معلم نمونه کشوری در گفتوگو با پانا:
یکی از مزایای کرونا، کاسته شدن از غرور علمی دانشآموزان بود
تهران (پانا) _ هنرآموز نمونه کشور معتقد است یکی از مزایای کرونا برای تمام افرادی که با فضای علمی سروکار دارند، از جمله دانشآموزان، کاسته شدن از غرور علمی بود و اینکه پی برند که انسان امروز کماکان در برابر تهدیدات بسیار کوچک محیط طبیعی ناتوان است.
پدیدههای جهان و رویدادهای زندگی در کنار آثار منفی و مثبتی که بر زندگی افراد و جوامع دارند همیشه توام با درسهایی برای ما نیز هستند. درسهایی که گاه ارزشی برابر با زندگی دارند و چه بسا باعث تحولات عمده ای در زندگی ما و جامعه اطراف ما و گاه حتی در مقیاسی وسیعتر باشند.
پدیده همهگیری کرونا که آسیبهای فراوانی برای جوامع و افراد به دنبال داشت نیز حاوی درسهای بزرگی بود که ماهیت و شکل این درسها در افراد مختلف متفاوت است. گاه شنیدن درباره درسهایی که هر انسان از این پدیده نامیمون آموخته است میتواند شنونده را به تفکر وادارد و خود منشاء برکات بزرگی شود. خواندن حرفهای یکی از معلمان نمونه کشور که خود از جهادگران عرصه آموزش در این دوره دشوار است میتواند یکی از همین موارد باشد:
مجتبی رمضانی معلم هنرستان شهید صیاد شیرازی در منطقه ۱۴ تهران که امسال برای چندمین بار به عنوان معلم منتخب کشور معرفی شده است در گفتوگو با پانا درباره همه عواملی که معلمی را از سایر مشاغل متمایز و ممتاز میکند گفت: «معلم پیشانی نظام آموزش و پرورش یا تعلیم و تربیت هر کشور است، یعنی این شغل دو وجه اصلی دارد؛ یکی آموزش یا بخش تعلیم انتقال اندوختههای علمی و تواناییهای پژوهشی به آموزش پذیران است که با تحقق این هدف نیروی انسانی متخصص و کار آمد برای بخشهای مختلف اقتصادی کشور تامین میشود. اما آن چیزی که معلم و کار معلم را از سایر عناوین شغلی متمایز میکند، وجه تربیت و پرورش است. شما در این بعد با انسان، روح انسان و شخصیت انسان روبرو هستید؛ برای همین است که حساسیت ویژه ای دارد؛ یعنی شما باید چراغ علم، مهارت و توانایی را به دست کسی بدهید که طی فرآیند تربیت، بتوانید مسیر زندگی خود و جامعه خود را روشن کند.»
وی افزود: «از این رو شغل معلمی با انبیا الهی و مصلحین اجتماعی در یک داستان قرار میگیرد و از سایر مشاغل و حرفهها متمایز میشود.»
سیاست گذاران حوزه آموزش و پرورش باید آموزشپذیران را برای زندگی فردا آماده کنند
رمضانی در پاسخ به این سوال که «سیاست گذاران حوزه آموزش چگونه می توانند از دانشآموزان امروزی افرادی پرسشگر و دوستدار خواندن و پایبند به ارزشهای انسانی خلق کنند؟» گفت: «سیاست گذاران حوزه آموزش و پرورش گذشته از امر آموزش عمومی که وظیفه انتقال سواد متناسب برای زندگی در جامعه امروزی را به عهده دارند، باید آموزشپذیران را برای زندگی فردا آماده کنند. اینجا سوال مهم این است که خود این سیاست گذاران تا چه حد با مختصات جامعه بشری و ملی فردا آشنایی دارند. پرسش گری جز ذات انسان است. بنابراین سیاستگذار باید ابتدا حوزه فکری یعنی مختصات جامعه فردا را بشناسد تا بتواند پیرامون آن ذهن نقاد و پرسشگر داشته باشد و طرح سوال کند پس باید اهداف و دور نمای جامعه ایده آل فردا را ترسیم کرد.»
این معلم نمونه درباره آرمانهای حرفهای خود اظهار کرد: «آرزو کلمه مناسبی نیست. من به جای آن از مطالعههای بزرگ حرف میزنم؛ چیزی که تا راه حل اساسی برای آن در دستگاه مالی کشور اندیشیده نشود مابقی حرفها بهایی نخواهد داشت و آن هم رفع دغدغه معیشت از زندگی معلمی است و تنها در این صورت است که میتوان از معلم انتظار مشارکت جدی و فعالانه در نمایش هنر تربیت و تعلیم داشت و لاغیر.»
از ناقلان ویروسهای روحی باید فاصله گرفت
وی درباره دوره کرونا و مزایایی که در کنار همه آسیبهایش برای دانشآموزان داشته است گفت: «فکر میکنم یکی از مزایای کرونا برای تمام افرادی که با فضای علمی سروکار دارند، از جمله دانشآموزان، کاسته شدن از غرور علمی بود و اینکه پی ببریم انسان امروز کماکان در برابر تهدیدات بسیار کوچک محیط طبیعی ناتوان است.»
رمضانی ادامه داد: «خود من از کرونا دو چیز یاد گرفتم؛ یکی اینکه ترویج روح همگرایی بین عموم مردم برای مقابله با یک تهدید بزرگ همیشه جوابگو است. دوم فاصله، فاصله، فاصله... از هر فردی که ممکن است ناقل ویروس باشد باید دوری کرد؛ و مهم تر و خطرناک تر از ناقلان ویروس کرونا، ناقلان ویروسهای آلاینده روح هستند که باید از انها فاصله گرفت. آسیبی که این ویروس میتواند به روح انسان وارد کند صدماتی بسیار سخت تر و جبرانناپذیرتر از کرونا به دنبال خواهد داشت.»
ارسال دیدگاه