آندیا یحیی پور: تمام گریه‌های زیر باران و در میان صخره‌ها واقعی بود

فیلم «در میان صخره‌ها» که ازجمله فیلم‌های منتخب سی و چهارمین جشنواره بین‌المللی فیلم کودکان و نوجوان شده است یک از سخت‌ترین لوکیشن های فیلم را در میان فیلم‌های حاضر در جشنواره دارد بطوریکه کارگردان این فیلم عنوان می‌کند «اگر می‌دانسته تا این اندازه کار سخت است، هرگز به سراغ ساخت این فیلم نمی‌رفت.»
فیلمی که به نقل از فیلم‌بردار آن برای یک لانگ شات باید ۲۰ دقیقه کوهنوردی می‌کردند و کار با دو کودک نابازیگر سخت‌تر هم شده بود اما دو کودک این فیلم بازی تماشایی از خود به‌جا گذاشتند.
این فیلم روایت خواهر و برادر چوپانی است که به دلیل بیماری مادر ناگزیر هستند بدون حضور پدر، گوسفندها را به چراگاهشان ببرند و در این میان برادر که مسئولیت را بر عهده داشته به ته دره سُر می‌خورد و ماجراهای بعدی این فیلم اتفاق می‌افتد.
«آندیا یحیی پور» بازیگر فیلم «درمیان صخره‌ها» یکی از درخشان ترین بازیگران کودک این دوره از جشنواره بود.
آندیا یحیی پور که کلاس چهارم است در گفت‌وگو با پانا درباره وضعیت درس خواندنش در روزهایی که این فیلم را بازی می‌کرد گفت: «واقعا بازی سختی بود و فرصت نمی‌کردم هم‌زمان درس هم بخوانم چون شبانه‌روز درگیر فیلم‌برداری بودم. حدود ۴۰ روزی از درس و مدرسه دور بودم و به‌محض تمام شدن فیلم‌برداری خود را به درس‌های کلاس رساندم.»
آندیا درباره سکانس‌هایی که در آن گریه می‌کرد، گفت: «در فیلم باید گریه‌های بی‌امان و جیغ‌های بلند می‌کشیدم. این اتفاق باید بارها تکرار می‌شد و البته برای من به دلیل سن کمی که دارم کار راحتی نبود. تمام گریه‌هایم در همه صحنه‌ها واقعی است و دائم به صحنه‌های بد و اتفاق‌های بد فکر می‌کردم تا گریه‌ام بگیرد.»
وی درباره چگونگی حضورش در این فیلم گفت: «من از میان ۵۰۰ نفر انتخاب شدم. فراخوانی در لردگان اعلام شد که بازیگر کودک می‌خواهند و رفتم و تست دادم و بالاخره انتخاب شدم.»
یحیی پور درباره لهجه لری روان خودش در فیلم عنوان کرد: «من چون لر هستم اصلاً با لهجه مشکلی نداشتم و به‌راحتی خودم با همان لهجه‌ام صحبت می‌کردم.»
یحیی پور که در این فیلم نقش خواهر کوچک‌تر را بازی می‌کند درباره برقراری رابطه خواهر و برداری در فیلم گفت: «من تک‌فرزندم و خب در این فیلم هم باید در عین دلسوزی برای برادرم درصحنه‌هایی با او دعوا هم می‌کردم. خیلی از صحنه‌های دعوای ما دو نفر واقعی بود برای مثال آن صحنه که با لگد روی پایش زدم واقعاً از دستش عصبانی بودم و آن‌قدر محکم زدم که دردش گرفت.»
وی درباره اولین تجربه بازی و حسی که دارد گفت: «در اصفهان بسیار زیاد از بازی‌ام در فیلم تعریف می‌کردند و مورد تشویق زیادی قرار گرفتم. در این فیلم در بعضی از صحنه‌ها واقعاً بازی سختی داشتم. سخت‌ترین سکانسی که بازی کردم زمانی بود که زیر باران شدید باید گریه می‌کردم و جیغ می‌زدم و علی رغم سردی زیاد هوا توانستم به‌خوبی از عهده نقشم بربیام و ازاین‌جهت بسیار خوشحالم.»