یک شاعر ادبیات آئینی و عاشورا و ادبیات فارسی:
نحوه برگزاری مجالس عزاداری امامحسین(ع) از گذشته تاکنون
رودهن(پانا)- یک شاعر ادبیات آئینی و عاشورا و ادبیات فارسی با بیانی ساده نحوه برگزاری مجالس عزاداری امام حسین (ع) را از گذشتههای دور تا به حال را به تصویر اذهان میکشاند.
وقایع و اتفاقات روزگار برای تاریخی شدن و ماندگاری در دفتر خاطرات زمان، مسیری پر پیچ و خم طی میکنند تا تاریخ را رقم بزنند، تاریخ عاشورا ماندگارترین تاریخ بشر است که دفتر خاطرات زمان آن را پر رنگ تر و برجسته تر از سایر خاطراتش ثبت کرده است. برای بیان خاطرات تاریخ به کودکان و نوجوانان در این پیچ و خمها، زبانی ساده نیاز است تا در یک میانبر، تاریخ را مرور کرد تا آن ها سریع تر و بهتر به اصل و هدف آن خاطرات پیببرند.
دکتر محمدرضا سنگری، شاعر ادبیات آئینی و عاشورا و ادبیات فارسی، با زبانی ساده از تاریخ عاشورا عنوان کرد: ۱۳۸۲ سال پیش میشود. محرم ۶۱ هجری، معادل سال ۵۹ هجری شمسی در کربلا اتفاقی افتاد که در آن رویداد حضرت اباعبدلله الحسین (ع) و یاران پاک باز او به دست ۳۳ هزار نفر از لشگر یزید و عبیدالله بن زیاد که به فرمامدهی عمربن سعد در کربلا جمع شده بودند، یاران و خانواده حضرت اباعبدالله الحسین(ع) را به شهادت رساندند و زنان و کودکانی را که باقی ماندند به اسارت گرفتند و به سمت کوفه و شام بردند.
او افزود: بعد از آن حادثه، کربلا مورد توجه همگان قرار گرفت و برای آن شعر سرودند و مجلس گرفتند، البته تلاش بنی امیه یعنی دشمنان اهل بیت (ع) این بود که مجلس برپا نشود، کربلا مطرح نشود، اما شیعیان آرام ننشستند و شروع کردند از کربلا سخن گفتن و ستمها و بیدادگریهای بنیامیه را بیان کردن.
سنگری بیان کرد: برنامههای محرم از همان زمان شروع می شود و باید بگوییم اولین مجالسی که برگزار شد تا حقانیت امامحسین(ع) معرفی و ظلم و چهره سیاه بنیامیه آشکار شود از همان کوفه و شام آغاز شد که حضرت زینب(س) هم در کاخ عبیدالله و هم در کاخ یزید در شام، ستمگریهای دشمنان را آشکار و حقانیت و مظلومیت خانواده خود را بیان کرد.
شاعر ادبیات آئینی و عاشورا و ادبیات فارسی تصریح کرد: اما چند سال بعد شخصیتی به نام مختار ثقفی قیام کرد تا انتقام خون شهدای کربلا را بگیرد، او در کوفه و در سال ۶۶ هجری یعنی ۵ سال بعد از واقعه کربلا به انتقامگیری از جنایتکاران کربلا پرداخت، بعد از واقعه کربلا و بازگشت کاروان اسرا اولین جلسات عزاداری که تشکیل شد، جلساتی است که مختار بوجود آورد، پس از آن سالهای سال خاموش بود یعنی اجازه نمیدادند شیعیان محرم را گرامی بدارند و برای امام حسین (ع) سوگواری کنند و مجلس برپا کنند تا حدود قرن چهارم هجری حدود سال ۳۵۲، که اتفاقاتی در بغداد افتاد و شیعیان فرصت پیدا کردند تا سوگواری کنند و با تعطیل کردن مغازهها و بیرون آمدن از منازل، راهپیمایی و نوحه سرایی کنند و این اولین راهپیمایی برای عزاداری در محرم بود.
سنگری خاطرنشان کرد: آن دوره که در عصر عضدالدوله دیلمی بود با وجود مخالفتهایی که وجود داشت، برپایی مجالس عزاداری، دوام چندانی نداشت، در آن دوره در عزاداریها درگیریهایی وجود داشت که موجب شد دوباره مجالس عزاداری خاموش شوند تا براساس گزارشی که در کتاب مثنوی مولوی داریم در حلب جلساتی برگزار شد، بر اساس گزارش مولانا، در حلب واقع در سوریه، مردم برای عزاداری بیرون می آمدند و بر سر و سینه می زدند و یاد فاجعه کربلا و شهادت مظلومانه امام حسین(ع) و یاران و خانواده پاکشان را زنده نگه میداشتند.
او اضافه کرد: بعد از آن دوباره امکان برگزاری مجالس عزاداری از مردم گرفته شد تا دوره صفویه و قاجاریه و سپس پهلوی که مجالس آرام آرام به اوج خود میرسند و مجالس تعزیه به آنها افزوده میشوند، دستههای سینهزنی و زنجیرزنی به حرکت در میآیند تا به روزگار ما میرسند. این یک تصویر کوتاه و اجمالی از نحوه برگزاری مجالس عزای امام حسین (ع) از گذشتههای دور تا به حال است.
خبرنگار دانشآموز: کوثر شهرباف
ارسال دیدگاه