نگرش به هنر موسیقی در ایران بسیار تعصبی است

فرهنگ و هنر در طول تاریخ همیشه آگاه ساز و روشنگر بوده اند و با نگاهی به تاریخ به این مهم می‌رسیم که آموزش موسیقی از قرن ها پیش از میلاد مسیح در تاریخ رواج داشته است. از زمان تمدن بابل (میان رودان) تا به امروز به جدیت می توان گفت که موسیقی در پیشا تاریخ به شدت ارزشمندتر بوده است. با مطالعه در تاریخ می‌بینیم که در تمدن هایی از قبیل هند، تمدن جزیره کرت و یونان به شدت بر تحصیل در موسیقی تاکید شده است و جوانان به تحصیل موسیقی می پرداختند. با این پیشینه تاریخی به مقام و منزلت آموزش موسیقی پی می‌بریم اما بحث ما آموزش موسیقی در ایران در قیاس با خارج از مرزهای این مرز و بوم است.
مشکل اساسی و ریشه ای در جامعه موسیقی ما نوع «دید» یا «دیدگاه» است. متاسفانه نگرش به هنر موسیقی در ایران بسیار تعصبی (نسبت به یک معلم و یا یک مکتب خاص) و عدم وجود مطالعه و تحقیق در موسیقی است.
من سال ها هم در داخل ایران و هم در خارج از ایران در دانشگاه و مدارس موسیقی به تدریس مشغول بوده و هستم. این مشکل تا حدی در اروپا هم وجود دارد اما به شدت جامعه ایران نیست.
خوشبختانه امروزه در ایران جوانان بسیاری علاقه مند به یادگیری موسیقی جدی هستند اما متاسفانه وجود انسانهای Fake که کم هم نیستند موجب می شود که با علاقه، زندگی و آینده این عزیزان بازی شود که پس از چهار یا پنج سال تحصیل در زمینه موسیقی اشتباهات و کم کاری های بنیادین در این عزیزان کاملا پدیدار می شود. در اتریش، آلمان و به خصوص انگلستان سیستم تدریسی و تحصیلی موسیقی به نام ABRSM به این منوال است که هر هنرجو در سطح خود با تکنیک، تاریخ، تئوری، هارمونی، اتود، دشیفر و رپرتوار ساز خود به صورت موازی آشنایی پیدا می کند و در کنار موسیقی به مطالعه آزاد می پردازند.
به نظر من کسی که در فضای هنر نفس می کشد باید آشنایی همه جانبه با این فضا داشته باشد زیرا تمام هنر ها روی یکدیگر تاثیر گذار هستند. متاسفانه خطر تک بعدی بودن و عدم مطالعه در ایران بیداد می کند که مربوط به «دید» یا به عبارت دیگر «نگرش» و جهان بینی درست در رابطه با هنر به معنای واقعی هنر می شود.
به عنوان مثال در رشته نوازندگی پیانو شمار بسیاری از نوازندگان استاندارد و خوب در ایران هستند که از اروپا، آمریکا، کانادا فارغ التحصیل شده و با متد روز آشنایی دارند اما تعداد دو برابر نسبت به اساتید آشنا به علوم روز، معلمین Fake وجود دارند که صد متاسفانه با عوام فریبی خود مردم نا آگاه را با ارائه موسیقی سطحی، مبتذل و بی هیچ تفکری به سمت خود جذب کرده اند.
فضای مجازی متاسفانه به فضای بسیار بیماری در بحث آموزش تبدیل شده است با اینکه در ارائه اطلاعات درست می تواند بسیار مفید واقع شود.