گلایه باغدارسنندجی که ۲ هکتار از باغش را قلع و قمع کردند
چرا پس از 8 ماه مقصران تخریب باغم را پیدا نمی‌کنند
تهران (پانا) - بیش از هشت ماه از روزی که فیلم گریه باغدار سنندجی در فضای مجازی دست به دست شد، می‌گذرد اما هنوز خدامراد زارعی سوگوار قلع و قمع درختان یازده ساله‌اش است و چشمانی پر از اشک دارد و پیگیر مقصران نابودی باغش است.
خدامراد زارعی، کشاورز و باغدار روستای «گزنه» در ۱۵ کیلومتری سنندج است. ۵۱ سال سن دارد. با گریه ماجرای نابودی درختان باغ خود را که از روز حادثه تاکنون صدها بار مرور کرده، برای بار دیگر مرور می‌کند و به خبرنگار پانا می‌گوید: «۱۱ فروردین ماه امسال بود که برای خرید مایحتاج زندگی به همراه فرزندم از باغ بیرون رفتم و وقتی به باغ برگشتم، دیدم بخش زیادی از درختان باغ نابود شده و با تبر به جان باغ میوه افتاده‌اند.»
این باغدار که از جانبازان دوران دفاع مقدس است، ادامه می‌دهد: «یازده سال پیش، جهاد کشاورزی زمینی را در طرح طوبی در اختیارم گذاشت تا آن را آباد کنم. یازده سال زحمت کشیدم تا بالاخره باغ آباد شد و به تملک من درآمد اما زحماتم یک شبه نابود شد. یعنی فرد یا افرادی دو هکتار از باغ را تخریب کرده بودند. لوله‌های باغ و استخر باغ را هم تخریب کردند.»
او ادامه می‌دهد: «دو هزار و ۶۷۸ درخت میوه را نابود کرده بودند. با پلیس تماس گرفتیم. آمدند و صورت جلسه کردند. قول دادند تا مقصران را دستگیر کنند.»
وقتی فیلم گریه خدامراد که بالای سر درختانش زاری می‌کرد، در شبکه‌های اجتماعی منتشر شد، خیلی‌ها برای کمک اعلام آمادگی کردند اما او نپذیرفت. می‌گوید: «بعد از آن اتفاق، به صدا و سیمای استان دعوت شدم و آنجا مبلغی به عنوان کمک به من اهدا شد اما کمک را نپذیرفتم و برای خرید دستگاه اکسیژن‌ساز به بیمارستان سنندج اهدا کردم. با اینکه فقط ۴ میلیون و ۸۰۰ هزار تومان حقوق ماهانه دارم و باید ۸ نفر را اداره کنم اما کمک‌ها را نپذیرفتم حتی هفت کشور هم برای کمک اعلام آمادگی کردند اما هیچ کمکی را به خاطر سربلندی کشورم نپذیرفتم.»
این باغدار معتقد است که اگر مسئولان نیروی انتظامی و قوه قضاییه با دستگاه نقطه‌زن، برای عوامل تخریب باغش ورود کنند، می‌توانند مقصران را پیدا کنند. می‌گوید: «ابتدا ماموران آگاهی سنندج گفتند طبق شواهد، تخریب باغ کار ۶ نفر است اما ماموران بعدی گفتند کار هشت نفر است ولی بازهم مقصران پیدا نشدند.»
او که اکنون بعد از هشت ماه از بی‌نتیجه ماندن پرونده‌اش، عاجز و درمانده شده و با گلایه می‌گوید: «قبل از انتخابات خیلی‌ها وعده رسیدگی به پرونده و به نتیجه رسیدن پرونده‌ام را می‌دادند اما بعد از انتخابات همه فراموش کردند.»
خدامراد اکنون فقط یک درخواست دارد و آنهم پیدا شدن مقصران تخریب باغش است. با بغض می‌گوید: «روزانه ۲۷ قرص می‌خورم. در این هشت ماه جلسات دادگاه را شرکت کرده‌ام و هر روز سرگردان برای پیگیری پرونده شده‌ام حتی تهدید هم شده‌ام. در این هشت ماه من را پاس می‌دهند و می‌گویند صبور باش. وقتی پرونده‌ام به نتیجه نمی‌رسد، می‌گویم دوران ما تمام شد.»
این باغدار با آه و تاسف ادامه می‌دهد: «مسئولان وعده دادند که مجرمان را در اسرع وقت شناسایی می‌کنند اما هنوز هیچ اتفاقی نیفتاده و قسمت‌هایی که تخریب شده هنوز درست نشده. ۹ سال باید زحمت بکشم تا دوباره باغ آباد شود. از رئیس قوه قضاییه درخواست می‌کنم که پرونده من فراموش نشود. چرا باعث و بانی تخریب درختانم پیدا نمی‌شود. این درختان فقط برای من نبوده بلکه درخت سرمایه ملی است. برای عموم است. برای محیط زیست است.»
در پایان صحبت‌هایش بازهم بغض می‌کند و می‌گوید: «فقط یک درخواست از مسئولان دارم که عاملان تخریب باغم را معرفی کنند.»
ارسال دیدگاه