آسیب‌شناسی سینمای کودک (۹)
حمیدرضا قطبی: پخش‌کننده‌ها فیلم کودک را داخل کشوی میزشان پنهان می‌کنند
چرخ‌های سینمای کودک با حمایت آموزش‌وپرورش خواهد چرخید/ خانواده‌ها از وجود فیلم کودک بی‌خبرند چون تبلیغ درستی نمی‌شود/ سیاست‌زدگی جامعه باعث شده آدم‌های متخصص سر جای‌شان نباشند
تهران(پانا) – حمیدرضا قطبی از نبود برنامه ریزی جامع برای حمایت فیلم کودک از مرحله ساخت تا اکران شکایت دارد و عنوان می‌کند که خانواده حتی خبر ندارند که چه فیلمی برای کودک و نوجوان اکران می‌شود. وی معتقد است نهادهایی مانند آموزش‌وپرورش وقتی فیلم مورد تأییدشان در جشنواره رشد رتبه می‌آورد باید برای رساندن آن به دانش‌آموز حمایت کنند.
حمیدرضا قطبی، کارگردانی است که بزرگ‌ترها وی را با فیلم «جامه‌دران» می‌شناسند اما در آخرین کار اکران شده‌اش وارد سینمای کودک و نوجوان شد و «قطار آن شب» پس از ساخت موفق به دریافت جوایز بسیاری شد.
همپوشانی دستگاه‌های متولی مانعی برای ساخت فیلم کودک
قطبی از حال و هوای ساخت فیلم در حوزه کودک و نوجوان سخن گفت و درباره تجربه ساخت فیلم قطار آن شب گفت: «این فیلم در جشنواره کودک و نوجوان مورد استقبال قرار گرفت و بهترین فیلم جشنواره رشد هم شد اما تجربه من در این حوزه می‌گوید همپوشانی دستگاه‌ها یکی از مشکلات پیش روی سینمای کودک و نوجوان است.»
وی در گفت‌وگو با پانا گفت: «فعالیت جشنواره فیلم کودک و نوجوان به‌نوعی موازی جشنواره رشد است. البته که ممکن است تفاوت‌هایی داشته باشند اما به‌هرحال هردو به موضوع آموزش‌وپرورش کودک می‌پردازد. به نظرم همین جشنواره رشد مشخص کند قرار است چه کمکی به بچه‌ها و آموزش‌وپرورش کند. اگر قرار است فقط به متخصصین آموزش‌وپرورش کمک کند مسئله دیگری است اما وقتی برنامه و نوع این جشنواره را می‌بینیم چنین نیست و مشخص است برای آموزش کودک و نوجوان هم هست ولی کارش با جشنواره فیلم کودک و نوجوان همپوشانی دارد.»
فیلم کودک از ساخت تا اکران باید حمایت شود
حمیدرضا قطبی با اشاره به اینکه پروسه ساخت تا اکران فیلم را باید مهندسی کرد تا یک اثر بتواند مخاطب خود را پیدا کند، اظهار کرد: «فیلم من در هر دو جشنواره اول است اما خروجی آن چه شد؟ آیا به مخاطب اصلی‌اش رسید؟ آموزش‌وپرورش مناسبت‌های مختلف در دوره آموزشی یک‌ساله دارد و می‌تواند یکی از همین فرازها سینما باشد که البته جشنواره رشد به آن می‌پردازد؛ اما آموزش‌وپرورش باید از این فرصت نهایت استفاده را ببرد و موقعیتی فراهم کند تا همان فیلمی که مورد تائید خودش هست به دانش آموزش برسد نه فقط برای جنبه آموزشی و پرورشی‌اش بلکه حتی به لحاظ سرگرمی هم می‌تواند به دانش‌آموز کمک کند تا از اینکه یکسره در کلاس درس حاضر می‌شود، احساس کسالت نکند.»
