خواب رفتن عضلات خطرناک است؟

به‌گزارش آخرین خبر، معمولا وقتی مدت زیادی می‌نشینیم یا می‌ایستیم ناگهان متوجه شویم که یکی از پاها کار نمی‌کند! به اصطلاح پای ما خوابش برده است و برای مدتی عضو خواب رفته را نمی‌توانیم حرکت دهیم. فیزیولوژیست‌های ورزشی در آمریکا درباره این موضوع تحقیقاتی انجام داده‌اند تا دلیل و راه پیشگیری از آن را نشان‌ دهند:

فرماندهی و قطع ارتباط
آن‌ها متوجه شدند مغز چگونه با قسمت‌های مختلف بدن ما ارتباط برقرار می‌کند وقتی پای شما به خواب می‌رود، یعنی مشکلی در ارتباط مغز و ماهیچه‌های آن ناحیه وجود دارد. محققان دانشگاه می‌سی‌سی‌پی معتقدند هر بار که تصمیم می‌گیرید بدن خود را حرکت دهید، چه این حرکت ایستادن باشد یا راه رفتن یا ورزش کردن، مغز پیام‌هایی را به ماهیچه‌های شما ارسال می‌کند تا از حرکت صحیح آن‌ها مطمئن شود. وقتی مغز نتواند با یک عضله یا گروهی از عضلات ارتباط برقرار کند یا به عبارتی صحبت کند، ممکن است اتفاقات عجیبی رخ دهد؛ از جمله این که قسمتی از بدن احساس عجیب خواب رفتن یا «پارستزی» می‌کند.

اشتباه رایج ما
برخی از ما فکر می‌کنیم چون دست یا پای خود را جمع کرده‌ایم و خون کافی به رگ‌های ناحیه نمی رسد، دچار خواب رفتگی شده‌ایم اما این درست نیست و در واقع وقتی پای شما به خواب می‌رود به این دلیل است که اعصابی که مغز را به پا ارتباط می‌دهند به دلیل شکل نامناسب وضعیت شما فشرده می‌شوند.

اگر عصب‌ها برای مدتی فشرده بماند، حس چندانی در پای خود نخواهید داشت زیرا نمی‌توانند پیام‌های عادی خود را درباره این‌که پا، چه حسی دارد یا چگونه حرکت می‌کند به مغزتان برسانند.
علامت حس گرفتن دوباره هنگامی‌که دوباره شروع به حرکت می‌کنید، فشار روی عصب‌ها برداشته می‌شود و شما احساس «سوزن سوزن» شدن در پایتان می‌کنید. این احساس تنها برای چند دقیقه ادامه خواهد داشت و سپس همه چیز عادی می‌شود.

چه مشکلاتی باعث پارستزی می شود؟
«پارستزی»، به دلیل تغییر در این اعصاب یا مسیرهای عصبی اتفاق می افتد. این تغییرات می‌تواند موقتی باشد، مثلاً اگر داروهای خاصی مصرف می‌کنید یا ویتامین B کافی دریافت نمی‌کنید. آسیب عصبی می‌تواند منجر به پارستزی دایمی شود. شرایطی که ممکن است باعث آسیب عصبی شوند عبارت اند از دیابت، سندروم تونل کارپل، سکته مغزی و ام اس.

درمان
درمان بستگی به این دارد که چه چیزی باعث« پارستزی» شما شده است. ممکن است نیاز به افزایش میزان ویتامین B در خون خود داشته باشید. پارستزی دایمی ممکن است با داروهای اعصاب بهتر شود. اگر دیابت دارید، متخصص دیابت می تواند به شما در کنترل سطح قند خون کمک کند. اگر پارستزی ناشی از سندروم تونل کارپال دارید، ممکن است پزشک شما آتل یا جراحی را توصیه کند.

نکاتی برای پیشگیری از خواب رفتن
- مرتب وضعیت نشستن خود را تغییر دهید.
- برای مدت طولانی پاهای خود را روی هم قرار ندهید.
اگر شغل شما به‌گونه‌ای است که برای مدت طولانی در یک حالت باقی می‌مانید فراموش نکنید هر چند وقت یک‌بار چند حرکت نرمشی ساده انجام دهید. می‌توانید برای یادآوری ساعت خود را کوک کنید تا هر ساعت به شما بگوید وقت حرکت کردن است.