فرنوش عابدی: انیمیشن ایران حال بدی ندارد اما در بخش هنری با مشکلاتی همراه است
مرکز گسترش در بحث انیمیشن کوتاه حرف اول را میزند
تهران(پانا) - کارگردان انیمیشن «ملکوت» تاکید کرد که حضور و دریافت جایزه از جشنواره پویانمایی برای همه از جمله جوانان و پیشکسوتان مغتنم است.
فرنوش عابدی کارگردان انیمیشن ۱۱ دقیقهای «ملکوت» محصول مرکز گسترش سینمای مستند، تجربی و پویانمایی که برای حضور در دوازدهمین جشنواره پویانمایی کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان انتخاب شده است درباره داستان این انیمیشن گفت: «قصه «ملکوت» درباره پیانیستی است که در ازای جان همسرش که عزیزترین چیز در زندگی اوست، با فرشته مرگ معاملهای انجام میدهد. او در ازای دستانش، جان دوبارهای به همسرش میدهد اما دستهای جدید خصایص خود را از دست میدهند، به سمت خوی شیطانی میروند و او از نواختن پیانو باز میماند.»
وب درباره هدف ساخت «ملکوت» و پیام آن بیان کرد:« «ملکوت» را پس از انیمیشن «پیشخدمت» ساختم؛ «پیشخدمت» رگههایی از نوآر و وحشت داشت، تصمیم گرفتم که فیلم بعدیام را کاملا در ژانر وحشت بسازم. اینگونه بود که پس از تحقیقهای بسیار و مرور تاریخ، فیلمنامه «ملکوت» پدید آمد. «ملکوت» تجربه لذتبخشی از وحشت است که زیباییهای بصری بسیاری دارد و در لایههای زیرین آن پیامهایی از دستکاری سرنوشت و ورود به دنیای ممنوعه وجود دارد.»
کارگردان «سمپاش» در بخش دیگری از صحبتهایش درباره وضعیت انیمیشنسازی در ایران عنوان کرد: «انیمیشن ایران حال بدی ندارد. بهخوبی پیش میرود، حاضران در این حوزه، بهخصوص عوامل فنی، متخصص و خوب عمل میکنند و در بخش هنری توجه کمتری وجود دارد. متاسفانه بزرگترین ایراد انیمیشن این است که تکنسینها فکر میکنند که میتوانند بخش هنری کار را هم برعهده بگیرند که اشتباه است و خروجی آن چندان مورد قبول نیست. از طرف دیگر هنرمندان نیز برای کاهش هزینهها، کمتر به سراغ تکنسینها میروند و فکر میکنند که میتوانند همه بخشهای انیمیشن را برعهده بگیرند که باز هم به نتیجه خوبی نمیروند. آثار در این شرایط یا از نظر فنی قوی هستند و از نظر هنری کم مایه و یا بالعکس.»
عابدی ادامه داد: «فکر میکنم همیشه توانستهام تعادل را در این مساله رعایت کنم و در آثار اخیرم، پُلی را میان هنر و فن بهوجود آورم تا کار از نظر فنی و هنری به اندازه کافی غنی باشد. البته لازم نیست آثار جشنوارهای باشند تا بهعنوان آثار هنری شناخته شوند بلکه مایههای هنر باید در همه تولیدات تصویری، چه تیزر و چه موزیک ویدیو، دیده شود. درنهایت در انیمیشن ایران یکسری چیزها سر جای خود نیستند. احتمالا این مساله در همه جای دنیا وجود دارد، تنها غلظت آن در ایران بیشتر است. هدفمان از ساخت فیلمهایمان مشخص نیست. ای کاش ما مثل اروپاییها و ژاپنیها تکلیف خودمان را روشن کنیم و محصول ویژه خودمان را داشته باشیم.»
این فیلمساز درباره تاثیر مرکز گسترش سینمای مستند، تجربی و پویانمایی در پیشرفت انیمیشن کشور تاکید کرد: «مرکز گسترش در بحث انیمیشن کوتاه، چه از نظر کیفی و چه کمی، حرف اول را میزند؛ تمام ارگانهای انیمیشنسازی روی هم نتوانستهاند به اندازه مرکز آثار خوبی تولید کنند.»
کارگردان «درخت کهنسال» در بخش دیگری از صحبتهایش با اشاره به اینکه در جشنواره پویانمایی کانون بهعنوان هیات انتخاب حضور داشته است، تصریح کرد: «چون بهعنوان هیات انتخاب جشنواره پویانمایی کانون حاضر بودم، بهصورت خودخواسته تصمیم گرفتم تا «ملکوت» را از بخش مسابقه خارج کنم تا حرف و حدیثی باقی نماند.»
وی در پایان درباره جشنواره پویانمایی کانون مطرح کرد: «جشنواره پویانمایی کانون، جشنواره بسیار مهمیست و میتوان آن را، از نظر اعتبار و سابقه، مهمترین جشنواره آسیا پس از جشنواره «هیروشیما» ژاپن دانست. این رویداد مدیریت ثابتی دارد که تکلیف آن را روشن میکند و این ثبات باعث پیشرفت آن شده است. حضور و دریافت جایزه از این جشنواره برای همه از جمله جوانان و پیشکسوتان مغتنم است و امیدوارم که بتواند اسکار کوآلیفای شود.»
ارسال دیدگاه