دو کارشناس رسانه مطرح کردند:
حضور اسپانسر در برخی موارد برنامهها را دچار پولشویی میکند
تهران (پانا) - دو کارشناس رسانه با حضور در برنامه «بی چارچوب» از اهمیت برنامه سازی و نقش اسپانسرها در تولید پروژه های بزرگ تلویزیونی گفتند.
مسعود مرعشی و حمید اسکندری از برنامه سازان و نویسندگان تلویزیون با حضور در برنامه «بی چارچوب» درباره آسیب شناسی پروژه های بزرگ تلویزیونی به گفتگو نشستند.
حمید اسکندری در پاسخ به سوال مجری برنامه مبنی بر اینکه برنامه ای با هزینه زیاد چه برنامه ای است؟ گفت: بحث ما با سوال خوبی بحث آغاز شد. آیا الزما برنامه با هزینه زیاد، بیگ پروداگشن است یا خیر؟
مسعود مرعشی در این باره افزود: هزینه زیاد و اینکه یک تیم تولید بزرگ داشته باشیم به نظرم میتواند باعث تولید پروژه بیگ پروداگشن شود، اما ماجرا این است که آیا بیگ پروداکشن موفقی هست یا خیر.
وی افزود: میزان مخاطب یک برنامه بستگی به هدف گذاری آن برنامه دارد. زمانی شما هدفتان از یک برنامه سرگرمی است و برنامه ساز می خواهد مخاطب را سرگرم کند و یا ممکن است آموزش و فرهنگ سازی هم در پشت این موضوع وجود داشته باشد. اگر بخش دوم باشد که فقط بیننده ملاک نیست و اینکه ما به چه قیمتی مخاطب را جذب کردیم هم مهم است و بستگی به سیاستگذاری رسانه هم دارد.
اسکندری در پاسخ به این سوال که بیگ پروداکشن به معنای هزینه بزرگ و بازگشت مالی بزرگ هم هست یا نه؟ بیان کرد: تقریبا در تلویزیون هر برنامه ای که مخاطب زیاد دارد، برنامه ای موفق است.
وی همچین درباره تاثیر اسپانسرها در روند تولیدات برنامه ها گفت: بحثی که وجود دارد این است که رسانه چه نوع بنگاهی است و چی میخرد و چی میفروشد.
وی اضافه کرد: رسانه جایی است که نگاه و توجه را به خود جلب میکند و این نگاه ها را به صاحب کالا یا صاحب قدرت میفروشد. ما در این قسمت دچار اتفاقات عجیب و غریب میشویم. اینکه ما نمیتوانیم نگاه ها را بخریم و درست بفروشیم، باعث میشود که این چرخه دچار اختلال شود.
اسکندری با اشاره به اینکه زمانی که اسپانسر حضور پیدا میکند، نگاه ها خریداری میشود، توضیح داد: بعد از این مرحله است که باید دید اسپانسر کالا را به خوبی معرفی میکند یا نه و آن جاست که باز هم به هدف خودش نرسیده است.
مرعشی در پاسخ به این سوال که اسپانسر چه میزان بر محتوای یک برنامه حق نظردهی دارد؟ گفت: ما در پروژه ها حضور اسپانسرها را داریم و حتی پروژه هایی داریم که در آن ها پولشویی اتفاق می افتد و بدون نظارت هزینه های گزافی می شود که زحمتی برای آن کشیده نشده است و می توان پولشویی را در این پروژه ها حس کرد.
اسکندری با اشاره به اینکه اگر برنامه چفت و بست نداشته باشد اسپانسر می تواند در هر بخش آن ورود کند، توضیح داد: وقتی برنامه ساز باشید اسپانسر نمیتواند در جایی از برنامه دخالت کند، چون زمانی که چیزی در برنامه را تغییر دهد، همه برنامه تغییر می کند ولی اگر برنامه سازی بلد نباشید، پول بزرگ هزینه میشود و خروجی خوبی هم نخواهد داشت.
مرعشی در پاسخ به این پرسش که حضور سلبریتی ها در یک برنامه چه میزان میتواند تاثیرگذار و نجات دهنده باشد؟ گفت: استفاده از سلبریتی ها یک ویژگی دارد که باعث می شود در بعضی از موارد جلوتر باشید چون در بعضی از موارد شخصی را وارد پروژه میکنید که محبوب و شناخته شده است و از این امکان استفاده میکنید که برنامه را جذاب تر کنید، اما در بسیاری از پروژه هایی که ما در داخل کشور داریم بدون فکر از این افراد استفاده میشود.
وی افزود: به طور مثال بسیاری از سلبریتی ها را به عنوان مجری در یک برنامه ای قرار میدهیم که بدون هیچ استعدادیابی در حوزه اجرا در این برنامه ها حاضر شده اند که هیچ آورده ای جز چهره شاخص ندارند.
اسکندری در ادامه این بحث افزود: اگر بخواهیم به استفاده موافق از سلبریتی ها هم اشاره کنیم، می توانیم به برنامه «کتاب باز» اشاره کنیم که با توجه به موضوع برنامه که جذب مخاطب برای آن سخت است، با استفاده از سلبریتی ها توانسته موفق عمل کند.
مرعشی درباره نقش سلبریتی ها در انتخابات یک برنامه نیز توضیح داد: به طور مثال برنامه هایی داریم که زور سلبریتی به ایده پردازان و طراحان برنامه چربیده و متاسفانه به دلیل کم دانشی و خودخواهی آن سلبریتی برنامه با شکست مواجه شده است.
اسکندری با اشاره به اینکه دستمزد نویسنده یک برنامه که مهم ترین رکن آن است از همه کمتر است، بیان کرد: متاسفانه دستمزد نویسنده در ایران اصلا مبحث مهمی نیست تا جایی که نویسنده مجبور میشود برای امرار معاش همزمان چند پروژه داشته باشد که این به برنامه لطمه وارد می کند. ما چون نمیخواهیم به روایت بپردازیم به ظواهر دقت میکنیم و در نهایت میگویم به بیگ پروداکشن و سلبریتی روی می آوریم.
مرعشی در پایان با ارایه پیشنهاد خود گفت: پیشنهاد من این است که مدیران این نگاه را داشته باشند که بخشی از هزینه پروژه را برای تیم تولید، نویسندگان و تحقیق استفاده کنیم و فکر نکنیم نویسنده نقشی مهمی ندارد. علاوه بر آن، برای این افراد هویت قائل شویم و به آن ها اهمیت دهیم تا بتوانیم پروژه ای درخور، تولید کنیم.
ارسال دیدگاه