تایلندی‌ها کاری کردند که ما عصبی شده بودیم؛ با این شرایط نمی‌توانستیم معجزه کنیم

هدیه کاظمی در گفت‌وگو با پانا، در خصوص عملکرد خود در مسابقات قایقرانی کسب سهمیه المپیک که به میزبانی تایلند برگزار شد، اظهار داشت: « بعد از ۲ سال توانستیم در یک مسابقه بین‌المللی شرکت کنیم. اردوهایی هم که داشتیم تقریباً ۴ اردو بود که قبل از این رقابت‌ها برگزار کردیم. متأسفانه در تایلند هم شرایط سختی برای ما در نظر گرفته بودند و به مدت ۱۰ روز در قرنطینه بودیم. حتی نمی‌توانستیم از اتاق‌های خود بیرون بیاییم و تمرین هم نکردیم. هرکداممان اتاق‌های جداگانه داشتیم. متأسفانه شرایط نابرابری را میزبان مسابقات پیش آورد و نتوانستیم آن‌طور که باید برای این رقابت‌ها تمرکز کنیم. »

وی ادامه داد: « قبل از اینکه به تایلند برویم، ویزایی که به کشورهای مختلف می‌دادند، به کشور ما یک هفته دیرتر دادند. فدراسیون مدام بلیت می‌گرفت و به خاطر عدم صدور ویزا زمان پرواز را جابه‌جا می‌کرد. برای کشورهای دیگر این شرایط نبود. به خاطر این که تایلند ویزا را خیلی دیر به ما داد، یکی از ورزشکاران رشته آب‌های خروشان ما نتوانست اصلاً در مسابقات شرکت کند. در مورد قرنطینه‌ای هم که داشتیم برای هر کشور متفاوت بود. مثلاً برای کشور چین فقط ۴ روز قرنطینه در نظر گرفته بودند و برای ما ۱۰ روز که فکر می‌کنم بیشترین قرنطینه بود. کلاً شرایط خیلی متفاوتی بود که در شرایط نابرابری قرار گرفتیم. ما برای خوش‌گذرانی و مسافرت نرفته بودیم و می‌خواستیم مسابقه بدهیم. تایلند کارهایی که انجام داد، کار را سخت‌تر کرد. همه وقتی دیدیم کشورهای دیگر در حال تمرین هستند و ما در قرنطینه‌ایم، عصبی شده بودیم. »

بانوی پاروزن تیم ملی قایقرانی ایران افرود: « نتیجه‌ای هم که با همه مشکلات داشتیم، راضی کننده بود. مشکلات میزبانی، تعداد کم اردوها و دوری از مسابقات بین‌المللی نتیجه‌ای که خودم گرفتم، قابل قبول بود و از عملکردم راضی‌ام. رکوردی را که من زدم تا به حال در مسابقات داخلی کسی نزده بود. اما متأسفانه در مسابقات سهمیه المپیک نتوانستم سهمیه بگیرم. در مسابقات آسیایی دوم شده بودم و فکر می‌کردم که عملکردم بهتر از این باشد اما ورزشکاران کشورهای دیگر بیکار ننشسته بودند و آنها هم بعد از مسابقات آسیایی، تمام اردوهایشان برون مرزی بود. ما ۲ اردو را گذراندیم و بعد وقفه ۴۰ روزه افتاد و دوباره ۲ اردوی دیگر برگزار کردیم. وقتی بین اردوها وقفه طولانی ایجاد می‌شود، شرایط دشوارتر خواهد شد. »

هدیه کاظمی گفت: « ورزش قایقرانی این‌قدر سنگین است که نمی‌شود در هر شرایطی تمرین کرد. مثل ورزش‌های سالنی نیست که هرکس جدا تمرین کند. ورزش ما رکوردی است و لازمه آن رقابت کردن است. وقتی هم نتوانیم دور هم جمع شویم، رقابتی شکل نمی‌گیرد. دست فدراسیون از این لحاظ بسته بود. این طور هم نبود که قبل از کرونا هر ساله ما اردوهای برون مرزی باشیم. قبل از بازی‌های آسیایی تمام اردوهای ما در ایران برگزار شد و تنها یک اردوی ۳ هفته‌ای در آلمان داشتیم. همیشه در اردوها مشکلات و ضعف‌هایی وجود دارد اما مشکل اصلی ما این بود که اردویی نبود که بتوانیم خودمان را بیشتر آماده کنیم. با شرایطی که خودم داشتم، مدت طولانی از اردوها فاصله گرفته بودم. بعد از بازی‌های آسیایی تقریباً حدود یک سال از اردوهای قایقرانی فاصله گرفته بودم. وقتی هم که انتخاب و وارد اردوها شدم، به خاطر آسیب‌دیدگی نتوانستم در اولین اردو حاضر شوم. خدا را شکر توانستم خودم را به بچه‌ها برسانم و بهترین نفر تیم باشم و جزو نفرات اعزامی قرار بگیرم. با همه این شرایط نتیجه‌ای که گرفتم، نتیجه خوبی بود. رکورد خیلی خوبی در مسابقات تایلند ثبت کردم. »

وی خاطرنشان کرد:« کمتر از ۶ ماه دیگر مسابقات آسیایی قایقرانی را در پیش داریم که احتمال زیاد به میزبانی ایران برگزار خواهد شد. از موقعی که از تایلند و مسابقات انتخابی المپیک برگشتم، در ایران تمریناتم را شروع کردم و می‎‌خواهم برای رقابت‎‌ها آمادگی لازم را به دست بیاورم. انشالله بتوانم در این رقابت‌ها یک نتیجه فوق‌العاده و از نتایج گذشته بهتر بگیرم. آدم نباید خیلی از خودش انتظار معجزه داشته باشد. شرایطی که ما گذراندیم واقعاً در حد المپیک نبود که انتظار کسب سهمیه داشته باشیم. درست است که ورزشکار از عدم موفقیت و برگشتن با دست خالی ناراحت می‌شود اما واقعاً نمی‌توانستیم معجزه کنیم. قطعاً این مسابقه مرگ و زندگی بود و هر ورزشکاری نهایت تلاشش را کرد تا به سهمیه المپیک برسد. مسابقات تایلند اصلاً مسابقه مدال‌آوری نبود و صرفاً برای مشخص شدن سهمیه‌ها برگزار شد. »

بانوی ملی‌پوش قایقرانی ایران افزود: « شرایط مسابقات تایلند نسبت به مسابقات قبلی کسب سهمیه مقداری متفاوت بود. کشور میزبان همان‌طور که گفتم واقعاً شرایط سختی برای ما رقم زده بود. در این مدتی که آنجا بودیم، علاوه بر قرنطینه ۱۰ روزه، ۳ بار تست کرونا از ما گرفت که واقعاً احساس بدی داشت و اذیت کننده بود. بحث رفت و آمد و تمرینات هم خیلی سختگیرانه بود و همه باعث شده بود تا نتوانیم آن طور تمرکز کنیم. با این حال سطح خود رقابت‌ها مثل هرسال بالا و حساس بود. کشورها با تمام قوا آمده بودند تا سهیمه بگیرند. درست است که ما نتوانستیم شرایط اردویی خوبی برای این رقابت‌ها مهیا کنیم اما خیلی از کشورها خودشان را مهیای حضور کرده بودند و توانستند نتیجه هم بگیرند.‌ »