشار از آرامش ، انرژی و شور داد .

آن روز همبستگی و وحدت نوجوانان پرشور و متدین انقلابی شاید از قابل توجه ترین بخش های دیدار بود . حضور سرشار خبرنگاران و عکاسان و همراهی دانش آموزان با آنان موجب برقراری فضایی گرم و پرشور شده بود و صمیمیتی که میان آنان غالب بود به خوبی به چشم می‌خورد ‌با حضور در اینگونه جمع ها ، گویا فرقی نمی‌کند افراد یکدیگر را بشناسند یا نه ؛ بلکه انسجام و یکپارچگی میان تمامی آنان به گونه ای جلوه می‌کند که انگار همه ما یکدیگر را می‌شناسیم و سال های سال است که دوست و رفیق شفیق یکدیگریم.

با ورود رهبر معظم انقلاب، ندای لبیک فضا را پر کرد . ندایی که با گذشت هر لحظه بلندتر و رساتر فریاد زده میشد و فضا را مزین کرده بود با اشاره ی مقام معظم رهبری ندای دانش آموزان نیز آرام گرفت و به سخنانشان گوش جان سپردیم . چهره معنوی و آراسته به حس آرامش ایشان موجب ایجاد فضایی روحانی و دلچسب شده بود.

فضای ایجاد شده که ناشی از صمیمیت ، صداقت و آرامش گفتار ایشان با دانش آموزان بود حس خوشایند و دلپذیری را منتقل می‌کرد. در انتهای دیدار همزمان با سر دادن ندای تکبیر به سوی مقام معظم رهبری روانه گشتیم و با شور و شوق خاصی که از عشق و همبستگی مان ریشه می‌گرفت ایشان را همراهی کردیم. تجربه این دیدار به یکی از بهترین و خاطره انگیزترین تجارب زندگی من پیوست که هیچگاه آن را از خاطر نخواهم برد .

دانش آموز خبرنگار؛ آتوسا هشترود