باید محیطی امن برای نسل نوجوان در فضای مجازی رقم زد

علیرضا برمکی در گفت‌و‌گو با پانا گفت: «زمانی که اولین نشانه ها و علامات ویروس کرونا در شهرستان شد کمتر کسی گمان می کرد این ویروس کوچک و نامرئی بتواند به سرعت به عنوان بزرگترین بلای قرن مطرح شود و با گسترش سریع آن به اقصی نقاط کره زمین، بیشترین فوت هزاره سوم میلادی را به نام خود ثبت کند. امّا بایستی این نکته ارزشمند که در آیات قرآن کریم و احادیث به آن اشاره شده است را با جان دل پذیرفت که خداوند عالم در خلقت تمامی موجودات زنده، نیروی مافوق تصور بشر قرار داده که می تواند در سخت ترین شرایط، خود را به سرعت با شرایط جدید محیطی و زیستی وفق دهد و آن را جزئی از زندگی خود کرده و با آن در پرانتزی به نام همزیستی مسالمت آمیز، زندگی کند. گواه روشن آن نیز در درازنای تاریخ زندگی بشر به عینه مشاهده می شود که در دوره های مختلف زمین شناسی و تغییرات شگرف و بزرگ محیط زندگی انسانها، توانسته اند به سرعت خود را با شرایط جدید وفق دهند و به چرخه زندگی خود ادامه دهند.»

وی تصریح کرد: «از زمان ورود این ویروس خطرناک به کشور عزیزمان و همه گیری و سرایت سریع آن به تمام نقاط کشور و تعطیلی ناخواسته مدارس و دانشگاه ها از اوایل اسفند 98، تمام هم و غم متولیان امر در نظام تعلیم و تربیت کشور حول این محور استوار شد که به طریقی برنامه ریزی کنند که ضمن حفظ سلامت دانش آموزان عزیز به عنوان مهمترین اولویت چرخه نظام آموزشی هم دچار افت کیفیت و کمیت نشود و از این زمان بود که واژه جدیدی در گستره بزرگ تعلیم و تربیت کشور به نام آموزش مجازی مطرح شد و با مطرح شدن زیست بومی جدید به نام آموزش مجازی، نظریه پردازان، دغدغه مندان و صاحب نظران این حوزه، بر آن شدند تا با استفاده از خرد جمعی، شیوه های همزیستی مسالمت آمیز با این زیست بوم جدید را کشف کرده و تهدید ناشی از تغییرات را به فرصتی بزرگ برای بهتر آموختن و به تعبیری فراموش نکردن و چگونه یاد گرفتن، تبدیل کنند.»

برمکی افزود: «باید پذیرفت که تغییرات ناشی از به وجود آمدن زیست بوم جدید آموزش مجازی و چالش های بزرگ ناشی از آن، در تمامی ابعاد اجتماعی، اقتصادی، سیاسی و فرهنگی زندگی انسان ها در تمامی جوامع و بالطبع در کشور عزیزمان، خود را نشان داد و اگر به دنبال همزیستی مسالمت آمیز با این زیست بوم جدید بودیم بایستی مواجهه عالمانه و مدبرانه ای با آن می داشتیم و با بهره گیری از نظرات کارشناسی صاحب نظران امر، به صورت عینی و عملی، این تهدید را به فرصت تبدیل می کردیم.»

وی اظهار کرد: «نکته مهمی که در این مقوله، شاید کمتر به آن توجه شده باشد این است که خیلی ها به اشتباه فکر می کنند که چون نام نهاده شده بر آن، مجازی است بنابراین یک فضای غیر واقعی است، در حالی که اگر به تاثیرات شگرف این فضا بر ذهن، فکر، روح و روان نسل نوجوان و جوان جامعه، اندکی بیندیشیم، آنگاه خواهیم پذیرفت که این یک فضای کاملا واقعی و قابل لمس است‌ و امروزه بعد از گذشت دو سال و اندی و در دوران پساکرونا که فرصت اندیشیدن متمرکزتری برای صاحب نظران فراهم شده است، همگی به این اذعان دارند که اگر بهره مندی از فضای مجازی برای مخاطبان نظام تعلیم و تربیت، قانونمند نباشد، آثار مخربی بر نسل جوان جامعه از کوچکترین آن یعنی دوره ابتدایی تا بزرگترین آن یعنی دوره دبیرستان از خود به جا می گذارد.»

برمکی در پایان تأکید کرد: «اگر می خواهیم خودمان را با شرایط زیست بوم جدید وقف دهیم، بایستی به دنبال توانمندسازی معلمان، دانش‌آموزان و اولیاء گرامی از یک طرف و از طرف دیگر به دنبال فراهم کردن زیرساخت ‌های آموزش مجازی در کشور باشیم که اگر این چنین کردیم قطعا می توانیم محیطی ایمن برای نسل نوجوان و جوان خود فراهم کرده تا با خاطری آسوده و به دور از هر گونه آسیب اجتماعی به فراگیری علم و دانش مشغول باشند و خانواده های آنان نیز دلواپسی از این بابت نداشته باشند، آنگاه می توانیم خودمان را با شرایط زیست بوم جدید متاثر از همه گیری کرونا و یا هر گونه بلای دیگر کاملا وفق دهیم.»

دانش‌آموز خبرنگار: ابوالفضل مودب