ویتالی هینن:
در آینده سرمربی تیم ملی ایران می‌شوم
ویلموتس منفور دوست من نیست
تهران (پانا) - سرمربی بلژیکی تیم ملی والیبال لهستان از احتمال حضور در تیم ملی ایران به عنوان سرمربی خبر داد.
به گزارش ایران ورزشی، ویتالی هینن بلژیکی به ایران آمده بود تا یک همایش آموزشی را برگزار کند. سرمربی موفق تیم ملی والیبال لهستان که روزهای موفقی را در کارنامه‌اش داشته است. گفت‌و‌گوی ما با او به‌دلیل کمبود وقت زیاد نشد اما او قول داد که شاید یک بار دیگر که به ایران آمد خیلی مفصل درباره همه چیز حرف بزند. در لابلای حرف‌های والیبالی با هینن وقتی از او یک سؤال فوتبالی درباره هموطنش ویلموتس کردیم او ابرویی هم کشید و گفت: «او منفور است و دوست من نیست!»
سؤال اول ما درباره نقش والیبال و ارتباط بین ملت‌هاست. خیلی از کشورها با هم مشکل دارند از جنگ‌های جهانی گرفته تا جنگ کشور ما با عراق. ظاهراً در اروپا شرایط مثل کشورهای خاورمیانه نیست.
از سؤال شما متعجب شدم. خیلی در اروپا رفت و آمد می‌کنید؟
نه اصلاً
پس به نظر من باید بدانید که حتی در اروپا هم مشکلات بزرگی در زمینه فراموش نکردن جنگ وجود دارد و مردم هنوز فراموش نکرده‌اند. به‌عنوان مثال آلمان هنوز هم احساس گناه می‌کند نسبت به جنگ جهانی. حالا شرایط بهتر شده اما مردم آلمان همچنان احساس گناه می‌کنند یا مثلاً لهستانی‌ها اصلاً از روس‌ها خوششان نمی‌آید.
اما ما این را در مسابقات از تلویزیون نمی‌بینیم.
اگر بازی لهستان و روسیه را ببینید ، عکس‌العمل مردم لهستان نسبت به روس‌ها در تشویق و نوع نگاهشان متوجه می‌شوید. من نمی‌دانم هدفتان از پرسیدن این سؤالات چیست اما هر جنگی مدت زمان زیادی برای فراموشی می‌خواهد.
دلیلش همگروهی فوتبال ایران با امریکا و انگلیس در جام جهانی است که از نظر سیاسی با آنها تنش داریم. می‌خواستم بدانم ورزش چطور به بهبود روابط بین ملت‌ها کمک می‌کند؟
تا قبل از جنگ اخیر روسیه با اوکراین، مطمئن بودم ورزش از سیاست جداست اما حالا شک دارم. بله همچنان معتقدم که ورزش می‌تواند کمک کند تا اختلافات از بین برود، اما سیاست همیشه حرف اول را می‌زند و ورزش فقط می‌تواند کمک کند. فکر می‌کنم بازی ایران در جام جهانی با امریکا اتفاق خوبی است و کمک می‌کند. پایه تفکر کتاب بشریت که من در همین همایش درباره آن صحبت کردم، انسان‌ها را ذاتاً خوب و نیکوسرشت می‌داند. من طبیعتاً جنگ را دوست ندارم و فکر می‌کنم مردم خوبی در ایران وجود دارند، همین‌طور که معتقدم در امریکا هم مردم خوبی زندگی می‌کنند، حتی در بلژیک. من کلاً با جنگ مشکل دارم و قبول جنگ اوکراین و روسیه هم سخت است برای من. در این شرایط کشور ما هم ممکن است اذیت شود. اما فکر می‌کنم می‌توانیم کمک کنیم. ورزش فقط می‌تواند کمک بکند.
همه مربیان حاضر در همایش مربیگری خیلی راضی بودند و حتی بهروز عطایی سرمربی تیم ملی ایران می‌گفت می‌تواند نکاتی را در کارش استفاده کند و دلیل موفقیت شما را همین ریزه‌کاری‌ها می‌داند. خودتان همایش را چطور دیدید؟
روز اول برای من سخت بود چون اول باید می‌فهمیدم که از من چه انتظاری دارند. روز دوم خوب بود چون درکم بهتر شد و فهمیدم چه می‌خواهند. اما روز سوم همه خسته بودند. اما فکر می‌کنم برگزاری این همایش خوب بود چون تنها کار یادگیری این است که از ایده‌های جدید استفاده کنید و در کنار هم قرار بگیرید. برای من هم خوب بود، دوست داشتم بیایم چون دوست دارم بدانم در کشورهای دیگر چه خبر است. اما اگر به من بگویند دلت می‌خواهد زندگی کنی، می‌گویم نه.
