مهشید عبادی*
سلامت روانی عامل ضروری در زندگی روزمره
بهداشت روانی یا سلامت روانی، به سلامت شناختی، رفتاری و عاطفی اشاره داشته و در مورد این است که افراد چگونه تفکر، احساس و رفتار میکنند.
مردم گاهی اوقات از واژه «بهداشت روانی» به معنای عدم وجود اختلال روانی استفاده میکنند.
البته سلامت روانی میتواند بر زندگی روزمره، روابط و سلامت فیزیکی تاثیر بگذارد. با این حال، این ارتباط در جهت دیگر نیز کار میکند و عوامل موجود در زندگی افراد، ارتباطات بین فردی و عوامل فیزیکی همه میتوانند به اختلالات سلامت روانی کمک کنند.
مراقبت از سلامت روانی میتواند توانایی فرد برای لذت بردن از زندگی را حفظ کند، انجام این کار شامل رسیدن به یک تعادل بین فعالیتهای زندگی، مسئولیتها و تلاشها برای دستیابی به تابآوری روانشناختی است. ناگفته نماند شرایطی نظیر استرس، اضطراب و افسردگی همه میتوانند بهداشت روانی را تحت تاثیر قرار دهد و برنامه روزمره فرد را مختل کنند.
طبق تعریف سازمان بهداشت جهانی، سلامت روانی وضعیتی از رفاه است که در آن فرد تواناییهای خود را درک میکند، میتواند با تنشهای طبیعی زندگی مقابله کند، به طور موثر کار کند و قادر به کمک به جامعه خود باشد.
سازمان بهداشت جهانی تاکید میکند که سلامت روانی چیزی بیش از فقدان اختلالات روانی یا معلولیتها است.
همچنین تاکید دارند که حفظ و احیای سلامت روانی در افراد و همینطور در انجمنها و جوامع مختلف در سراسر جهان موضوعی حیاتی است.
هر فردی با توجه به سن، جنس، درآمد یا قومیت خود در معرض خطر ابتلا به اختلال سلامت روانی قرار دارد. یکی از عوامل اصلی ناتوانی در ایالاتمتحده و بسیاری از کشورهای توسعهیافته اختلالات روانی هستند.
بهداشت روانی فرد میتواند از شرایط اجتماعی و مالی، عوامل بیولوژیکی و انتخابهای سبک زندگی تشکیل شود و اکثر افراد مبتلا به اختلال سلامت روانی در یک زمان بیش از یک مشکل دارند.
لازم به ذکر است که سلامت روانی خوب به تعادل مناسب عوامل مختلف بستگی دارد و بخشهای مختلف زندگی و جهان به طور کلی میتوانند در کنار هم به ایجاد اختلالات کمک کنند. عواملی که به دو دسته تغییر پذیر و تغییر ناپذیر میتوانند در اختلالات سلامت روانی موثر باشند.
عوامل تغییر پذیر برای اختلالات سلامت روان عبارتند از: شرایط اجتماعی-اقتصادی، شغل، میزان مشارکت اجتماعی افراد، تحصیل، کیفیت مسکن و عوامل غیر قابل تغییر شامل: جنسیت، سن، قومیت است.
از بین بیماریهای روانی میتوان به اختلال اضطراب عمومی که یکی از اختلالات روانی مهم به شمار میرود اشاره کرد که انجمن روانپزشکی آمریکا آن را یک نگرانی نامتناسب میداند که موجب مختل شدن زندگی روزمره میشود و ممکن است افراد مبتلا علائم فیزیکی را نیز تجربه کنند.
فرد مبتلا گاهی اوقات ممکن است بدون هیچ محرکی، احساس اضطراب کند و لزوما به یک محرک خاص نیاز ندارد که این علائم بیقراری، خستگی، منقبضشدن عضلات و قطع شدن خواب هستند.
از راههای درمان مشکلات بهداشت روانی میتوان به خودیاری، مصرف دارو رواندرمانی یا صحبتدرمانی اشاره کرد که خودیاری کمک فرد به خود است که از بهترین این روشها به شمار میرود.
دانشآموز خبرنگار*
ارسال دیدگاه