فیلم کودک حمایت شود بازگشت سرمایه هم دارد
حمیدرضا قطبی با بیان اینکه فیلم‌هایی که حمایت شوند قطعاً سرمایه‌شان هم بازمی‌گردد، افزود: «من برای فیلم قطار آن شب از جشنواره رشد یک نامه حمایت از آموزش‌وپرورش گرفتم اما این نامه باید در تمام سیستم آموزش‌وپرورش بچرخد تا همه سطوح آن مطلع شوند و فیلم برگزیده به نمایش گذاشته شود. از بالا حرکت و دستور هست اما به مرحله اجرا که می‌رسد چون اطلاع‌رسانی خوبی انجام نمی‌شود، مانع وجود دارد و این در حالی است که تا دورترین بخش آموزش‌وپرورش بهتر است بداند فیلمی که در جشنواره رشد تائید شده است قاعدتاً با چارچوب‌های آموزش‌وپرورش هماهنگی دارد و بر پرورش آن دانش‌آموز موثر است.»
قطبی افزود: «آموزش‌وپرورش اگر از فیلم‌های خودش حمایت کند قطعاً می‌تواند هم به گردش اقتصادی سینمای کودک کمک کند و هم برای خود آموزش‌وپرورش سرمایه معنوی و مادی می‌شود. باید برنامه‌ریزی درستی باشد تا دانش آموزان با همراهی والدینشان برای تماشای فیلم مناسب خودشان به سینما بیایند تا چرخ های سینمای کودک هم بچرخد.»
سیاست زدگی جامعه باعث شده آدم‌های متخصص سر جای‌شان نباشند
قطبی با اشاره به سیاست زدگی جامعه و تأثیر آن بر سینما اظهار کرد: «غلبه سیاست بر همه مسائل جامعه باعث شده متخصصین به حاشیه رانده شوند و آدم‌هایی که صلاحیت دارند سر جای اصلی‌شان نباشند. گاهی می‌بینیم یک کار فرهنگی که قرار است انجام شود چون متولی آن کار ذره‌ای تخصص ندارد شروع می‌کند به نقد و بررسی و تازه از صفر می‌خواهد شروع کند در حالیکه تجربه اندوخته‌ای وجود دارد که باید استفاده شود. وجود این نوع اندیشه اجازه تحول در کار فرهنگی را نمی‌دهد و همین می‌شود که می‌بینیم تئاتر و سینما هم تعطیل شده‌اند چه برسد سینمای کودک و نوجوان که دیگر وجود ندارد.»
پخش‌کننده‌ها فیلم کودک را داخل کشوی میزشان پنهان می‌کنند
حمیدرضا قطبی درباره حمایت‌های متولیان دیگر سینما از حوزه کودک و نوجوان گفت: «یکی دو سال پیش پخش‌کننده‌ها و سینماداران موظف شدند هرسال یکی دو فیلم را از حوزه کودک اکران کنند اما چیزی عوض نشد زیرا حالت دستوری داشت. به آنها دستور می‌دهند این کار را انجام دهند و آنها هم قبول می‌کنند. یکی دو فیلم کودک را دست می‌گیرند اما وقتی می‌روی داخل سالن سینما می‌بینی می‌گویند فیلم کودک مشتری نداشت در نتیجه فیلم دیگری که خواهان بیشتری دارد را پخش می‌کنیم و به‌راحتی فیلم را به داخل کشوهای میزشان می‌برند. آنها فقط دنبال این هستند که چندنفری را به سالن سینما بکشانند و حتی شده به مخاطب می‌گویند این فیلم چندان جالب نیست و افراد را تشویق می‌کنند که بروند و فیلم دیگری را ببینند برای اینکه زودتر این فیلم را به کف فروش نرسیده را حذف کنند.»
وی افزود: «حتی فارابی هم که می‌خواست گروه اختصاصی تعیین کند که در حوزه فیلم کودک برنامه‌ریزی کنند و مدارس را تشویق کنند که به سمت فیلم‌های کودک بیایند آنها هم کارکرد درستی نداشت و اتفاق ویژه‌ای در آن نیافتاد.»