چرا؟
چون نمی‌توانم یکجا بمانم و دوست دارم به کشورهای مختلف سفر کنم.
برای همین در کشورهای مختلف مربیگری کردید؟
درست است که سرمربیگری در یک کشور بیشتر از سه روز است، اما من بیشتر از ۳-۴ سال نمی‌توانم یکجا بمانم.
شما سرمربی تیم ملی والیبال مردان لهستان و قهرمان جهان بودید و حالا سرمربی تیم‌ملی زنان آلمان هستید. شاید خیلی‌ها فکر کنند این افت باشد. نظر شما چیست؟
من اصلاً یک لحظه هم به حرف مردم فکر نمی‌کنم.
برای شما در دروغ آوریل نوشتند که قرار است مربی ایران شوید. آیا خودتان هم دوست داشتید این اتفاق بیفتد؟
من از هر چالشی استقبال می‌کنم. اگر ببینم این چالش مثبتی برایم است، استقبال می‌کنم. همیشه گفته‌ام که دو کشور والیبال را عالی بازی می‌کنند؛ لهستان و ایران. در لهستان بودم و ایران مانده. فکر می‌کنم در آینده سرمربی ایران شوم.
در مورد مارک ویلموتس هم حرف می‌زنید؟
او دوست من نیست.
چرا؟
کاملاً آدم متفاوتی با ذهنیت و ایده‌های مربیگری است. فکر می‌کند خیلی می‌داند. او مربی منفوری است.
اما نمی‌داند؟
نمی‌دانم.
مربی مورد علاقه شما کیست؟
در والیبال رزنده چرا که در برزیل زیاد بازی کرده‌ام و در فوتبال گواردیولا. من همه کتاب‌هایش را خوانده‌ام. اما یورگن کلوپ را دوست دارم. او شبیه من است، وقتی کتاب او را بخوانم لبخند می‌زنم.
شما میزبانی قطر برای جام جهانی فوتبال و حتی والیبال را چطور می‌بینید؟
نه فقط فوتبال که من حتی موافق میزبانی‌اش برای والیبال هم نیستم چون باید در جایی برگزار شود که مردم عاشق آن هستند. باید ایران خودش را مهیای میزبانی قهرمانی جهان والیبال در دنیا کند. برایم سؤال است که چرا ایران میزبان قهرمانی جهان والیبال نمی‌شود؟
بعضی‌ها به شما لقب دیوانه می‌دهند. نظر خودتان درباره این لقب چیست؟
من دیوانه هستم. اگر بازیکنانم به من بگویند آدم عادی هستم ناراحت می‌شوم. باید متفاوت باشم و همیشه دنبال کارهای متفاوت هستم، حالا هم احساس کنم بروم در بزنم می‌روم.
به نظر شما چرا مربیان والیبال ایرانی در اروپا شاغل نشده‌اند؟
من در مربیان ایرانی، اشتیاق برای مربیگری در خارج ایران نمی‌بینم. آنها ترجیح می‌دهند در کشورشان کار کنند.
شما با حرف‌های کوبیاک درباره ایران موافق هستید؟
کوبیاک انسان خوبی است، البته هر انسانی ممکن است بدی‌هایی هم داشته باشد. من اخلاق‌های بد کوبیاک را نمی‌پسندم اما در کل آدم خوبی است.
چه چیزی برای شما در زندگی بیشتر از همه اهمیت دارد؟
مادر و خانواده. مهم‌ترین مسأله عشق است. مهم است که شما چیزی که دوست دارید و کاری که دوست دارید را انجام دهید. من هم همین کار را می‌کنم. بعضی وقت‌ها از آموزش به کودکان هم لذت می‌برم. اگر همان لحظه کاری را بخواهم، انجام می‌دهم. متأسفانه باید بگویم که من آدم خوش شانسی هستم چون کاری که دوست دارم را انجام می‌دهم. اگر از آدم‌هایی که تا مرز مرگ می‌روند سؤال کنید چه چیزی را از زندگی دوست نداشتند؟ می‌گویند از فرصت‌ها استفاده نکردیم و در مرحله دوم می‌گویند وقت بیشتری با خانواده نگذراندیم. به نظرم زندگی یعنی چیزی که دوست دارید را انجام بدهید نه اینکه چیزی که مردم می‌گویند را زندگی کنید. من هیچ‌وقت به حرف مردم اهمیت ندادم.
ارسال دیدگاه