گروه تئاتر «شب بخیر، و روزبخیر...» در گفت‌وگو با پانا:
گارد نداریم، اما تله‌تئاتر آلترناتیو تئاتر نیست
تهران (پانا) - در یک صبح نزدیک به ظهر پاییزی به نمایش تمرین تئاتر «شب بخیر، و روزبخیر...» رفتم و در جمع صمیمانه چهارنفره جوان‌های تازه‌نفس تئاتری از روزهای کرونایی که بر تئاتر گذشت گپ زدیم و نظرشان را درباره آلترناتیوی به نام «تله‌تئاتر» پرسیدم.
«بابک حجری» کارگردان تئاتر «شب بخیر، و روز بخیر...» در گفت‌وگو با پانا با اشاره به اینکه این تئاتر یک کار اقتباسی است، عنوان کرد: «این تئاتر از کتاب کارلوس فوئنتس الهام گرفته شده و همراه با گروه متن را چندین بار خواندیم تا بتوانیم اجرا کنیم. اکنون در حال تمرین هستیم و اواخر آبان ماه بازبینی داریم. احتمالاً حدود ۲۰ یا ۲۱ آذر اجرا در سالن هیلاج اجرا خواهیم داشت.»
حجری: هر رمان جذابی که می‌خوانم روی صحنه تصورش می‌کنم
کارگردان تئاتر «شب بخیر، و روزبخیر...» درباره سختی‌های تمرین تئاتر در شرایط کرونا گفت: «در دوره‌هایی که به دلیل مسئله کرونا خیلی نگرانی جدی بود و خیابان و اتوبان‌ها خالی بود، ما هم ناگزیر کار را تعطیل کردیم ولی بعد از عبور از این پیک‌ها و تعطیلی‌ها هرطور شده جایی برای تمرین پیدا می‌کردیم اما همین تمرین نکردن در این مدت دچار فرسودگی و پوسیدگی می‌شد.»
حجری درباره نحوه انتخاب این نمایشنامه اظهار کرد: «برای من اینگونه است که وقتی ادبیات داستانی موردعلاقه‌ام را می‌خوانم ناخودآگاه آن را روی صحنه تصور می‌کنم و تخیل آن برایم جذاب است، بطوریکه دلم می‌خواهد این اتفاق را روی صحنه به‌صورت واقعی دربیاورم.»
رمضانی نژاد: این نقش برایم چالش جدی بود
«سارینا رمضانی نژاد» یکی از بازیگران نقش اصلی این تئاتر درباره نقشی که ایفا می‌کند، گفت: «نقش آئورا کاملاً با من متفاوت است و این یک چالش جدی برای من بود. وقتی متن داستان کوتاه را خواندم بسیار الهام گرفتم و البته نوع کار آقای حجری را هم می‌دانستم و برای من بسیار قابل‌پذیرش بود. ویژگی شاخص این نقش، دختر آزاد و رهایی است که ارتباطش باشخصیت‌های دیگر هم جالب است.»
ابوذر فرهادی: بازیگری برایم یک کنشگری درونی است
«ابوذر فرهادی» بازیگر نقش مونترو درباره اولین مواجه اش با این نمایش گفت: «اولین مواجه من با این نمایش اینگونه بود که به سبب شناخت بابک حجری و همکاری‌های متعددی که با وی داشتم و در کارهایش بازی کرده‌ام، می‌دانستم کارگردان آرام و حرفه‌ای است و البته می‌دانستم بابک حجری اجازه نمی‌دهد بازیگرش در بازی خودش را تکرار کند. از دل گفت‌وگوها تلاش می‌کنیم نتیجه خوبی دربیاید.»
وی افزود: «این کارکتر تاریخ‌دانی است که به بهایی قرار است خاطرات یک ژنرال زنده را بازنویسی کند و این تاریخ‌دان وارد این خانه شده و اتفاقات دیگری برایش رقم می‌خورد.»
«ابوذر فرهادی» که تجربه بازی در فیلم‌های سینمایی را نیز دارد درباره تفاوت بازی در فیلم و تئاتر اظهار کرد: «در هر انتخابی، بخشی خود فرد است و بخشی شرایط و تشکیلاتی که اجازه بدهد فرد کارش را با فراغ بال انجام دهد یا خیر. از آنجاییکه تئاتر در ایران سامانمندی ندارد تا بازیگر با خیال راحت از آن ارتزاق کند و ناگزیر گاهی به سینما کوچ می‌کند. به‌هرحال برای من ماهیت بازیگری و کنشگری یک جذابیت شخصی و درونی دارد.»
وی افزود: «برای من بازیگری از تئاتر شروع می‌شود و دقیقاً مانند یک مادر است و برگشت همه ما به سمت آن است. سینما هم قطعاً جذابیت‌های خودش را دارد. لحظه اجرا در تئاتر به دلیل هم نفس شدن با مخاطب برای بازیگر بسیار جذاب‌تر است، اما صنعت سینما به دلیل قطع و وصل‌های مکرری که دارد قاعدتاً جذابیتش کم می‌شود.»