خانواده‌ها از وجود فیلم کودک بی‌خبرند چون تبلیغ درستی نمی‌شود
قطبی گفت: «اگر اراده‌ای باشد همین الان وزارت آموزش‌وپرورش و ارشاد با هم یک هماهنگی صورت دهند تا وقتی فیلم‌های مورد تأییدشان در جشنواره فیلم کودک و نوجوان و جشنواره رشد رتبه آورد آن فیلم‌ها را بالا بیاورند و به تبلیغش کمک کنند. فرصتی بدهند مخاطب از وجود چنین فیلمی مطلع شود نه اینکه در بدترین ساعت ممکن تلویزیون به آن فیلم آگهی بدهد. این فیلم‌ها بخشی از سرمایه ملی است باید برای کار فرهنگی وقت گذاشت و برنامه‌ریزی کرد. مردم باید بدانند چنین فیلمی وجود دارد. شما فیلم خوب را به مردم نشان دهید و اطلاع دهید ببینید سرمایه در فیلم کودک و نوجوان برمی‌گردد یا نه.»
مروری بر دغدغه‌های فیلم‌سازان حوزه کودک
«نادره ترکمانی» فیلم‌ساز دغدغه‌مند حوزه فیلم کودک و نوجوان معتقد است، نهادهای متولی حوزه کودک بودجه دارند اما تکلیفشان با خودشان مشخص نیست و ناهماهنگی میان نهادهای متولی باعث افول سینمای کودک در ایران شده است.
«غلامرضا رمضانی» کارگردان و فیلم‌نامه‌نویس حوزه کودک و نوجوان نیز معتقد است سیاست‌گذارهایی که در امور صنفی هستند، باید فیلم‌هایی از همه گونه‌های اجتماعی و پلیسی و جنگی و همچنین ژانر کودک و نوجوان داشته باشند و منتظر فروش میلیاردی در حوزه کودک و نوجوان نباشند.
«رهبر قنبری» کارگردان و تهیه‌کننده، سینمای کودک در ایران را مرده خطاب کرد و عنوان کرد که چطور سالن‌های سینمایی که مخصوص پخش فیلم‌های کودک هستند این روزها به فکر پخش فیلم‌های تجاری هستند و از مسئولین درخواست کرد که ۱۲ سالن سینمایی فیلم‌های کودک را بازگردانند.
«اسماعیل براری» کارگردان و تهیه‌کننده سینمای ایران از حال بد فیلم‌سازی در حوزه کودک، علی‌رغم مشخص بودن راهکارهای حل مشکلات آن سخن گفت و عنوان کرد که چرخه سینمای کودک متوقف‌شده است و تنها از لاشه آن پرچمی ساخته‌شده تا از آن شیر نفت کذایی بودجه‌ای گرفته شود.
«مسعود کرامتی» عضو سابق شورای سیاست‌گذاری و راهبری سینمای کودک و نوجوان معتقد است سینمای کودک مرده و فقط استخوان‌هایش مانده است و این موضوع فقط برای همین مصاحبه‌هایی است که گاه‌گاهی انجام می‌شود. در نهایت شوراهایی که گاه‌گاهی تشکیل می‌شود و دورهم گپی می‌زنند و چایی می‌خورند.
«مجید مجیدی» از فیلم‌سازان مطرحی است که در تمامی آثارش دغدغه مسائل کودکان و نوجوانان را دارد. مجیدی درباره افول سینمای کودک و نبود انگیزه فیلم‌سازان برای فعالیت در ژانر کودک از نبود نهادهای حامی سخن گفت و عنوان کرد که این نهاد متولی چون کار فرهنگی انجام می‌دهد قاعدتاً نباید چشمداشتی به بازگشت سرمایه‌اش داشته باشد.
«رضا فیاضی» که از قدیمی‌های حوزه فیلم کودک و نوجوان است عنوان می‌کند که چطور سینمای کودک بدون حامی مانده است و در حال مردن است. وی معتقد است وقتی نه زمان پخش مناسب به فیلم کودک می‌دهند و نه هیچ حمایت دیگری می‌شود طبیعی است که تهیه‌کننده‌ها از فعالیت در حوزه کودک دلزده شوند.
«علی قوی تن» ، کارگردان و تهیه‌کننده سینمای ایران از خرید ارزان قیمت فیلم‌های ساخته شده در ژانر کودک توسط صداوسیما شکایت دارد و علت اصلی کاهش آثار تولیدی حوزه کودک را در نبود حمایت کافی در هنگام پخش این آثار برای رسیدن به مخاطب اصلی‌اش بیان می‌کند.
ارسال دیدگاه