با شیطنت کودک در مهمانی‌ها چه کنیم؟
تهران (پانا) - گاهی کودکی که در منزل رفتار آرامی دارد با حضور مهمان یا در خانه دیگران رفتار‌های نامناسبی را مرتکب می‌شود که مواجهه درستی را می‌طلبد.
موارد بسیاری وجود دارد که کودک در محیط خانه رفتار آرام و منطقی دارد؛ اما به محض ورود شخص غریبه یا رفتن به مهمانی، تغییر ناگهانی در رفتار‌های کودک ایجاد می‌شود و کار تا جایی ادامه پیدا می‌کند که والدین در برابر رفتار‌های کودک مستاصل می‌شوند و نمی‌دانند واکنش مناسب چیست؟
در این مطلب به زمینه‌های این مشکل و راه‌های رفع آن پرداخته می‌شود.
چرا بچه‌ها این چنین رفتار می‌کنند؟
رفتار‌های نامناسب کودک در برابر افراد غریبه می‌تواند دلایل بی‌شماری داشته باشد؛ اما اغلب کودکان به این دلایلی که در ادامه می‌آید، تغییر رفتار می‌دهند:
جلب توجه؛ اولین دلیل می‌تواند جلب توجه باشد. هنگامی که کودک از راه‌های مناسب و اجتماع‌پسند قادر به جلب توجه اطرافیان نیست، به ناچار از راه‌های نادرست توجه اطرافیان را جلب می‌کند.
راهکار: پس در گام اول همیشه به رفتار‌های درست و سازنده کودک توجه کنید تا از طریق منفی از شما توجه طلب نکند.
سخت‌گیری در منزل؛ علت بعدی سخت‌گیری‌های بیش از اندازه والدین در منزل است که اجازه هرگونه راحتی و کنجکاوی را از کودک می‌گیرد و برای جبران این سخت‌گیری، کودک در منزل دیگران کنجکاوی‌های خود را ارضا می‌کند، چون در این شرایط والدین به دلیل رودربایستی قادر به تنبیه یا تصحیح رفتار فرزند خود نیستند و فرزندان کمال استفاده را از این شرایط می‌برند.
راهکار: تا حد امکان شرایط آزادی رفتار را در منزل برای کودکان خود فراهم کنید تا در منزل اطرافیان راحت‌تر آن‌ها را کنترل کنید. حال به قسمت مهم‌تر ماجرا می‌پردازیم.
در صورت بدرفتاری در حضور دیگران، چگونه کودک را کنترل کنیم؟
برای جلوگیری از آسیب به عزت‌نفس و اعتماد به‌نفس کودک، مدیریت اوضاع و شرایط توسط والدین بسیار حائز اهمیت است.
۱) شناسایی رفتار نادرست؛ تشخیص سریع و فوری رفتار ناپسند یا گستاخانه کودک و اعلام آن به کودک با صدای آرام، به او اجازه می‌دهد بداند شما متوجه رفتار او هستید و رفتار او را نمی‌پذیرید.
۲) کودک را کنار بکشید؛ در صورت امکان قبل از این که کار به جا‌های باریک بکشد کودک را از دوستانش جدا کنید و به‌صورت رو در رو موقعیت را برای او توضیح دهید. این کار باعث می‌شود که از رفتار نامناسب پیشگیری شود.
۳) هشدار بدهید؛ زمانی که امکان کنار کشیدن کودک فراهم نیست، خیلی ساده به کودک اطلاع بدهید که متوجه رفتار نادرست او هستید و در اولین زمان ممکن درباره این موضوع صحبت خواهیدکرد.
۴) با صدای آرام صحبت کنید؛ به هیچ عنوان با فریاد با کودک صحبت نکنید به ویژه اگر کودک در جمع دوستان و اقوام حضور دارد. با این کار به غیر از این که خودتان را به عنوان یک والد عصبانی معرفی می‌کنید، باعث می‌شوید با جلب توجه‌ها به سمت کودک، او را شرمنده و خجالت زده کنید.
۵) از تحقیر کردن کودک بپرهیزید؛ کم ارزش کردن کودک هرگز پذیرفته شده نیست، به‌خصوص زمانی که در جمع دیگران هستید. حتی در صورتی که رفتار کودک را تایید نمی‌کنید به او احترام بگذارید، بهترین رفتار ممکن همین است.
۶) کودک را تهدید نکنید؛ تهدید کودک به تنبیه در حضور دیگران و دوستانش، مصداق کامل تحقیر کردن است و باعث می‌شود والدین دیگر به شما دید منفی پیدا کنند.
۷) درباره رفتار کودکان دیگر نظر ندهید؛ حتی اگر مطمئن هستید که سردسته رفتار نامناسب کودک، دوست او یا کودکی دیگر است، بهتر است پای او را وسط نکشید یا از سرزنش کردن او بپرهیزید.
۸) منتقد محض نباشید؛ انتقاد کردن بیش از اندازه باعث می‌شود رفتار و اعمال مناسب کودک هم به‌نظر آزاردهنده و اشتباه برسد. واژگان خود را با دقت انتخاب کنید. از جملات «تو همیشه» و «تو هیچ وقت» استفاده نکنید.
۹) از جملات کوتاه و ساده استفاده کنید؛ سخنرانی و جملات طولانی، ذهن کودک را پراکنده و مشوش و فرصتی را برای همسالان فراهم می‌کند تا در آینده از این کلمات سوءاستفاده کنند و فرزندتان را به تمسخر بگیرند.
ارسال دیدگاه