نوری: بازیگری برایم هدف است
«پرستو نوری» یکی دیگر از بازیگران این تئاتر اظهار کرد: «وقتی رمان را خواندم این کارکتر برایم جذاب بود چون یک پیرزن صاحب‌خانه‌ای است که اگر از بیرون نگاه کنیم به خاطر مرموز بودنش خیلی نمی‌توان وی را شناخت.»
وی درباره شغل بودن بازیگری گفت: «برای من بازیگری یک هدف است و از روی علاقه به این حرفه نگاه می‌کنم.»
آیا بازیگری تئاتر، شغل است؟
در ادامه از بابک حجری درباره شغل بودن یا نبودن تئاتر گفت: «اگر تعریف از شغل حرفه‌ای باشد که در قبال آن قرار است پولی گرفته شود که زندگی بچرخد قاعدتاً شغل نیست. با این تعریف به‌جز گروه خاصی که دائم سرکار هستند و خب فروش یک نمایش را به‌واسطه اسم و شهرت شان تضمین می‌کنند قاعدتاً دستمزد قابل‌توجهی می‌گیرند ولی عموماً بچه‌هایی که کار تجربی تئاتر انجام می‌دهند برای گذران زندگی درآمد آنچنانی ندارند.»
وی درباره نوع نگاه بازیگران مبنی براینکه حرفه تئاتر را شغل ثابت نمی‌دانند، گفت: «این نوع نگاه از سوی بازیگران تئاتر که عموماً تئاتر را شغل نمی‌دانند برآمده از یک درد است زیرا معاش آن هنرمند تأمین نمی‌شود اما این حرف و نگاه خیلی روی نگاه سیاست‌گذار در سطح کلان اثر نمی‌گذارد.»
نگاه تئاتری‌ها به دغدغه تله‌تئاتر
از گروه تئاتر «شب بخیر، روز بخیر...» درباره نوع نگاه شان به مقوله‌ای به نام «تله‌تئاتر» پرسیدم. بابک حجری گفت: «قطعاً تله‌تئاتر، تئاتر نیست؛ البته از روی تعصب نمی‌گویم بلکه تجربه است. برای مثال نمایشی که روی صحنه دیده‌ایم و بعداً فیلم همان تئاتر را در تلویزیون دیده‌ایم قابل‌مقایسه نیست زیرا تئاتر کلاً برای اجرا در سالن است و اتمسفری که می‌سازد بنا را بر این دارد که آدم‌ها به سالن بیایند تئاتر را روی صحنه ببینند. البته من مشکلی با تله‌تئاتر ندارم و آن‌هم نوعی از هنر است.»
«سارینا رمضانی نژاد» درباره تله‌تئاتر گفت: «من معتقدم نباید درباره همه‌چیز گارد داشته باشیم. وقتی شرایطی مانند کرونا اتفاق بیافتد طبیعی است. به نظر من تله‌تئاتر تجربه جدیدی است و همان تئاتر نیست. در این شرایط کرونا و تعطیلی گاه‌به‌گاه سالن‌ها بودنش بهتر از نبودنش است.»
همچنین «ابوذر فرهادی» درباره تله‌تئاتر عنوان کرد: «تله‌تئاتر خودش یک اثر هنری است و بر آن شکی نیست ولی اینکه آلترناتیو مناسبی برای بچه‌های تئاتر باشد، اینگونه نیست. به نظر من ملاقات مخاطب و هنرمند در تئاتر مهم است و همین تئاتر را زنده نگه می‌دارد. در دوران کرونا همه ما به‌صورت تصویری با آشنایان مان صحبت کرده‌ایم و دیدیم که آن انرژی منتقل نمی‌شود و قاعدتاً جای ملاقات حضوری را نمی‌گیرد. البته این مثال برای درک آنچه اتفاق می‌افتد بیان شد. آنچه در مورد تئاتر مهم است این است، «مخاطب» و «بازیگران» و سنتز این ملاقات «تئاتر» است.»
«پرستو نوری» هم درباره تله‌تئاتر اظهار کرد: «من معتقدم اجراهای تئاتر مناسب مدیوم سالن است، اما تله‌تئاتر هم مدیوم خودش را دارد و فضای خودش را می‌طلبد. تله‌تئاتر یک تجربه است و باید یک تجربه نو حساب شود و فرم و کنش تازه‌ای برایش ساخت.»
عوامل تئاتر «شب بخیر، و روزبخیر...» عبارت‌اند از:
کارگردان: بابک حجری؛ گروه کارگردانی: فرنوش نادرپور / مهناز فراتی؛ برنامه‌ریز: زینب شعبانیان؛ بازیگران: ابوذر فرهادی، سارینا رمضانی نژاد، پرستو نوری؛ طراح صدا: مبین بهاروند؛ ساخت تیزر و عکاس: کیارا محیطی؛ طراح صحنه و ساخت اکساسوار: نوشین مختار پور؛ مجرى طرح: جوادپورابراهیمی.
ارسال دیدگاه